Een kerk in Isfahan (Shutterstock)

Een kerk in Isfahan (Shutterstock)

Uncategorized

Christendom groeit in Iran ondanks vervolging

Sonja Dahlmans

Ondanks het strenge theocratische bewind in de Islamitische Republiek van Iran groeit het aantal christenen sinds jaren. Volgens een rapport is de Iraanse regering zo nauw verweven met de sjiitische islam dat veel Iraniërs zich als gevolg daarvan afkeren van hun geloof. Tot twintig jaar geleden was slechts 5000 tot 10.000 inwoners van Iran christen, vandaag ligt dit aantal tussen de 800.000 en 1.000.000.

De recente bekeringen vallen met name binnen de evangelische gemeentes. Van oorsprong kent Iran al Armeense en Assyrische christenen. Deze twee oudere christelijke gemeenschappen worden in het parlement vertegenwoordigd. De nieuwe bekeerlingen uit evangelische gemeentes hebben daarin geen vertegenwoordiging. Juist rondom kerst bekeren veel Iraniërs zich tot het christendom. Het laat zich dan ook raden dat er rond dit christelijke feest juist veel arrestaties plaatsvinden. Binnen de islam is het voor een moslim verboden zich tot een andere religie te bekeren. Vervolgde christenen zijn om die reden dan ook vaak ex-moslims. In sommige delen van het land wordt bekering gezien als een bedreiging van de nationale veiligheid.

Alleen diegenen die kunnen aantonen dat hun familie reeds christelijk was voor de Islamitische Revolutie van 1979, mogen hun religie publiekelijk belijden. Een nieuw aangenomen wet uit 2020 onder het wetboek van strafrecht, artikel 500, maakt het extreem gevaarlijk voor christenen. Dit artikel stelt namelijk dat iedereen die zich bezig houdt met doceren van afwijkende leer of propaganda die in tegenstrijd zijn met de islamitische leer van het land gestraft kan worden met zweepslagen, gevangenisstraffen, boetes en zelfs, in extreme gevallen, de doodstraf.

Zorg bij islamitische geestelijken

Islamitische geestelijken waarschuwen tegen de verspreiding van het christendom. Zo sprak Ayatollah Makarem Shirazi zijn bezorgdheid uit over de populariteit van het christendom in de omgeving van Mashad. Er werden naar deze regio islamitische geestelijken gestuurd om de jeugd weer tot de islam terug te halen. Ayatollah Boroujerdi van het islamitische seminarie in Qom zei: “Accurate rapporten wijzen uit dat de jeugd zich bekeert tot het christendom in Qum en dat zij ondergrondse huiskerken bezoeken.” Minister Mahmoud Alavi heeft openlijk zijn zorgen uitgesproken over de groei van het christendom in Iran: “Het gebeurt gewoon voor onze ogen.”

Vervolging

Om mensen te intimideren zich niet te bekeren tot het christendom arresteert de Iraanse overheid een aantal bekeerlingen en maakt dit publiekelijk bekend. Zo hoopt men anderen die zich zouden willen bekeren schrik aan te jagen. Voor het bezitten van een Bijbel in het Farsi of het prediken van het Evangelie kan men gearresteerd worden.

Zaman Fadaie en Mohammad Reza (Youhan) Omidi ontvingen elk tachtig zweepslagen voor het drinken van wijn tijdens het christelijke ritueel van de communie. Voor moslims is het drinken van alcohol verboden, maar een uitzondering wordt gemaakt voor de christelijke de minderheid. Omdat Fadaie en Omidi echter ex-moslims zijn, wordt hun bekering niet erkend. Fadaie zit nog altijd een gevangenisstraf van zes jaar uit voor het organiseren van huiskerken en het promoten van het ‘Zionistische christendom’.

Ook Pastor Youcef Nadarkhani zit momenteel een gevangenisstraf uit in de beruchte Evin gevangenis voor het promoten van het ‘Zionistische christendom.’ Deze gevangenis staat erom bekend mensen hun slaap te onthouden, martelpraktijken, dreigingen met executie of verkrachting en het toedienen van elektroshocks.

Nadarkhani is sinds 2006 reeds drie maal gevangen genomen. Volgens de Iraanse overheid zijn de misdaden waarvoor hij is veroordeeld een zaak van nationale veiligheid.

Behnam Akhlaghi, Mehdi Khatibi, Babak Hosseinzadeh, pastor Shahrooz Eslamdous, Mohammad Vafadar, Kamal Naamanian, Abdolreza (Matthias) Haghnejad, Hossein Kadivar, Khalil Dehghanpour en Naser Navard Gol-Tapeh zijn de namen van enkele andere bekeerlingen die vanwege hun geloof werden gevangen genomen.

Vrouwen

Een meerderheid van de nieuwe bekeerlingen tot het christendom in Iran zijn vrouwen. Mary Mohammadi, een jonge christelijke vrouw, werd in 2020 nog veroordeeld tot drie maanden gevangenisstraf en tien zweepslagen. Naar eigen zeggen werd zij in de Evin gevangenis ook gemarteld: “Ik moest allerlei martelingen ondergaan. Geen daarvan is erkend door de wet en zou op zichzelf als strafbaar feit moeten worden gezien.” Mohammadi had gedemonstreerd tegen het neerhalen van een Oekraïens vliegtuig door Teheran.

In 2009 kregen twee vrouwelijk christelijke bekeerlingen, Maryam Rostampour

en Marziyeh Amirizadeh de doodstraf opgelegd. Zij werden veroordeeld voor het verspreiden van de Bijbel en het organiseren van huiskerken. Volgens Rostampour werd hen beiden ook medische zorg ontzegd in de gevangenis vanwege hun christelijke geloof.

De beide vrouwen kwamen in de Evin gevangenis terecht waar zij evangeliseerden onder hun medegevangenen en bewakers. Naar verluidt hebben zij honderden binnen de gevangenis bekeerd tot het christendom voor zij, onder grote internationale druk, uiteindelijk werden vrijgelaten. Zij wonen nu in de Verenigde Staten.

PAL Nieuwsbrief

schrijf je gratis in

Blijf op de hoogte met onze dagelijkse nieuwsbrief




Sonja Dahlmans (°1968) is een Nederlandse theologe gespecialiseerd in oosters-orthodox christendom. Ze werkt momenteel een master islamitische theologie af aan de Melbourne School of Theology.

5 gedachten over “Christendom groeit in Iran ondanks vervolging”

  1. Een van m’n personeelsleden is Iraanse en vertelde dat Iran een groot land is. In het groene gebied oostelijk van de Kaspische Zee wonen veel christenen. Veel mensen, ook haar ouders en familie stoken er thuis zelf sterke drank.

  2. Zionistisch christendom. Wat is da? Ik vroeg het aan een joodse vriend. Wel dat blijkt een beweging te zijn, grotendeels onder christenen, die het recht van het Joodse volk op hun terugkeer naar het Beloofde Land steunt. Is de alliantie tussen N-VA en de Antwerpse zionistische tak van dezelfde orde? Mijn bron meent van wel. Los hiervan: Als de christenen in Iran een bedreiging vormen voor het regime (islam) kunnen we dan besluiten dat de islam in omgekeerde orde eenzelfde bedreiging vormt voor de Joods-christelijke roots in Vlaanderen?

Plaats een reactie

Delen