Uncategorized

Moordenaars vrijuit, slachtoffer gearresteerd

Paul Bäumer

Ondanks het risico op mishandeling door politie en zware celstraffen kwamen duizenden Russen op straat uit protest tegen de arrestatie van oppositieleider Alexei Navalny. Zevenduizend mensen zijn al aangehouden. In dat opzicht zijn de Russen veel dapperder dan wij.

Op 20 augustus 2020 werd de dissident Navalny door de FSB vergiftigd in een vliegtuig van Aeroflot. Hij raakte in coma na het drinken van een kop thee. Het toestel maakte een  tussenlanding en Navalny werd overgebracht naar de IC-afdeling van het plaatselijke ziekenhuis. De Russische overheid weigerde hem naar een westerse kliniek te laten overbrengen. Dat gebeurde pas na veel diplomatieke druk. Tegen alle verwachtingen in bleef Navalny in leven. Hij bleek sporen van het Russische zenuwgas Novitsjok in zijn bloed te hebben, een van de geliefde moordwapens van de FSB, waar Poetin carrière maakte.

In praktijk is de FSB gewoon de oude KGB. Na de ineenstorting van de Sovjetunie werd die geherstructureerd en gereorganiseerd. Alle afdelingen kregen andere namen en nieuwe organigrammen. Er werd een doolhof van nieuwe departementen gecreëerd, zodat er juridisch gezien geen continuïteit meer bewezen kon worden tussen de oude KGB en de nieuwe FSB. Maar in praktijk bleven dezelfde mannetjes aan de touwtjes trekken, vanuit dezelfde kantoren in dezelfde gebouwen. De USSR was ingestort, maar het repressie-apparaat bleef intact. Dertig jaar later zijn vele kopstukken van toen natuurlijk dood of met pensioen, maar zij hebben voor opvolging en continuïteit gezorgd. Ook de afdeling “natte zaken” – de nattigheid is een eufemisme voor bloed – werkt nog als vanouds.

Sovjetcynisme

Navalny werd in 2019 al een keer vergiftigd, terwijl hij in de cel zat na een arrestatie wegens… nee, niet eens wegens deelname aan een verboden betoging, maar wegens het aanzetten daartoe. Maar ook toen bleef hij in leven, net zoals in 2020. Iedereen had verwacht dat zijn rol als leider van zijn anticorruptiebeweging uitgespeeld zou zijn en dat hij asiel zou vragen in een westers land. Maar hij was ongelooflijk dapper. Hij ging terug naar Rusland, waar hij onmiddellijk werd gearresteerd, met het voorwendsel dat hij de voorwaarden voor zijn voorlopige vrijlating na een vorige arrestatie had geschonden. Zelfs naar Sovjetnormen getuigt dit van een weerzinwekkend cynisme. De moordenaars en hun opdrachtgevers gaan vrijuit, maar het slachtoffer wordt gearresteerd. Misschien krijgt Navalany binnenkort in de gevangenis een dodelijke “allergische reactie”, of een hartaanval…

Geld van de city

Het zal nu ook wel voor Poetin en consorten duidelijk zijn dat Navalny op geen enkele manier geïntimideerd kan worden en dat hij pas zal zwijgen als hij dood is. Voor de vele rechtse partijen en politici die zich de voorbije jaren met Poetin hebben ingelaten, die zijn tirannie en zijn misdaden hebben gerelativeerd, goedgepraat of ontkend, zou dit een moment van ontnuchtering, bezinning en interne zuivering moeten zijn. En een waarschuwing: niet alleen wat Poetin nu al heeft gedaan zal ooit negatief op hen afstralen, maar ook wat hij in de toekomst nog zal doen. Zij zijn al over zoveel van Poetins misdaden in Rusland, Syrië, Oekraïne, de Krim en Tsjetsjenië heengestapt omdat ze zich zo graag tegen een sterke leider aanschurken. Maar zouden zij ook over de moord op Navalny heenstappen?

Dat geldt natuurlijk ook voor politieke leiders van groter kaliber. De Britten hebben héél veel van Poetins misdaden door de vingers gezien, zelfs de vele moorden op Britse staatsburgers. Misdaden die overigens nooit de media haalden. De reden daarvoor is eenvoudig en cynisch: de oligarchen die onder Poetin Rusland hebben uitgeplunderd, hebben miljoenen dollars van hun buit ondergebracht in banken in de City of Londen. Zij willen zo’n fantastische klanten niet verliezen. Blijven de Duitsers meewerken met het versterken van Poetin zijn machtspositie op de energiemarkt door de pijplijn North Stream 2 af te werken? Blijft het business as usual?

Precedenten

In september 2004, tijdens de schoolgijzeling in Beslan, vloog Anna Politovskaya, een journaliste van de oppositiekrant Novaya Gazeta, met een toestel van Aeroflot naar Rostov. Zij werd gevolgd door een team van FSB-agenten, maar dat was intussen al routine. Ze dronk een kopje thee en verloor het bewustzijn. Het vliegtuig landde in allerijl in Rostov en zij werd naar een ziekenhuis overgebracht, waar een vergiftiging werd vastgesteld. Een deel van haar medisch dossier werd op bevel van hogerhand vernietigd. Klinkt dat bekend in de oren? Politovskaya werd in 2006 doodgeschoten. En de dissident Vladimir Kara-Murza werd ook twee keer na elkaar op het nippertje gered na een poging tot vergiftiging, de eerste keer in 2015 en de tweede keer in 2017. De artsen waarschuwden hem dat het de derde keer onvermijdelijk fataal zou aflopen. Net zoals Navalny nu, gaf ook Kara-Murza de strijd niet op. Maar hij woont nu in Washington, niet meer in Rusland.

PAL Nieuwsbrief

schrijf je gratis in

Blijf op de hoogte met onze dagelijkse nieuwsbrief




Geschiedenis, opinie of andere? Bij Paul Bäumer zit u aan het juiste adres, behalve als het gaat om een politiek correcte mening.

Plaats een reactie

Delen