Voor zover hij er al niet is, strijkt straks in elke stad, in elk dorp, de Sint neer. Om kinderhanden te vullen. Even vlug als in de tijd van toen kan niet meer. Blokkendozen en draaitollen hebben afgedaan en plaatsgemaakt voor hebbedingen uit de wondere digitale wereld. Sportjournalisten zijn hun kindertijd al even ontgroeid, maar niet de kinderhand, die wel héél snel gevuld is.
De media gooiden superlatieven als “ongezien”, “historisch”, “fantastisch” en “onwaarschijnlijk” ertegenaan, om Club Brugge te bewieroken dat de CL-match in en tegen AS Monaco met 0-4 “oppermachtig” won. Dertien jaar heeft het geduurd voor een regerende Belgische landskampioen nog eens kon winnen op het Europese kampioenenbal! Brugge zette glansrijk een punt achter die lange wachttijd.
Unisono jubelde het voetbaljournaille het uit. Het vergat, ook unisono, te vertellen dat Monaco een half dozijn basisspelers miste en met een veredeld B-elftal aantrad. De 0-4 gewoon een knappe zege noemen, had voor de nodige spat nuance gezorgd, zoals dat na de match uit de mond van de altijd nuchter oordelende Hans Vanaken kwam. Hij had het over deugddoende winst zonder meer, en deed daarmee al het doordrammen over historisch et cetera af als prietpraat. Voorzichtigheid in verslaggeving en analyses inbouwen is allicht minder aantrekkelijk voor de kijk- en verkoopcijfers, maar zou de geloofwaardigheid niet schaden die koning voetbal in ons land goed kan gebruiken.
Alleen Joost…
Wat van operatie “propere handen” in huis zal komen, is de vraag nu “het schandaal” maar blijft uitdeinen. Het notoire Duitse weekblad Der Spiegel deed een duit in het zakje. Het citeerde een uit de Football Leaks gelichte mail met datum september 2016 van Pierre François, de huidige CEO van de Jupiler Pro League. Zijn mail was gericht aan Vadim Vasileyev, vicevoorzitter van AS Monaco, toen op zoek naar een satellietclub in België.
François zegt in de mail dat Monaco best rechtstreeks met PZ onderhandelt. PZ staat voor Pino Zahavi, de makelaar die op dat moment bij Excelsior Moeskroen niks meer te zeggen zou gehad hebben. Om die reden kreeg de club haar licentie. François wist naar eigen zeggen zelf dat Zahavi toen nog altijd verscholen zat in de clubconstructie en geen licentie had mogen krijgen. Maar SK Lommel, OH Leuven, Westerlo en KV Mechelen werden wandelen gestuurd toen die na degradatie klacht indienden tegen het gedoe in Henegouwen. En zeggen dat de man die daarvan veel weet, zoniet alles, nu als CEO van de Pro League de macht van makelaars moet helpen beknotten!
Erger en ergerlijk is dat voorzitter Marc Coucke zo’n man steunt! Niet Moeskroen maar Cercle Brugge werd uiteindelijk de satellietclub van Monaco. Ook in die constructie was of is François nauw betrokken, zij het ver van onbesproken. Waarop men bij de Pro League wacht om dat symbool van onbetrouwbaarheid aan de deur te zetten, weet alleen Joost. Hoe dan ook, niet een kinderhand maar een ijzeren vuist zal nodig zijn om operatie “propere handen” te doen lukken.
Pro Leaguevoorzitter Marc Coucke bekleedt dezelfde functie bij het zieke Anderlecht. Daar haalt hij de grove borstel door het personeelsbestand. Al dan niet terechte ontslagen volgen elkaar in ijltempo op. Niemand zou eraan tillen mocht hij die borstel in het Glazen Huis aan de Heizel willen gebruiken.
Weerzinwekkend poencircuit
Hoe dodelijk ziek het (inter)nationale profvoetbal vandaag is, bewijst een gelekt nieuwtje over het contract van de Braziliaan Neymar bij het Franse PSG. Hij krijgt daar, bovenop een jaarsalaris van dertig miljoen euro, exclusief premies, een “vergoeding” van 375.000 euro “om het publiek te willen groeten”! Zelfs het woord weerzinwekkend schiet mijlen tekort om de op hol geslagen waanzin te duiden.
