Uncategorized

Voorwaarts, noordwaarts!

Michaël Vandamme

Dat Premier Alexander De Croo net Parijs kiest voor zijn eerste officiële reis, is geen toeval. Het is slechts een symbool, zo zegt men, maar daarachter schuilt telkens een realiteit en meer. Als de vos de passie preekt…

De vergadering die premier De Croo met de Franse president Macron hield,  moet wel erg intens geweest zijn. Een gesprek over corona, terrorisme, energie, klimaat, de relaties buiten Europa, de nieuwe agenda met de VS, de brexit en wie weet wat nog allemaal. En dit allemaal in één uur. Hopelijk spraken ze ook over stroomvoorziening (Frans, en dus van nucleaire oorsprong) voor als het wat mis loopt met het scenario waar de Groen-minister niet van uitgaat.

Het was de eerste officiële trip van de kersverse eerste minister. Dat die net naar Parijs ging, veroorzaakte tandengeknars. Vooral Sander Loones (N-VA) profileerde zich rond de bestemming. Traditioneel gaat een nieuwe Belgische eerste minister eerst naar Den Haag. Michel deed dit, Leterme ook en zelfs Di Rupo. Waarom nu Parijs? De reacties die een bepaalde kritiek oogsten zijn vaak de beste bevestiging van hun pertinentie. Ook hier. Vooral dan uit Vivaldi-hoek deed men lacherig over Loones’ opmerking. Onbetekenend en ongefundeerd, maar tegelijk wees men toch naar een eerdere video-conferentie met Marc Rutte als tegenargument. Zou er dan toch iets aan zijn van die gewoonte/traditie?

Verstoorde orde

Door de brexit is de Europese orde verstoord. Doorheen de jaren werd de Frans-Duitse as getemperd door de uitbreiding van de Unie, maar het grote tegengewicht kwam van Londen. Het Britse vertrek zorgt voor een leemte die de ad-hoc-alliantie (Hanze-staten in een meer positieve benoeming,  terwijl anderen het over ‘vrekkigen’ hebben) niet onmiddellijk zal kunnen invullen. Feit is dat het België van vandaag er ook geen deel van zal uitmaken, verre van en helaas.

Zuidelijke desperado’s

De Europese dimensie brengt als geen ander de tweespalt in dit land op het voorplan. Met overtuiging ging Jan Jambon bij Marc Rutte op bezoek. Geert Bourgeois deed hetzelfde (enkele keren zelfs), paradeerde op het Binnenhof, waarna hij ter gelegenheid van de 11 juli-viering twee jaar geleden een select gezelschap in Sociëteit De Witte toesprak. Ook dit zijn symbolen, maar ze worden wel geschraagd door een economische en culturele realiteit. De onderliggende werkelijkheid van de symbolische trip van De Croo naar Parijs is niet de onze. De internationale ankerpunten van Vlaanderen zijn Den Haag, Londen, Berlijn en waarom niet Kopenhagen tot Tallinn. Niet de Zuid-Europese desperado’s waarvan Parijs zich als de geciviliseerde woordvoerder profileert.

PAL Nieuwsbrief

schrijf je gratis in

Blijf op de hoogte met onze dagelijkse nieuwsbrief




Michaël Vandamme (°1974, Brussel) is medewerker aan de rubrieken Buitenland en Geopolitiek. Hij studeerde rechten, filosofie en internationale betrekkingen. Beroepshalve is hij redacteur en voormalig hoofdredacteur van een aantal vakbladen.

Plaats een reactie

Delen