Het Koninklijk Legermuseum in Brussel, onderdeel van het War Heritage Institute (WHI), en geleid door Michel Jaupart, ex-kabinetsmedewerker van André Flahaut (PS) betaalde volgens een ex-personeelslid 32.000 euro voor een naziuniformjas. Die zou toebehoren aan de SS Generaal Hermann Fegelein. Fegelein was de schoonbroer van Adolf Hitler. Enig probleem het zou om een vervalsing gaan. Ook PAL NWS kon het dossier inkijken.
Het Legermuseum reageert verrast in Het Nieuwsblad. “Bij mijn weten zijn we niet op de hoogte gebracht door dat ex-personeelslid”, zegt Natasja Peeters, departementshoofd collecties. “Wij hebben dit stuk bij een gereputeerd veilinghuis gekocht, vele jaren geleden. De man die toen verantwoordelijk was voor de aankoop kenden we als een minutieus persoon, die pas iets kocht als hij zeker was. Hij is spijtig genoeg al overleden.” Het Legermuseum kondigt aan zelf een onderzoek te zullen instellen. Tot zolang blijft het stuk wel op de tentoonstelling staan.
Fegelein vocht aan het Oostfront en dankzij Heinrich Himmler maakte hij carrière bij de SS. De man huwt aan het einde van de tweede wereldoorlog, in de zomer van 1944 met de zus van Eva Braun. Hitler trad met haar in het huwelijk alvorens ze samen zelfmoord pleegden. Ook Fegelein zelf overleeft de oorlog niet. Hij is als landverrader op persoonlijk bevel van Hitler terechtgesteld.
Sinds mei 2019 hangt er een grijze naziuniformjas, met eikenbladeren op de kraag. Het is een pronkstuk van de expo Oorlog Bezetting Bevrijding. De uniformjas gekocht op een veiling voor 24.000 euro zou toebehoren aan SS generaal Fegelein. Maar mogelijk gaat het om een vervalsing en kocht het Legermuseum een kat in een zak.
Klacht bij onderzoeksrechter ingediend
Een oud-medewerker van het Legermuseum diende recent een klacht in bij de International Council of Museums. Die organisatie houdt een oogje in het zeil met betrekking tot de werking van musea. De medewerker legde ook een klacht neer bij de onderzoeksrechter van de rechtbank van eerste aanleg in Brussel. En er zou ook een dossier zijn bij het parket van Halle-Vilvoorde.
Uit het dossier dat zowel Het Nieuwsblad als PAL NWS konden inkijken blijkt dat de uniformjas van Fegelein in mei 2012 aangeboden werd bij veilinghuis Hermann Historica in München. De jas is volgens de oud-medewerker verkocht “zonder track record”. Dat is eigenlijk een bewijs van authenticiteit en zonder dat track record is het verschijnen van zo’n stuk minstens ‘verdacht’.
Aan vervalsingen van zogenaamd authentieke stukken uit de periode van het Derde Rijk verdienen oplichters veel geld. Volgens de oud-medewerker kocht het KLM het kledingstuk, zonder het vooraf te hebben laten onderzoeken. Nochtans, niet ongebruikelijk nog onverstandig in deze materie. Voor het stuk zou 24.000 euro geboden zijn. Zonder btw, veilingkosten, verzekering en transportkosten. De totale kost om het stuk in het bezit te krijgen zou 32.000 euro bedragen.
Kon het Legermuseum vermoeden dat er iets mis was?
De oud-medewerker meent alvast van wel. Volgens het etiket in de uniformjas zou het de Duitse kleermaker Petersen & Co zijn die de jas zou gemaakt hebben. Maar uit foto’s van de orderboeken die in augustus 2013 online verschenen op een forum voor verzamelaars blijkt iets vreemds. Het nummer dat in het etiket van de uniformjas staat zou dat van een burgerpak zijn, gemaakt in december 1945. “Ik heb de orderboeken gecontroleerd en het lijkt een vervalsing. Het nummer 9885 werd besteld door een oud Wehrmacht officier”, stelt de erfgenaam. Bovendien zou diens grootvader in de jaren zestig ook lege etiketten van Petersen & Co hebben verkocht op rommelmarkten.
