Tijdens dit schrijven is op dinsdag de betoging met de naam #WijZijnMetMeer aan de gang in Gent. De media laten uitschijnen dat dit een ‘studentenprotest’ is, maar in realiteit gaat het om een zoveelste linkse mars, georganiseerd door de communistische verenigingen Actief Linkse Studenten (ALS) en Comac (PVDA). Wekenlang werd door de media promotie gevoerd, het prachtige zonnige weer zat mee en als kers op de taart moedigden heel wat linkse professoren hun studenten aan om naar de betoging te gaan. Ze gelastten er zelfs hun lessen voor af.
Toch daagden er maar “enkele honderden” (HLN) of “250” (Nieuwsblad) of “honderden” (De Standaard) studenten op. Het officiële communicatiekanaal van de PVDA had het over “1000 aanwezigen.” Als het verleden ons echter iets heeft geleerd, dan is het dat communisten en cijfers niet samengaan. Enkele Comac-leden hadden bovendien hun mond al voorbij gepraat op Twitter en bevestigden dat het om maar 250 studenten ging. In de communistische heilstaat waar zij voor pleiten, was deze onvoorzichtige eerlijkheid, die indruist tegen de communicatie van de partij, wellicht voldoende geweest voor een enkeltje goelag.
[blockquote style=”2″]Het hysterische gekrijs van de media is niet de publieke opinie[/blockquote]
“Wij zijn met meer,” schreeuwt een van de betogers door een krakende megafoon. Maar zijn ze dat wel? In mei behaalde een verenigd links front bij de studentenverkiezingen slechts 1.259 stemmen. Ik won overtuigend met 2.703 stemmen. De Facebookpagina’s van ALS en Comac tellen, ondanks de gulle partijfinanciering van PVDA, samengeteld slechts 5.200 vind-ik-leuks. Schild & Vrienden haalt zonder subsidies en op eigen kracht 31.000 vind-ik-leuks. Dinsdag bracht links ondanks de mediahetze maar 250 man op de been tegen een beweging die vele malen groter is. Wie is er dan met meer?
Terwijl onze journalisten fulmineren over de logische groei van de rechtse media in het rechtse Hongarije, laat onze Kamervoorzitter optekenen dat 80 procent van onze journalisten links stemt in het rechtse Vlaanderen. De media lijken hier op dat vlak alvast minder democratisch dan bij onze mede-Europeanen in het Oosten. De toekomst brengt geen beterschap wat dat betreft, want de Arteveldehogeschool in Gent maakte vorige week nog duidelijk dat alle studenten journalistiek ‘diversiteit’ verplicht als een meerwaarde moeten aanvaarden en uitdragen. De volgende generatie journalisten wordt dus zo mogelijk nog linkser dan de huidige. Door die eenzijdigheid van het Vlaamse medialandschap bokst links al decennialang boven haar gewicht. De media vertegenwoordigen slechts een klein gedeelte van de bevolking, maar beïnvloeden wel iedereen.
Die linkse vooringenomenheid gecombineerd met een honger naar sensatie bracht de afgelopen weken een mediahetze op gang die we in de 21ste eeuw in Vlaanderen nog maar zelden mochten aanschouwen. Velen lieten zich vangen en verwarden het hysterische gekrijs van de media met de publieke opinie. Ook de rector van de UGent liet zich vangen en sloot de deuren van de universiteit om me mijn diploma af te nemen. Geconfronteerd met mijn strijdvaardigheid, ook op juridisch vlak, trok de rector zijn schandelijke maatregel weer in.
Comac en ALS lieten zich eveneens vangen en organiseerden een mars onder de noemer “WijZijnMetMeer”. Zij mogen na de flater van dinsdag hun slogan veranderen naar “WijZijnMetMinder”. Tot slot lieten ook vele politici lieten zich vangen. Ze verweten honderden, zelfs duizenden Vlaamse jongens en meisjes voorbarig en ondoordacht voor ‘ranzig’ en ‘racist’. Geconfronteerd met de publieke opinie, die met de dag positiever lijkt voor Schild & Vrienden, komen ook die politici hopelijk tot inzicht.
Ik wil me ook nog even tot u persoonlijk richten, beste lezer. Sedert de beruchte PANO-reportage zijn Schild & Vrienden en ikzelf niet uit de media weg te slaan. Helaas leidde de reportage ook tot een juridische strijd waarvoor de advocatenkosten hoog oplopen. Het is echter van levensbelang dat we ons weerbaar blijven opstellen, want ik moet u niet vertellen dat het na Schild & Vrienden evengoed de beurt kan zijn aan andere vijanden van het establishment en de linkse dogma’s, zoals ’t Pallieterke. Ik durf u daarom vragen om ons te steunen via het rekeningnummer BE53 0018 2126 7653 van Schild & Vrienden. Zo kunnen we de linkse pogingen om ons monddood te maken een halt toeroepen voor het te laat is.
Dries van Langenhove (°1993) studeerde politieke wetenschappen en rechten aan de UGent en is er studentenvertegenwoordiger in de raad van bestuur. Hij is oprichter van de identitaire jongerenbeweging Schild & Vrienden. In het nummer van 12 oktober 2017 kon u een uitgebreid interview met hem lezen in ’t Pallieterke. Dries schrijft elke maand een column voor dit blad.
