Uncategorized

Praten met Martin Bosma

Redactie Binnenland

ANC maakt kadaver van Zuid-Afrika

Met een hoos aan feiten en cijfers schildert Martin Bosma dertig jaar terreur tegen politieke tegenstanders, rassenwetten tegen blanken, bederf en onbekwaamheid. Dader: het ANC. Links Nederland en links Vlaanderen steunden en steunen het ANC, een poesjenel van de Zuid-Afrikaanse communistische partij, de USSR en de DDR. De Heilige Mandela was rood als bloed.

DEN HAAG – Aan de ingang van de Tweede Kamer der Staten-Generaal draaien de camera’s; Jeroen Dijsselbloem, minister van Financiën, praat voor de duizendste maal over de Grexit, de exodus van Griekenland uit de Europese Unie. In de Nederlandse dom van de democratie wacht Martin Bosma, ondervoorzitter van de Tweede Kamer, parlementair voor de PVV en politiek gezel van Geert Wilders. Gedurende vier jaar werkte Bosma met wisselende vlijt aan een knoert van een wetenschappelijk boek, “Minderheid in eigen land. Hoe progressieve strijd ontaardt in genocide en ANC-apartheid”, uitgegeven door René van Praag, een man die kickt op onwelkome teksten. De binnenflap opent met een kleurenfoto van 1990 in Soweto, waarop Nelson Mandela, Winnie Mandela en Joe Slovo, de blanke partijleider, met gebalde vuist staan voor de hamer-en-sikkelvlag van de South African Communist Party. Martin Bosma: “De blanke leiders van de SACP waren stalinisten en hebben het ANC getransformeerd tot hun vehikel voor machtsverwerving. Het ANC ging in Vietnam in de leer bij de Vietcong. Het ANC heeft twintigduizend Zoeloes en andere niet-Xhosa’s afgemaakt vanaf 1984 in een Volksoorlog tegen zijn zwarte rivalen, martelde militanten en dissidenten en voert vandaag een racistisch beleid tegen de blanken, gebaseerd op 114 rassenwetten.”

Martin Bosma schrijft elegant – terughoudend tot sarcastisch – over de vooraanstaande Nederlanders die, beschaamd over Europa, hun eigen volk en traditie, als jonkies op een schoolfuif in polonaise achter het ANC hosten. Als voordansers traden bijvoorbeeld op: Freek de Jonge, Adriaan van Dis, Paul Witteman, Jan Pronk, Jeroen Krabbé. In 2010 had Bosma het reeds aan de stok met deze snaken in “De schijnélite van de valsemunters”. De kwaliteit van een geschrift meet je zelden af aan het aantal bladzijden en het volume voetnoten, voor “Minderheid in eigen land” is het een maatstaf: de 2.098 bronverwijzingen en de 520 vellen tonen de ernst van Bosma’s onderzoek. Hier debatteert een slimme man die grondig zijn huiswerk maakte.

‘t Pallieterke: en de reactie op uw nieuwe boek?

Martin Bosma: “Voor de politiek correcte pers van Nederland en Vlaanderen – de meerderheid dus – zit ik in de foute partij en dus zal u er buiten wat detaillistisch gewriemel van mensen met boter op het hoofd door decennialang wierook en donaties voor Mandela en zijn beweging – die geïnfiltreerd was en is door communisten, ex-communisten en communistenvrienden – weinig van zien. (lacht) Tot daar de volgelingen, eens te meer, van de vrije meningsuiting, die van de T-shirts met “Je suis Charlie” van januari 2015.”

Minderheid in eigen land (Custom)‘t Pallieterke: u valt het geloof in de regenboognatie af?