De leiding van het Legermuseum zou ook zelf al vrij snel na de aankoop twijfels hebben gekregen aan de authenticiteit. “Medewerkers van het KLM bekeken het na aankomst in Brussel en uitten hun zware twijfels over de authenticiteit, zeker na vernietigende opmerkingen op internetfora van specialisten.”
Maar er zou een zwijgplicht gelden over de zaak. Volgens de oud- medewerker verspreidt het Legermuseum op die manier vals cultuurerfgoed.
Michel Jaupart, oud-kabinetsmedewerker van André Flahaut, voorgedragen als directeur van het WHI
Dat deze kwestie nu opduikt is geen toeval. Alles draait om de voordracht van Michel Jaupart door minister van Defensie Ludivine Dedonder als directeur van het WHI. Die voordracht is bijzonder omstreden en maakte al voorwerp uit van felle parlementaire discussies in de commissie defensie.
PAL NWS onthulde vorige week al een vernietigend rapport uit 2019 van regeringscomissaris bij het WHI. Het rapport maakt onder meer gewag van “jarenlange verwaarlozing, sterk verwaarloosde infrastructuur, management dat “excessief” gericht is op externe representatie, gebrek aan managementcapaciteiten, gebrek aan uniformiteit en coherentie ten aanzien van het personeel, talloze klachten over ongelijke behandeling en een ‘bewust georganiseerd gebrek aan interne communicatie“.
Ook de plannen van Jaupart om de laatste C-130 van de Belgische luchtmacht van Melsbroek te verhuizen naar de vliegbasis van Beauvechain botste op felle tegenstand bij vooral Vlaamse Kamerleden die het toestel liever behouden op de luchtmachtbasis van Melsbroek, de historische thuis van de C-130.
WHI haalt Gunfire-museum in Brasschaat weg
Het plan van Jaupart om in Beauvechain een nieuw luchtvaartmuseum te bouwen zien velen als een financieel luchtkasteel. Maar ondanks het negatief advies van de stafchef van defensie, admiraal Hofman besliste minister van Defensie Ludivine Dedonder (PS) dat advies te negeren en gaf ze haar akkoord om het te verplaatsen naar Beauvechain. Of dat effectief zal lukken blijft nog maar de vraag.
De Vlaamse Regering van minister-president Jan Jambon startte intussen de procedure om de C-130 te laten erkennen als Vlaams ’topstuk’. Als die procedure lukt kan Defensie de C-130 niet verplaatsen. Maar insiders vermoeden nog meer politieke manouevres en menen dat Jaupart intussen een tegenzet heeft gedaan.
Kort geleden is aangekondigd dat de collecties van het Gunfire-museum in Brasschaat naar Ieper moeten verhuizen. Het WHI heeft daarvoor zelfs al een vacature voor een ‘opdrachthouder’ en een ‘expert opdrachthouder’ uitgeschreven. Die moeten in Brasschaat de inventaris van de collectie maken. Het gaat vooral om voertuigen uit de Koude Oorlog (1945-1989), maar ook om munitie, wisselstukken en uniformen uit die periode.
Strategische zet van Jaupart?
Het War Heritage Institute zou nu ook plots de mogelijkheden bestuderen om “een nieuwe museumruimte over de Koude Oorlog en zijn gevolgen – de “Warme Vrede” – (vanuit het standpunt van de Belgische landmacht) op te zetten, in symbiose met de reeds bestaande site van de commandobunker van Kemmelberg”.
Een deel van de nieuwe site zou ook worden gebruikt als opslagruimte voor het erfgoed dat in de verschillende museumparcours van het WHI niet aan bod komt. Naar eigen zeggen zou dat “de administratieve en logistieke steunverlening van de instelling optimaliseren.” Erg concreet lijken die museumplannen overigens nog niet te zijn. “De doelstelling is het inrichten van een nieuwe museumruimte tegen eind 2023-begin 2024, met een openstelling voor het publiek in 2025”.
Insiders en kwatongen sluiten een strategische zet van Jaupart die op die manier Jan Jambon, titelvoerend burgemeester van Brasschaat, een stok in de wielen zou kunnen steken alvast niet uit. Betrouwbare bronnen bij de eenheid Brasschaat bevestigen ons dat de plannen van het WHI volledig “onaangekondigd” waren en dat ze er bijzonder slecht zijn onthaald.
Zou de heer Piet Percentjes van meer weten ?