Koen Metsu is N-VA-Kamerlid en burgemeester van Edegem. In zijn vrije tribune hekelt hij de hypocriete en moreel verheven Belgische kritiek op Trump, terwijl in ons land het democratisch debat over de coronamaatregelen gesmoord wordt.
Als bezeten bekeek menig Vlaming dinsdagnacht de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Ik was één van hen. Met een thermos koffie ging ik als zovele anderen de nacht in. De Amerikaanse verkiezingen waren dan ook overal. VTM en VRT versloegen de race naar het Witte Huis van minuut tot minuut. Er was geen ontkomen aan. Het leek wel alsof Vlaanderen een verre Amerikaanse kolonie was geworden, tenminste voor één dag.
Wie de nacht lang opbleef, was eraan voor de moeite. Er was op woensdagochtend geen overduidelijke winnaar aan te duiden.
Een golf van verontwaardiging stak op wanneer Trump zijn overwinning leek te claimen, ook al waren nog niet alle stemmen geteld. Broadway in Washington. De president dreigde zelfs met juridische stappen. Ongehoord, vonden de media.
Er werd geroepen met termen als “ondemocratisch”, “ongezien” en “schandalig”. Langs alle kanten werd Trumps houding bekampt en bekritiseerd. De verontwaardiging droop van de televisieschermen de huiskamers binnen. “Amerika is niet langer een democratie”, las ik op Twitter.
Donald Trump, en bij uitbreiding alle Amerikanen zouden natuurlijk beter lessen trekken van het moreel o zo verheven België. De kritiek op Trump was terecht, maar België, het walhalla van de democratie. Geloven we dat echt?
Laten we toch een beetje meer bescheidenheid aan de dag leggen. Want ik maak me zorgen. Het is griezelig om zien hoe de laatste tijd onze democratie meer en meer lijkt te worden uitgehold. Terwijl zowat alle grondwetspecialisten zeggen dat de coronamaatregelen uitgevaardigd per ministerieel besluit ongrondwettig zijn, is de regering voor die kritiek selectief doof. Met de passiviteit van een comapatiënt ondergaat het Parlement de huidige situatie. Laat duidelijk zijn dat de situatie ernstig is en de maatregelen broodnodig. Maar de tools zijn voorhanden en men laat na ze te gebruiken. Een coronawet, zoals in Nederland werd gestemd, is grondwettelijk wel in orde.
Waarom is men zo bang van een stemming? Men heeft toch een meerderheid voor iets? Na al dat gehamster gebruikt men nu noodgedwongen onze grondwet als wc-papier.
Samen met honderden coronapatiënten ligt ook de debatcultuur aan de beademing. Wie kritiek geeft, wordt afgeschoten als opgejaagd wild. Experten die het beleid tegenwind bieden, worden publiekelijk ‘kaltgestellt’. Kijk maar naar de saga rond Lieven Annemans. Afgemaakt als was hij krankzinnig.
Maar ook in de parlementaire Bühne wordt het niet proper gespeeld. Parlementsleden die de regering willen ondervragen, wordt het woord ontzegd.
De Vivaldi-regering roeptoetert intussen vrolijk verder. Over het gebrek aan Vlaamse meerderheid mogen we ons geen vragen stelen. Want Vivaldi heeft de helft van de Belgische kiezers mee.
Wel, beste regering, in crisistijd is de helft echt niet genoeg.
