Dodelijke solidariteit

Christophe D’Haese, N-VA-burgemeester van Aalst, kreeg massa’s politiek correcte bagger over zich heen toen hij enkele weken geleden kritiek had op de toevloed van coronapatiënten uit Brussel. Hij vreesde dat daardoor de zorg voor de inwoners van Aalst zelf in het gedrang zou komen. De feiten geven hem nu gelijk.

In de betrokken Aalsterse ziekenhuizen worden nu vijftien operatiekwartieren gesloten om plaats vrij te maken voor coronapatiënten. D’Haese merkte terecht op dat “op veel plaatsen in Brussel er [slechts] een minderheid was die een mondmasker droeg. Daar betalen we hier nu de prijs voor […] De reguliere zorg komt zwaar onder druk. Vindt u het normaal dat als u een hart-, lever- of darmoperatie moet ondergaan, u op een wachtlijst terechtkomt? […] Sommige gangen van het ziekenhuis zijn bevolkt met mensen die niet geholpen kunnen worden in hun taal, en dan heb ik het niet eens over het Nederlands of het Frans. Al is dat waarschijnlijk te gevoelig om te vermelden.”

D’Haese noemde de Marokkanen en de Turken ook niet bij naam. Maar hij was tenminste duidelijk. Hij zat op dezelfde golflengte als Geert Wilders, die ook zwaar onder vuur kwam liggen toen hij onverbloemd de waarheid twitterde: “Dus behandelingen en operaties van Henk en Ingrid met kanker, hartfalen of andere ziektes worden weer uitgesteld omdat de IC’s vooral bezet worden door Mohammed en Fatima die onze taal niet spreken en lak hebben aan de regels.” (zie ook het artikel op SCEPTR “Intensive Care afdeling in Randstad liggen vol migranten”).