Een christelijk kerkhof in Myanmar (Shutterstock)

Een christelijk kerkhof in Myanmar (Shutterstock)

Uncategorized

De verborgen christenvervolging van Myanmar

Sonja Dahlmans

De recente militaire coup in Myanmar op 1 februari kreeg in de wereldpers veel aandacht. Daarvoor was er al veel media-aandacht geweest voor de vervolging van de zogenaamde ‘Rohingya-moslims’. Er is echter nauwelijks aandacht voor het feit dat er ook Rohingya-christenen zijn. Maar niet alleen zij, ook de christenen uit staten als Kachin, Karen en Shan worden vervolgd in het overwegend boeddhistische land.

Na de machtsovername in Myanmar van de Tatmadaw (Burmese militairen) vrezen kenners dat het land in een bloederige burgeroorlog terecht zal komen.

Religieus nationalisme komt veel voor in Myanmar. Er is een steeds grotere nadruk op het boeddhistische karakter van het land, waardoor alle andere religies met argwaan worden bekeken. Dit heeft ook voor de christenen in het land vergaande gevolgen. Vooral christenen die eerder boeddhistisch waren worden ervan beschuldigd ‘verraders’ te zijn.

Kachin

Vooral de christenen in de staat Kachin ervaren verregaande vervolging. Op 28 februari van dit jaar, bijna vier weken na de coup, is de Tatmadaw een Kachin Baptisten kerk binnengevallen. Dit gebeurde in Lashio in de staat Shan. Later kwamen zij terug en arresteerden veertien aanwezigen. Onder hen waren vier dominees, zes jongeren, drie seminarie studenten en de secretaris van de gemeente. Delen van de kerk zelf werden ook vernield tijdens de inval. Waar de gevangen genomen christenen nu zijn, is onbekend.

Volgens Fox News worden Kachin kerken verbrand, vrouwen verkracht, kinderen vermoord voor de ogen van hun ouders en land afgenomen. In de staat Kachin zouden er volgens de nieuwszender zeker zestig kerken zijn vernietigd en vervangen door boeddhistische tempels. Zo’n 7.000 dorpen met voornamelijk christelijke inwoners zijn ondersteboven gehaald.

Hoewel er regelmatig aandacht is voor de vervolging van de Rohingya moslims, is er haast geen enkele aandacht voor het feit dat er verschillende christelijke minderheden in het land zijn die ook worden vervolgd. Hun lot is er door de voortdurende dreiging van geweld sinds de militaire coup beslist niet beter op geworden.

Rohingya

De meeste Rohingya volgen een mengeling van soennisme en het soefisme. De Rohingya-christenen zijn een minderheidsgroep binnen de toch al kleine minderheid Rohingya in Myanmar. De meesten van hen zijn bekeerlingen vanuit de islam.

Zij worden vervolgd niet alleen door de Tatmadaw, maar ook door radicale Rohingya-moslims. Ontvoeringen, verkrachtingen en intimidaties zijn vaak hun lot. In een open brief schrijft een van hen: “Ook al zijn zij (de Rohingya) Myanmar ontvlucht, zijn zij nog altijd niet veilig, omdat zij het doelwit zijn van een terroristische groep, al-Yakin. Deze groep is gevormd binnen de Rohingya.”

Verleden

Al in 2016 werden twee Kachin-dominees gearresteerd door de Tatmadaw en voor vijftien maanden gevangenisstraf veroordeeld. De tijd in de gevangenis leefden zij onder erbarmelijke toestanden Zo vertelt een van hen dat hij door een blinddoek zeker een maand niets heeft kunnen zien en dat hij amper te eten kreeg. In 2015 werden twee Kachin-leraressen bruut verkracht en vermoord terwijl zij als vrijwilligster werkzaam waren in het dorpje Kaung Khar. Dit valt binnen de gewoonte van de Tatmadaw om juist christelijke geestelijken en docenten aan te vallen.

De christenen in Myanmar vrezen dat door de weinige aandacht die zij krijgen in de internationale pers, de vervolgingen straffeloos zullen blijven doorgaan. Zeker gezien het oog van de buitenlandse pers met name gericht is op het afschuwelijke lot van de Rohingya moslims.

PAL Nieuwsbrief

schrijf je gratis in

Blijf op de hoogte met onze dagelijkse nieuwsbrief




Sonja Dahlmans (°1968) is een Nederlandse theologe gespecialiseerd in oosters-orthodox christendom. Ze werkt momenteel een master islamitische theologie af aan de Melbourne School of Theology.

2 gedachten over “De verborgen christenvervolging van Myanmar”

  1. Mij frustreert het ook dat ik nooit of uiterst zelden in onze Vlaamse christelijke weekbladen Kerk en Leven, Tertio, e.a. iets te lezen krijg over vervolging van christenen. Deze permanente zwijgzaamheid is m.i. een grondige analyse waard.

Plaats een reactie

Delen