Tijdens een bevraging in 2013 bleek dat Belgen evenveel vertrouwen koesterden in hun federale regering als de Nederlanders en de Duitsers. Toch blijkt dat vertrouwen nu gesmolten als sneeuw voor de zon. Dat valt op te maken uit een Oeso-onderzoek.
Slechts 29,5 procent van de Belgen had in 2020 nog het volle vertrouwen in de federale regering. Dat tonen de cijfers die de Oeso uitbracht. De cijfers berusten op een internationale bevraging onder leiding van het onderzoeksbureau Gallup.
Enkel Polen doet het slechter op vlak van wantrouwen. De politiek in landen zoals Brazilië, Colombia, Rusland of Turkije kan op heel wat meer vertrouwen rekenen van haar eigen burgers. In Scandinavische landen is het wantrouwen dan weer het allerlaagst. Dat maakt ze de beste leerlingen van de klas samen met Zwitserland en onze Noorderburen. Des te opmerkelijker: in 2013 noteerde ons land een even groot vertrouwen als Nederland en Duitsland. Onze buurlanden zijn het daarna enkel beter gaan doen terwijl België weggleed.
Het rampjaar voor het vertrouwen in de federale regering
Een blik op de cijfers leert al snel dat 2014 een absoluut rampjaar was voor het vertrouwen in de politiek. Het verkiezingsjaar doet het slecht en ook de regering die in lopende zaken gaat maakt de burgers nog meer argwanend. Vervolgens neemt het vertrouwen een nog grotere duik na de val van de regering-Michel.
Het vertrouwen in de federale politiek was het hoogst tijdens de legislatuur van de regering-Di Rupo, in 2012-2013. Dit leidde tot de forse stijging van 28% (2011) naar 55,4% (2013). Toen stonden we dus op gelijke voet met Nederland en Duitsland.
Minderheidskabinet en corona
Een nieuw rampjaar diende zich vorig jaar aan en stelde de politiek voor nieuwe uitdagingen. In 2020 nam het vertrouwen een nieuwe duik. Enerzijds hadden we de lopende regering die uiteindelijk een minderheidskabinet werd onder Sophie Wilmès (MR) en anderzijds diende zich een grote gezondheidscrisis aan. Een crisis die Wilmès niet wist te beteugelen.
De Eurobarometer van de Europese Commissie toont een soortgelijke evolutie aan. Tijdens een ondervraging in juli en augustus 2020 bleek dat slechts 30% van de Belgen de federale regering nog vertrouwde en nog maar 33% had vertrouwen in de werking van het federaal parlement.
Andere sectoren
Heel wat andere (publieke) sectoren doen het wel goed wanneer het op vertrouwen aankomt. De publieke administratie (51%), justitie (54%), politie (75%), leger (82%) en de gezondheidszorg (88%) kunnen op veel vertrouwen van de burger rekenen. De vertrouwenscrisis op federaal vlak is deels te wijten aan het wantrouwen tegenover politieke partijen. Slechts 17% van de Belgen denkt politieke partijen te vertrouwen. In Frankrijk ligt dit nog lager (9%) maar ook in het Verenigd Koninkrijk (16%) is er weinig geloof in de partijpolitiek. In Duitsland daarentegen noteert men 40%, in Nederland 59%.
Het wantrouwen, in Vlaanderen en België, tussen de politiek (particratie) en het volk (kiezer) is wederzijds.
Met de schandalitis die momenteel met mondjesmaat aan het licht komt denk ik dat we onder nul gaan.Met mondjesmaat bedoel ik dat de regimepers en de Rode minaret van de Reyerslaan de burger niet het nieuws geeft waarop ze recht hebben!De MSM media zouden als vierde macht hun taak beter naar behoren uitvoeren in plaats van te schrijven wat hen wordt opgedragen.De kranten van de twee persgroepen zijn aanhangels van de partijen geworden.
Hoe komt het toch dat er altijd cijfers en procenten gepubliceerd worden van allerlei bevragingen waarvan de “uitslagen” mij altijd met verbazing slaan.
Maar ikzelf nog nooit of nooit bevraagd ben?
170 miljoen Euro subsidie moeten toch ergens voor dienen mijnheer Wils.
Dit bedrag gaat weliswaar naar de krantenbedeling via de post, en dan is er nog steeds de vraag wanneer de gazet
in de brievenbus komt.
Bij ons in de straat moeten we zelf postbode spelen als onze vaste postman niet langskomt.
Het is heel gebruikelijk dat we post van onze buren in de bus hebben en omgekeerd.
Schering en inslag zijn de aangetekende stukken, deze worden steevast niet aangeboden op woensdag. de dag dat onze vaste Postman er niet is.
Er wordt dan een briefjes in de bus geworpen met de vermelding dat je bedrijfspost kan afgehaald worden in de
naburige gemeente. Voor ons betekend dat een dag wachten en een rit naar Beringen of Heusden of Lummen.