Martin Bosma: “De kern van “Minderheid in eigen land” is: het ANC kreeg de macht en geen land ter wereld kent nu zoveel rassenwetten als het nieuwe Zuid-Afrika. De regenboognatie is prietpraat. De ANC-apartheid tegen iedereen met een blanke huid ruïneert het voormalig rijkste land van Afrika. Er sterven meer mensen in politiecellen dan ooit, de criminaliteit en de corruptie overheersen. De regering van Jacob Zuma is een samenraapsel van onbenullen en de premier zelf is een clown. Wie zwijgt? De meute weg-met-ons-idealisten in het Westen die in de val trapte. Ik zou een gesprek willen met Jan Pronk, de leidende PvdA’er, ANC-apostel en minister van Ontwikkelingssamenwerking die mee de basis legde voor de moorddadige regimes in Ethiopië, Mozambique, Angola en Zuid-Afrika. Hij loopt weg van een tegensprekelijk debat. De linkse kerk geloofde haast religieus, als die slechte blanke maar ontdaan is van zijn macht in Zuid-Afrika, dan komt het allemaal goed. Linkse actiegroepen, vakbonden, kerken en politieke partijen hingen hun hele geloofwaardigheid op aan die stelling. Een grote verwevenheid van de progressieve onderwereld met de gesubsidieerde progressieve bovenwereld ontstond en de Nederlandse belastingbetalers financierden via de subsidies voor het ANC onder meer de wapenhandel van Operatie Vula. In 1994 komt de wens van de progressieve, en zichzelf voortreffelijk denkende, mens uit, het ANC krijgt de totale macht en het paradijs zal aanbreken.”

‘t Pallieterke: uw afkeer van het ANC is persoonlijk?

Martin Bosma: “Neen hoor. Mensen boven alle verdenking verzoeten vandaag evenmin hun woorden. De Zuid-Afrikaanse progressieve schrijver Breyten Breytenbach zegt: “De staat is een voedseltrog geworden voor het ANC en zijn kaderleden.” Professor Stephen Ellis, de specialist van het Zuid-Afrikaanse communisme en de man die de banden blootlegde tussen de SACP en het ANC, en titularis van de Desmond Tutu Leerstoel van de Vrije Universiteit Amsterdam, beweert: “Het ANC is een criminele organisatie.” Ontwikkelingseconoom Moeloetsi Mbeki, familie van oud-president Thabo Mbeki, stelt: “De Afrikaners hebben gebouwd. Het ANC breekt af – tot in de afgrond.” Nog eentje? Ontwikkelingseconoom Rabelani Dagada, oordeelt: “Het ANC is een racistische partij – met geen ander belang dan zwarte alleenheerschappij.””

‘t Pallieterke: ANC’ers waren toch engelen?

Martin Bosma (lacht wrang): “Dat zal niet het oordeel zijn van de vele gefolterden in hun strafkampen. Quatro was het Buchenwald van het ANC, maar niet het enige kamp waar geharde ANC-activisten, getraind in de USSR of de DDR, wreedheden tegen hun eigen mensen begingen. Naakt liggen op een veld vol met mieren, bijvoorbeeld. Als ANC-voorzitter Oliver Tambo in gevangenenkamp Pango op bezoekt komt, hangen aan weerszijde van de weg bebloede en vervuilde slachtoffers van afranselingen aan bomen. In 1984 rommelt het onder de ANC-guerrillero’s in Angola en negentig procent van hen neemt de wapens op tegen de leiding. Zestien opstandelingen komen voor het vuurpeloton en verdwijnen in een massagraf. Een groepje ontsnapt naar Zaïre en zoekt toevlucht in een Sovjetbasis. De Russen doen hun progressieve plicht en dragen de vluchtelingen over aan het ANC, waarna zij worden gemarteld. Het ANC was een operettelegertje dat nooit de strijd aandurfde met de reguliere Zuid-Afrikaanse soldaten, maar wel het eigen zwarte volk vermoordde en letterlijk liet opbranden in autobanden die smelten rond het lichaam.”

