MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez trok maandag hard van leer tegen de PS op de gemeenteraad van Bergen. “Jullie beheren al meer dan 30 jaar alle industriegebieden van Wallonië. Kijk naar het resultaat vandaag”, aldus Bouchez.
Hoewel de MR op federaal, Waals en Franstalig niveau mee bestuurt met de PS, zetelen de Franstalige liberalen in de gemeente Bergen in de oppositie onder de partijnoemer Mons En Mieux!. Op de gemeenteraad van maandag 21 juni trok MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez, tevens gemeenteraadslid in de stad, hard van leer tegen de Franstalige socialisten.
“Neem de verantwoordelijkheid op voor de staat van deze regio”, zei Bouchez tegen PS-burgemeester Nicolas Martin. “Omdat jullie niet kunnen leven met het feit dat de kolenmijnen sloten, voordat ik geboren was, leven we in een postindustriële regio in grote moeilijkheden. Jullie beheren alle industriegebieden van Wallonië. Al meer dan 30 jaar. Kijk naar het resultaat vandaag.”
“Kijk naar de resultaten in onderwijs, we zijn de slechtste in de OESO”, aldus Bouchez. “Kijk naar de resultaten op het vlak van werkloosheid, kijk naar de resultaten op het vlak van van sociaal beleid. Welnu, mijnheer de burgemeester, aangezien u graag in de schijnwerpers staat, dit is de staat van dienst van uw politieke partij, die de absolute meerderheid heeft in al deze steden.”
Terechte conclusie !
BDW kon met het linkse lachebekje niet overweg en JLB wilde niet in zijn kaarten laten kijken .PM was de enige om het confederalisme voor te bereiden en het is mislukt door lachebekje.Hopelijk zijn die blauwe lilliputters de volgende keer verdwenen en kan JLB met BDW en PM het confederalisme maken.
Die stijgt nogal in de achting van de Vlamingen!
Terechte opmerking van Bouchez. De PS maakte van Wallonië inderdaad een industrieel kerkhof. Een hallucinant c.v., dat blijkbaar indruk maakte op N-VA en daarom probeerde BDW die ervaring te verzilveren in een federale coalitie met de PS.
Onze Vlaamse solidariteit leidt uiteindelijk niet tot de verbetering van het lot van onze Waalse compatriot. Maar misschien wil die dat ook niet en kiest hij liever voor het status quo van het infuus. Dat is wat makkelijker dan het in handen nemen van het eigen lot. Wie kan hem dat kwalijk nemen? Laten we de hand in eigen boezem steken.
Solidariteit met mensen die het nodig hebben daar heb ik begrip voor. Maar solidariteit afdwingen voor een politiek systeem, dat Wilfried Martens consumptiefederalisme noemde, daar ga ik niet akkoord mee. De Waalse politieke partijen misbruiken het consumptiefederalisme dat zij valselijk solidariteit noemen om Wallonië en de politieke families boven hun stand te laten leven. Nu blijkt dat de Vlaamse politieke families er geen graten in zien om het frauduleus systeem te handhaven. Conclusie: Er is zwart geld mee gemoeid en zij delen in de winst. Tenslotte is de Vlaamse belastingbetaler och maar de dupe. En naar dat soort mensen kijken ze in de Wetstraat met misprijzen. “Ce ne sont que des paysans Flamands”, weet u?