“Zack Snyder’s Justice League” is een vier uur durende herwerkte versie van de originele superheldenfilm uit 2017, zoals die oorspronkelijk door regisseur bedoeld werd.
Superheldenfilms zijn de jongste jaren ‘big business’. Hier in Europa, en bijgevolg ook in Vlaanderen, zijn het vooral de superhelden van Marvel Comics die het grote publiek weten te bekoren: Iron Man, Captain America, The Hulk, Spiderman, The X-Men… De personages van grote concurrent DC Comics, zoals Superman, The Flash en Wonder Woman, kunnen op minder animo in het Avondland rekenen. Grote uitzondering hierop vormt natuurlijk Batman.
Flop
Aan de overkant van de oceaan weten de superhelden van DC, en de bijhorende verfilmingen die in de nasleep van de successen van concurrent Marvel gemaakt werden, wél massa’s volk naar de zalen te trekken. Net als Marvel stampte DC de jongste jaren een heuse bioscoopfranchise uit de grond. Justice League (2017) zou het antwoord van DC op The Avengers van Marvel worden: een film waarin alle bekende superhelden samenkwamen, met een sterrencast met ronkende namen als onder meer Ben Affleck, Henry Cavill, Gal Gadot, Ezra Miller, Jason Momoa en Jeremy Irons.
De film flopte grandioos in de bioscoopzalen en werd neergesabeld door recensenten. Bovendien was de productie een heuse lijdensweg. Het script werd herhaaldelijk aangepast tijdens de productie en regisseur Zack Snyder, bekend van de verfilmingen van 300 en Watchmen, trok zich terug uit het postproductiewerk van de film nadat zijn dochter in die periode zelfmoord pleegde. De film werd daarop afgewerkt door Joss Whedon, die de film drastisch inkortte en van een meer heldere toon en humor voorzag. Vele fans schreven het floppen van de film toe aan Whedon, die volgens hen het werk van Snyder verminkte.
Die fans startten, na een tijdje aangejaagd door Snyder zelf, een campagne op sociale media om de originele versie van de film, zoals die door Snyder bedoeld was, uit te geven. Het initiatief leek weinig kans op slagen te hebben: ‘director’s cuts’ zijn eigenlijk een zeldzaamheid in Hollywood, en al zeker als er nieuw materiaal gefilmd moet worden. Vreemd genoeg werd de campagne een succes en filmproducent Warner Bros. gaf in februari 2020 groen licht. Niet alleen zouden er nieuwe scènes gefilmd worden, ook de visuele effecten en de soundtrack zouden een opknapbeurt krijgen.
Snyder Cut
Het eindresultaat is een maar liefst vier uur durende film. In grote lijnen is het dezelfde film als de uitgave van 2017, zij het langer, bombastischer en overdadiger, maar ook coherenter, interessanter en simpelweg beter dan die eerste uitgave. Enkele personages die enkel een bijrol kregen in de eerste uitgave, worden nu beter uitgewerkt en worden zelfs haast de sterren van de film.
Het is het vermelden waard dat een van die personages die een centralere rol krijgt, Cyborg, Afro-Amerikaans is. Toch blijft Justice League gevrijwaard van geforceerde ‘woke’-toestanden, zoals die in vele Marvel-films wel het geval zijn. Het is een ware verademing om een goed uitgewerkt zwart personage in een superheldenfilm te zien, zonder om de oren geslagen te worden met gepreek over racisme. Cyborg is simpelweg een – toevallig zwart – individu.
Het verhaal blijft dus grotendeels hetzelfde en is er een van dertien in een dozijn stripverfilmingen: na het overlijden van Superman in een vorige film, wil een aantal haast onoverwinnelijke buitenaardse wezen de aarde veroveren. Batman probeert een superheldenteam – The Justice League – samen te stellen, bestaande uit hemzelf, Wonder Woman, The Flash, Aquaman en Cyborg – om de buitenaardse wezens te verslaan en de aarde te redden.
Zack Snyder’s Justice League is vier uur lang dom vermaak. De film is verre van baanbrekend en telt het superheldengenre – in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Batman-films van Bruce Nolan – niet naar een hoger niveau. Wel is de film, mede dankzij de lengte, ideaal om tijdens de pandemie de tijd te verdrijven, zeker voor wie van actie en spektakel houdt.