‘t Pallieterke: uw kijk op Zuid-Afrika anno 2015 is gitzwart…

Martin Bosma: “Absoluut. Terwijl ik schreef aan “Minderheid in eigen land”, sprak met Zuid-Afrikanen van alle kleuren, documenten las en werkbezoeken bracht, werd het mij pijnlijk duidelijk dat de ANC-regeringen van Thabo Mbeki en vandaag van Jacob Zuma een welvarende samenleving, waarin ook de zwarten, té traag maar steeds sterker, hun rol konden spelen, de dieperik in duwen. Waar is het Zuid-Afrika gebleven van het Grote Schuur Ziekenhuis in Kaapstad, waar Christian Barnard in 1967 de eerste harttransplantatie deed? Vandaag zijn de medicijnmannen, zoals in de eeuwen voor de westerse geneeskunde in Afrika landde, opnieuw een officieel deel van de Zuid-Afrikaanse gezondheidszorg en zijn de overheidshospitalen een doodsmachine.” (nvdr. zie kader: De genezers?).

‘t Pallieterke: is er een lijn van de “De schijnélite” naar “Minderheid in eigen land”?

Martin Bosma: “Ja. Het eerste boek etaleert de kortzichtigheid van veel idealisme van linkse mensen. Bij hen ontbreekt het perspectief op de lange termijn. Zij juichen jarenlang het ANC toe, maar kennen de beweegredenen en de kwaliteit van dat politiek personeel niet. En als zij vaststellen hoe zij om de tuin zijn geleid, wat ik betwijfel in het geval van Zuid-Afrika, vluchten zij voor de feiten en zwijgen zij dat zij zweten. Mijn verhaal is anders dan “Soumission”, vertaald als “Onderworpen”, van Michel Houellebecq, maar het past in dezelfde aanklacht tegen de verblinding en de leegheid van de babbelklasse. Niemand maakt zich ter linkerzijde druk over de vernietiging van een blank volk met eeuwenoude historische rechten in het zuiden van Afrika, evenmin als over de nakende burgeroorlog in de Europese steden. De blanke Zuid-Afrikanen stemmen met hun voeten. In Australië leiden oud-werknemers van het Zuid-Afrikaanse energiebedrijf Eskom elektriciteitscentrales. Zij spreken onder mekaar hun moedertaal, het Afrikaans. Dit is anekdotisch, maar je kan het duizendvoudig vermenigvuldigen. Opnieuw zullen er 1.300 medewerkers van Eskom buiten vliegen omwille van hun blanke huid.”

‘t Pallieterke: u steunde de Apartheid?

Martin Bosma: “Neen, en daarvan getuig ik in mijn boek. Ik antwoord niet hier en nu met “neen” als tussendoortje. De Apartheid en haar “blanke baasskap” was een fout beleid van Hendrik Verwoerd en zijn Nasionale Party, om de dreigende en massale overheersing in aantallen van blanken door zwarten af te remmen. Schrijf maar op, de oude Apartheid, die onder de Nasionale Party, was verwerpelijk en immoreel. Drie strepen eronder. Plus uitroeptekens. Je kon in de discussie in Nederland en Vlaanderen maar kiezen tussen twee smaken. Wie kritisch stond en staat tegenover het ANC moest wel voor de Apartheid zijn. Neen dus.”

‘t Pallieterke: demografie is lotsbestemming?

Martin Bosma: “Ja. De ijzeren wet van de demografie is simpel: de meerderheid beslist. Wie bewoont bepaalt. In één land noordelijk van Zuid-Afrika was dat reeds te zien, het voorspiegelde het hedendaagse Zuid-Afrika en het lot van de blanken. Het boek, een aanrader, “The Collapse of Rhodesia” boekstaaft de ontwikkeling van dat land aan de hand van de demografie. Rhodesië was lang een Britse kolonie. Eén voor één werden de landen in Afrika onafhankelijk en dat betekende voor de daar woonachtige Europeanen in veel gevallen dat ze het slachtoffer werden van moorden, diefstal en rellen. Ook maakte de dekolonisatie meestal een einde aan de voorrang van de wet, goed onderwijs en veiligheid. In Rhodesië probeerden de Europeanen dat proces voor te zijn door in 1965 de onafhankelijkheid te verklaren. Het mocht niet baten. Het blanke minderheidsbewind zag voor zijn ogen de demografische werkelijkheid veranderen. In 1961 maakten blanken 5,7 procent uit van de bevolking, in 1979 daalde dat naar 1 blanke op 28 zwarten. Machtsoverdracht is dan onvermijdelijk.”

