Uncategorized

De Irish coffees van Willy Steveniers

Gille Van Binst

Op woensdag 12 december werd Willy Steveniers 80 jaar. Voor mijn generatie is ‘de Keizer van de Veemarkt’ met twee straten voorsprong de beste basketballer die in onze contreien ooit heeft rondgelopen. Ik ben een paar keer in zijn brasserie ‘De Nachtegaal’ in Wilrijk op bezoek geweest, en in het casino van Knokke liep ik hem ook eens tegen het lijf.

Willy was niet vies van een gokje. Niets menselijks is Steveniers vreemd. Voor straffe verhalen is men bij hem aan het juiste adres. Hem ontmoeten was telkens een hele belevenis voor mij, want ik was als jong manneke een basketbalfanaat. Niet Polle van Himst, maar Willy Steveniers was mijn idool. Toen ik puber was, wilde ik absoluut basketter worden. Voetbal interesseerde mij niet zo veel! Mijn klasgenoten in het atheneum van Vilvoorde speelden allemaal basketbal bij de jeugdploegen van BAVI, waarvan de eerste ploeg op het hoogste niveau speelde.

Ik deed vrolijk mee op de speelplaats. Ook vertoefde ik veel in de kantine van de sporthal van Vilvoorde, waar BAVI zijn thuiswedstrijden speelde. Ik moet eerlijk zijn, het krioelde er van de meisjes van het lyceum, en dat heeft ook een rol gespeeld.

Twintig Irish coffees per dag

Ik was van plan een aansluitingskaart te tekenen, maar dat stuitte op het veto van mijn grootvader, die medestichter en voorzitter van FC Peutie was. Er werd zelfs met onterven en het plaatsen op internaat bij de broeders in Mechelen gedreigd, indien ik voet bij stuk hield. Zo kwam ik zonder veel goesting in de voetballerij terecht.

De ouders van Willy Steveniers hadden een café. Om zes uur ’s morgens sloot zijn vader de kroeg, en Willy moest dan uit zijn bed om de boel op te kuisen. Thuis kreeg hij meer rammel dan eten. Hij haatte zijn vader. Die clown was een mislukt bokser. Als hij strontzat was, daagde hij zijn zoon uit en gebruikte zijn moeder als boksbal. Op zijn vijftiende is Willy thuis weggevlucht en werd door Yvonne, de buurvrouw, opgevangen. Hij is toen vijf jaar niet meer thuis geweest, en door de situatie werd hij agressief en arrogant. Hij vernederde graag zijn tegenstanders, maar desondanks zijn die het erover eens dat Steveniers de beste speler in Europa was.

Op zijn 37ste leerde hij zijn vrouw Anita kennen. In die periode van zijn leven zat hij zwaar aan de fles. Hij dronk dagelijks enkele flessen wijn en twintig Irish coffees. Tijdens een gevecht had hij met een gebroken glas iemand verminkt. Anita zei dat hij drie keuzes had: de gevangenis, het gesticht of afkicken. Hij koos voor het laatste. Dankzij de hulp van zijn vrouw heeft hij al drieënveertig jaar geen druppel alcohol meer gedronken!

Willy Steveniers is een oersterke mens. Tot zijn 42ste heeft aan de top gespeeld. Hij was 75 jaar toen hij de marathon van New York liep. Maar het strafste zijn toch die twintig Irish coffees per dag…

PAL Nieuwsbrief

schrijf je gratis in

Blijf op de hoogte met onze dagelijkse nieuwsbrief




Deze Vlaams-Brabander heeft meer dan 10 seizoenen RSC Anderlecht op de teller, maar kende ook rijkgevulde jaren bij Club Brugge en Toulouse. Een trofeekast met nationale en internationale prijzen, nooit verlegen om een straf verhaal en vandaag een pen zo scherp als diens rechterbeen in de jaren '70.

Plaats een reactie

Delen