Ludo, kleinzoon van Dictus Van den Maegdenberg, schreef een boek over zijn grootvader. Dictus was burgemeester van Zandvliet voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij was in 1939 verkozen, niet op de lijst van het VNV, maar op deze van de Katholieke Vlaamsche Volkspartij.
Benedictus, die in de volksmond “Den Dikke” werd genoemd, was ongemeen populair. Als oorlogsburgemeester bezorgde hij honderden Zandvlietenaren een kostwinning op zijn 90 hectaren grote landbouwgronden, in zijn boerderij en in de conservenfabriek die hij tijdens de oorlog oprichtte.
Door omstandigheden geraakte Dictus evenwel verstrengeld in een conflict dat hem na de bevrijding voor het gerecht zou brengen. Een bombardementsvliegtuig van de geallieerden werd afgeschoten en stortte neer in de polder. Boeren ontfermden zich over de piloot die met zijn parachute uit het vliegtuig gesprongen was. Hij kreeg onderdak bij de gemeentesecretaris. Kort daarop werden een aantal personen die een rol in deze zaak hadden gespeeld door de Duitsers aangehouden en via de gevangenis in de Begijnenstraat in Antwerpen naar Duitsland gevoerd. Sommige boeren werden langdurig ondervraagd en geslagen, maar klikten niet.
Bij de bevrijding werd “Den Dikke” als de schuldige aangeduid door het gepeupel. Dictus werd beschuldigd van verraad. Bij hem thuis werd alles kort en klein geslagen en gestolen. Zij die heel de oorlog eten van hem hadden gekregen waren de ergsten. Toppunt was dat hij enkelen nadien terug tewerk heeft gesteld. Hij kreeg een straf van 12 jaar maar kwam vervroegd vrij (na 5 jaar). Toen men hem zijn burgerrechten terugbezorgde scheurde hij de brief in 100 stukken en zegde: “Ze moeten ze op een gouden schoteltje komen aanbieden, want ik heb niets gedaan en niemand verraden.”
Historisch onderzoek
Zijn kleinzoon en auteur heeft alles nagegaan om zeker te zijn van alle zaken die hij in zijn boek zou schrijven. Dit boek luidt het eerherstel van zijn grootvader in. Ondergetekende heeft “Den Dikke” goed gekend. Hij was een grote boer die ver vooruitzag. Hij stichtte niet alleen het “fabriekske” zoals de mensen in Zandvliet dat noemden. Maar hij liet de Keizerstraat tijdens de oorlogsjaren tergend langzaam aanleggen, zodat de jonge Zandvlietenaren die eraan werkten, niet naar Duitsland gevoerd werden om er te gaan werken. Hij was de eerste kweker van grove groenten. Hij beheerde de Nieuwe Westlandpolder die ingedijkt werd door de Vrijwillige Arbeidsdienst voor Vlaanderen. Hij had in het hoogseizoen 300 mensen in dienst. En doorlopend zo’n 80-tal. Hij heeft honderden gezinnen tijdens de oorlog gevoed.
Het is goed dat districtsburgemeester Geeraerts (N-VA) het boek van Ludo Van den Maegdenbergh liet voorstellen op het gemeentehuis van Zandvliet, dat volgelopen was met belangstellenden. Geeraerts is dezelfde die er in slaagde een bestuur samen te stellen van N-VA en CD&V met behulp van het Vlaams Belang, zonder opdringerige socialisten.
Staf De Lie
Het boek “Benedictus Van den Maegdenberg 1905-1991” (306 blz.) is te bestellen via [email protected], prijs 40 euro.