Frans Crols

(volgende week: De kanaries in de kolenmijn.)


Wie?

Wie is die Bosma met het lef om dat waarover men niet meer spreekt of wil spreken uit de coulissen te rukken? Een prille vijftiger met een jongensachtige, intellectuele uitstraling die politicologie en sociologie studeerde, meeliep als vrijwilliger in de campagne voor de verkiezing van Bill Clinton, directeur was van de Nederlandse Radiogroep met het Amsterdamse R&B-radiostation Colourful, journalist werd van CNN, RTL en NOS. In 2006 behoortde hij bij de eerste lichting Kamerleden voor de PVV. Zijn eerste boek, “De schijnélite van de valsemunters” (2010), worstelde met de nuttige idioten van de progressiviteit, hun multiculturele mythes en hun afkeer van de eigen identiteit.


 

Zuid-Afrika, mijn liefde

Martin Bosma is ondervoorzitter (Wilfried Vandaele van N-VA is voorzitter) van de Interparlementaire Commissie van de Taalunie, de beleidsorganisatie van Nederland en Vlaanderen voor de ondersteuning van het Nederlands. Zo leerde hij het Afrikaans beter kennen en de blanke stam aan de Kaap: “In het prachtige Voortrekkersmonument in Pretoria, met zijn art deco, en foto’s uit de oude doos, leer je een verwante cultuur kennen, en, groeit je vrees dat je blikt naar de resten van een “lost tribe”. De Afrikanercultuur is de duivel voor het ANC, en ik ben de eerste om toe te geven dat er door de Afrikaners fouten zijn begaan, maar dat is geen vrijbrief om de boeren letterlijk uit te roeien, met als belangrijkste motivering haat, haat, haat, geen roofzucht. Ik draag mijn boek op aan Willemientje Potgieter, het dochtertje van landbouwers, die op haar drie jaar, samen met haar ouders, afgeslacht werd. Waarom? Zij was blank. De “plaasmoorden” op de boeren bereiken een epidemische omvang, en wat leest u daarover in Nederland en Vlaanderen?”


De genezers?

In het nieuwe Zuid-Afrika kan iemand zich ziek melden met een briefje van een “sangoma”, een heksendokter. De rechtbank heeft beslist dat iemand die klaagt over angst voor voorouders recht heeft op een maand verlof voor het uitvoeren van rituelen. 300.000 sangoma’s staan officieel geregistreerd op exact dezelfde wijze als de gewone artsen. Sinds de wet op de traditionele geneeskunde in 2007 staat “moeti”, die vorm van kuur, op gelijk niveau met de westerse medische wetenschap. Een logisch gevolg, zegt Bosma, van het multiculturalisme dat immers gelijkheid van alle culturen predikt. Een heksendokter die as verbrandt als middel tegen kanker heeft nu dezelfde waarde als een hersenchirurg die in de VS studeerde. Onder het ANC is het aantal moeti-moorden sprongsgewijze gestegen. Het gaat hierbij om het doden van iemand om de lichaamsdelen te verkopen aan een sangoma. Vaak zijn de slachtoffers kinderen. Er bestaat een grote voorkeur voor penissen, borsten en teelballen. Daarbij verdient het aanbeveling om die lichaamsdelen te verwijderen wanneer het slachtoffer nog leeft; dan zijn zij als medicijn sterker. Sangoma-dokter Mokoena wordt gepakt als hij lichaamsdelen van een Afrikaner boer aan het koken is. Jan van Wyck (82) is in zijn eigen boerderijtje van zijn geslachtsorganen ontdaan terwijl hij nog leeft. Hier zit stof in voor een toneelstuk van de Vlaamse ANC-flemer Tom Lanoye. Werktitel: “Amandla”, macht of overwinning in het Zoeloe en het Xhosa, en de kreet van Verenigd Links van de Lage Landen als na-aperij van de volksverlakkers van het ANC.

PAL Nieuwsbrief

schrijf je gratis in

Blijf op de hoogte met onze dagelijkse nieuwsbrief




Alle nieuws voor binnenland opgevolgd door de PAL NWS redactie.

Delen