Op korte tijd investeert de Vlaamse flamboyante miljonair Marc Coucke in twee Waalse topbedrijven: Pairi Daiza en Mithra. Dit tot ergernis van de Parti Socialiste, die de Vlaamse intrede in Waalse ondernemingen met argwaan bekijkt. Voor Magnette, Di Rupo en co moet Wallonië immers kunnen aantonen dat het genoeg eigen ‘entrepreneurs’ heeft en niet altijd een beroep moet doen op Vlaamse bedrijfsleiders.
Het kwam als een verrassing: Marc Coucke brengt via één van zijn vennootschappen een overnamebod uit op alle beursgenoteerde aandelen van het Waalse dierenpark Pairi Daiza in Brugelette. Indien hij daarin slaagt, is hij voor een derde eigenaar van de zoo. De rest van de aandelen blijft in handen van oprichter en CEO Eric Domb. Het bedrijf wordt dan van de beurs gehaald. Officieel omdat het park wil investeren in nieuwe activiteiten zoals natuurbehoud. Die brengen financieel minder op. Vraag is of het op termijn niet de bedoeling is het bedrijf te verkopen.
De intrede van Coucke zal bij de Waalse beleidsmakers op tandengeknars worden onthaald. Pairi Daiza was zeker voor de PS een symbool van het nieuwe Wallonië. Toen Elio di Rupo premier was, kreeg hij heel ondernemend Vlaanderen over zich. Antwerpenaar Luc Bertrand noemde de regering-Di Rupo “marxistisch.” Eric Domb gaf wat tegengas. Hij profileerde zich als centrumlinks bedrijfsleider die vond dat Di Rupo niet eens zo slecht bezig was.
Toen in 2014 twee Chinese panda’s aan Pairi Daiza werden uitgeleend, werden die op Zaventem “onthaald” door Elio di Rupo hemzelf. Er waren tegelijk spanningen tussen Pairi Daiza en de Zoo van Antwerpen. Bart de Wever reageerde schamper op de Di Rupo-stunt. De panda’s werden de nieuwe goudhaantjes van Domb. Het aantal parkbezoekers steeg tot 1,4 miljoen. De beurskoers piekte naar 60 euro. Voor de PS-kopstukken Elio di Rupo en Paul Magnette het bewijs dat Waalse ondernemers wel degelijk succesvol kunnen zijn, zonder Vlaamse steun. En dan komt net nu die Coucke zich met Pairi Daiza moeien.
Het is dit jaar al de tweede keer dat de Oost-Vlaming in een Waals topbedrijf investeert. Bij de PS zullen ze zeggen “zijn neus in Waalse zaken steekt”. Marc Coucke investeerde in februari 40 miljoen euro in het Luikse farmabedrijf Mithra, in 1999 opgericht als spin-off van de Luikse universiteit. “Mithra kan de Omega Pharma van Wallonië worden”, zei Coucke. Het bedrijf is momenteel goed voor een 70-tal rechtstreekse jobs, maar volgens Coucke zal dat snel oplopen richting 200. Topman François Fornieri wist van Mithra – gespecialiseerd in voorbehoedsmiddelen voor vrouwen – een Luiks succesbedrijf te maken door hard te werken (hij slaapt vier uur per nacht), maar ook door zijn goede contacten met de Luikse PS en met Waals minister van Economie Jean-Claude Marcourt in het bijzonder. Het Waalse succesbedrijf kreeg met Coucke een Vlaamse pottenkijker en dat vinden ze bij de PS niet leuk. Zeker omdat Coucke iemand is die de controverse niet schuwt. Zo is hij een koele minnaar van een vermogenswinsttaks, want: “Ik kan dat geld beter investeren dan het in de bodemloze put van de Belgische staat te doen verdwijnen.” Horrorpraat voor veel Waalse socialisten. Vandaar dat ze die rechtse Vlaamse ondernemers ver weg willen.
Twintig tot vijfentwintig jaar gelden was het anders. Ten tijde van Guy “Dieu” Spitaels kreeg Wallonië massaal Europees manna binnen. Dat geld werd dan gebruikt om Vlaamse bedrijven naar Wallonië te lokken. Er waren immers veel bedrijventerreinen, en met de vele reglementeringen liep het ook veel vlotter dan in Vlaanderen, en dat Europees geld kon ook handig worden aangewend om die nieuwe bedrijven te subsidiëren. West-Vlaamse ondernemers staken de taalgrens over. Bedrijven als Vandemoortele en Colruyt bouwen productievestigingen en verdeelcentra in Wallonië. Maar met eerst Elio di Rupo en dan Paul Magnette werd het geweer dus van schouder veranderd. Liever eigen Waalse entrepreneurs dan te moeten rekenen op Vlaamse zakenlui. Want die zijn toch te liberaal en hebben zowaar sympathie voor N-VA-voorzitter Bart de Wever. Maar dat beeld van een Waals ondernemerslandschap zonder Vlaamse inmenging, ligt nu aan diggelen.
Angélique Vanderstraeten
