De Tweede Kamer heeft zich gebogen over het lot van een ongewenste vreemdeling die onlangs het bevel kreeg het land te verlaten voor 31.12. De Kamer liet het hart spreken en de minister volgde tenslotte.
Meer dan dertig jaar geleden verliet de vijftienjarige Buba Afrika waar de kogels haar rond de oren vlogen en ze permanent in gevaar leefde. Ze kwam in Nederland terecht. Buba was een vriendelijke gespierde dame die allerlei atletische en ingewikkelde kunsten vertoonde en nooit het goede humeur verloor. Jarenlang was ze de ster in vele voorstellingen waarbij vooral de kinderen hun ah’s en oh’s gul gaven. Heel die tijd kreeg ze een tijdelijke verblijfsvergunning maar daar zou einde dit jaar een einde aankomen. Na dertig jaar viel het onverbiddelijk vonnis en werd ze letterlijk “ongewenste vreemdeling” verklaard. Boosheid volgde verstomming want dit was nu echt Nederland op zijn smalst. Dertig jaar werken met een tijdelijke verblijfsvergunning en geen recht op een uitkering terwijl het land heel de tijd overspoeld werd door gelukszoekers die na jaren nauwelijks een paar woorden Nederlands spreken en er zelfs in slagen wegens zogenaamde gezinshereniging hun hele sibbe te laten overkomen. Het regende protesten van mensen die vonden dat de Nederlandse wetgeving maar even opzij gezet moest worden. Het dossier belandde tenslotte op het bordje van minister Carola Schouten (ChristenUnie) die ook niet goed wist wat aan te vangen, maar er wel de klemtoon op legde dat Buba dank zij het bekende Nederlandse gedogen al vijf jaar haar verblijfsvergunning had overschreden.
Kamerbrede steun voor verblijfsvergunning
Vrienden en kennissen repliceerden dat ze al jaren naar een oplossing zochten. Op zeker ogenblik kwam het nieuws dat een asielzoekerscentrum in Frankrijk Buba wilde opvangen. Er werd zelfs gefluisterd dat Brigitte Bardot zich voor haar interesseerde. Maar dat wilde de familie niet bij wie ze inwoont. In die drie decades is Buba gewoon een lid van de familie geworden en een uitwijzing naar een land waar ze de gewoontes en de taal niet kent is schandalig; zelfs het woord “onmenselijk” viel. Tenslotte moeide de politiek zich en er kwamen rare bondgenootschappen tot stand. De PVV, die toch niet erg happig op immigratie is, eiste dat Buba na zoveel dienst aan de gemeenschap mocht blijven. De partij kreeg de enthousiaste steun voor een Kamermotie van een familiepartij als het CDA. Links twijfelde hoewel het normaal iedere gelukszoeker uit de hele wereld welkom heet. Maar tenslotte ging iedereen overstag en de Tweede Kamer vroeg aan minister Schouten om Buba een permanente verblijfsvergunning te geven. De minister ging akkoord en besloot vorige week dat Buba mag blijven. Wel vroeg ze dat Buba haar artistieke werking zou stoppen want in tegenspraak met de wet die stelt dat Buba en collega’s-kunstenaars niet langer in Nederland mogen optreden. De familie heeft beloofd dat Buba stopt met haar artistieke loopbaan en zij stelt zich garant voor verblijf en levenskosten: niet goedkoop want het komt neer op ongeveer 70.000 euro per jaar voor een wijfjesolifant als Buba.
