Verdachte opgepakt na schietpartij in ziekenhuis Rotterdam

Brandstichting in ziekenhuis. Twitter

Uncategorized

Verschillende hongerstakers stoppen ook met drinken wegens “gebrek aan politieke wil”

Anton Schelfaut

Verschillende hongerstakers in de Begijnhofkerk en op de campussen van de ULB en VUB zijn een dorststaking begonnen. Dat heeft de Union des Sans-papiers pour la Régularisation (USPR) vrijdag aangekondigd. Ze doen dat naar eigen zeggen vanwege het gebrek aan politieke wil om tot een oplossing te komen.

Een minderheid van de hongerstakers gaat een stap verder en begint nu ook een dorststaking. Dat heeft een woordvoerder van de USPR vrijdagavond bevestigd. Sinds 23 mei houden een 400-tal sans-papiers een hongerstaking om een collectieve regularisatie te bekomen. Slechts een minderheid van de hongerstakers weigert nu ook om nog water te drinken.

De reden voor de dorststaking: “Het gebrek aan politieke wil om tot een redelijke oplossing te komen en over een legaal kader te onderhandelen dat werd voorgesteld door het USPR”, klinkt het.

Staatssecretaris voor Asiel en Migratie Sammy Mahdi (CD&V) stelde afgelopen donderdag nog een neutrale zone in nabij de Begijnhofkerk. Daar kunnen de sans-papiers zich informeren over hun situatie en de haalbaarheid van een aanvraag tot regularisatie.

PAL Nieuwsbrief

schrijf je gratis in

Blijf op de hoogte met onze dagelijkse nieuwsbrief




Anton heeft een passie voor politiek, media en technologie. Hij volgt de binnen- en buitenlandse politieke actualiteit op de voet.

9 gedachten over “Verschillende hongerstakers stoppen ook met drinken wegens “gebrek aan politieke wil””

  1. Als je iemand in nood ziet moet je helpen. Waarom gaat de overheid dan niet die hongerstakers weghalen en hun naar een hospitaal brengen ? Daar kan men ze geleidelijk aan eten geven of desnoods kunstmatig voeden. Overigens is een hongerstaking een methode die niet moreel verantwoord is. Ik vraag me dan ook af wat ze in een kerk verloren hebben, nietwaar mijnheer pastoor ?

  2. De politiek heeft verschillende vredelievende oplossing aangeboden maar nog was het niet genoeg.
    Tijd voor een kordate aanpak dus : zij die niet vrijwillig willen stoppen met hun hongerstaking oppakken, dwangvoeding en terugkeer onder begeleiding naar hun thuisland.
    Dit is wat goed bestuur zou moeten zijn.
    .

  3. Maak van illegaal betreden van het grondgebied een misdrijf strafbaar met dwangarbeid, en interneer de overtreders in een gesloten instelling extramuros op een eiland.

  4. “…gebrek aan politieke wil…”
    De enige echte politiek wil die we nodig hebben om deze toestanden te vermijden, is deze mensen bij aankomst asap op het vliegtuig te zetten met een “one way ticket” van waar ze kwamen.

  5. Dat is hun goed recht net als dat het ons recht is niet toe te geven aan afpersing en chantage, nog daar gelaten dat het illegalen zijn. We moeten duidelijke lijnen trekken of we zijn het slachtoffer van iedere mal contente, geluk zoeker of crimineel.

Plaats een reactie

Delen