Doe de rijken de crisis betalen

Elke vrijdagnamiddag maakt de Vlaamse regering haar beslissingen bekend aan de buitenwereld, lees de media. Ook wij krijgen die mededelingen in de mailbox. 

Elke week zit er wel zoiets bij waarvan je denkt: is dat nu echt nodig? Neem nu volgend besluit van de Vlaamse regering: de intentie tot samenwerking met Marokko. In haar regeerakkoord heeft de Vlaamse Regering aangegeven dat zij een nieuwe samenwerking wenst op te starten met een of meerdere landen in Noord- en/of Oost-Afrika. In dit kader hecht ze nu haar goedkeuring aan de intentie tot structurele, bilaterale samenwerking met Marokko, met als doelstelling structurele armoede en ongelijkheid te verminderen en bij te dragen tot de realisatie van de duurzame ontwikkelingsdoelstellingen.   

Enerzijds is er niets op tegen dat Vlaanderen de armoede wil bestrijden in Marokko. Achterliggende gedachte: hoe minder armoede er ginder is, hoe minder geneigd de kansarmen zullen zijn om naar Europa te komen. In feite is dat een beetje ook een standpunt van het Vlaams Belang dat pleit voor meer ontwikkelingshulp. De Vlaamse regering die een programmapunt van het Vlaams Belang uitwerkt, wie had dat durven denken… 

Twintig jaar geleden gaf 90 procent van de jonge Marokkanen aan om emigratie naar Europa te overwegen. Maar ondertussen is er in Marokko een economische relance bezig. Weinig mensen weten dat er in Marokko een TGV rijdt tussen Tanger en Casablanca. Dat is uniek voor Afrika. Op dit ogenblik wordt een sociale zekerheid uitgewerkt voor alle burgers en daarmee zal Marokko ook op dit vlak het eerste Afrikaanse land zijn. 

Natuurlijk heeft corona voor wat economische vertraging gezorgd. Het toerisme kreeg uiteraard een knauw. Maar dat kan ook gezegd worden over Vlaanderen dat aankijkt tegen een begrotingsput van enkele miljarden. Marokko schiet ons niet ter hulp, wij schieten wel Marokko te hulp. 

Mohammed VI, koning van Marokko, is – volgens het zakentijdschrift Forbes – de rijkste man van Marokko, de op vier na rijkste man van Afrika en staat hij in de top 10 van rijkste monarchen van de wereld.  “De Société Nationale d’Investissement”, de koninklijke holding, is aanwezig in alle sectoren van de Marokkaanse economie en levert de koning miljarden op. Daarnaast ontvangt de koning inkomen uit zijn landerijen en uit onroerend goed. Bovendien krijgen de koning en zijn familie bovendien jaarlijks 250 miljoen euro van de Marokkaanse belastingbetaler. 

De koning heeft natuurlijk ook heel veel kosten. Hij heeft twaalf paleizen, waar in totaal elfhonderd dienaren werken. Tevens houdt Mohammed van luxe. Zo heeft hij zo’n 600 auto’s en een miljoen horloges, een prachtig kasteel in Frankrijk, een luxueus zeiljacht en twee privévliegtuigen. Om dat allemaal te kunnen betalen, moet de koning elke dag een miljoen euro ophoesten. Toen Koning Mohammed VI vijf jaar geleden een privéreisje maakte naar Amsterdam, deed hij de trip met zijn Boeing 747, met in zijn kielzog nog een paar vliegtuigen met een 400 man personeel. En toen hij terug vertrok, schonk hij nog snel 30.000 euro voor de Al-Ihsane moskee in Amsterdam Nieuw-West. 

Ja, er is nog armoede in Marokko, maar het land zelf is niet arm. Benieuwd wat Vlaanderen van Marokko gaat terugkrijgen… of is de hulp een van enkele richting?