Amnesty erkent Navalny niet langer als “gewetensgevangene” na klachten over racisme

Amnesty International erkent Aleksej Navalny niet langer als gewetensgevangene. De mensenrechtenorganisatie beweert dat ze bestookt werd met klachten over racisme. Navalny zou in het verleden xenofobische uitspraken hebben gemaakt zonder daarvan ooit afstand te doen.

Een gewetensgevangene of ‘prisoner of conscience’ is iemand die gevangen is genomen wegens politieke voorkeuren of uitspraken. Het is een status die Amnesty International bijvoorbeeld geeft aan politieke gevangenen.

Navalny in de gevangenis

Navalny zit momenteel in de gevangenis in Rusland. Hij werd in 2014 veroordeeld met een voorwaardelijke celstraf van 3,5. Hij moest de gevangenis niet in op voorwaarde dat hij zich regelmatig meldde bij de Federale Penitentiaire Dienst. Vorige zomer werd hij echter vergiftigd waardoor hij enkele maanden in een ziekenhuis in Duitsland verbleef. Daarom werd hij bij aankomst in Moskou onmiddellijk gearresteerd en later veroordeeld. Hij moet nu de 3,5 jaar celstraf effectief uitzitten, wat in de praktijk slechts 2,5 jaar inhoudt omdat hij al eens een jaar huisarrest heeft gekregen.

Volgens critici was zowel de fraudezaak als deze rechtszaak een schijnrechtszaak om één van de grootste Kremlincritici het zwijgen op te leggen. Amnesty International erkende hem zelfs als een gewetensgevangene en verschillende organisaties eisten zijn vrijlating. Maar die status is wegens “haatspraak” ingetrokken. “Een gewetensgevangene is iemand die geen echte feiten gepleegd heeft en zeker niet iemand die opgeroepen heeft tot haat of geweld,” klinkt het.

“Georganiseerde aanval op één van grootste Kremlincritici”

Volgens een woordvoerder van Amnesty in Moskou gaat het om een “georganiseerde aanval op de geloofwaardigheid van één van de grootste opposanten van Poetin.” Toch concludeert Amnesty International dat Navalny 15 jaar geleden enkele xenofobische uitspraken heeft gemaakt, zoals migranten vergelijken met kakkerlakken. Dat is “haatspraak en onverenigbaar met het label van gewetensgevangene”. Alexander Artemev vertelde aan de BBC dat “de hoeveelheid klachten en berichten zodanig groot was, dat het niet genegeerd kon worden.”