N-VA tegen spuitruimte in Brussel: “Onze hoofdstad wordt het walhalla voor junkies”

De N-VA gaat niet akkoord met de spuitruimte voor druggebruikers die de stad Brussel nog dit jaar wil openen in de Woeringenstraat 9. De gemeenteraad heeft een samenwerkingsovereenkomst goedgekeurd om activiteiten in en rond de spuitruimte te bepalen, maar N-VA ziet dit niet zitten en stemde tegen.

“Deze overeenkomst staat bol van problematische en tegenstrijdige bepalingen. Bovendien zou deze overeenkomst tot gevolg hebben dat er in een straal van 500 meter tot mogelijks zelfs 1 kilometer rond de spuitruimte een de facto gedoogzone zal ontstaan voor drugsbezit en drugshandel, met alle gevolgen van dien”, meent gemeenteraadslid en Brussels parlementslid Mathias Vanden Borre. “Onze hoofdstad Brussel wil zich schijnbaar op de kaart zetten als het walhalla voor junkies. Intriest.”

Vanden Borre maakt zich ernstig zorgen over spuitruimte

Daarnaast zegt Vanden Borre dat de gebruiksruimte in strijd is met de federale drugswet. Die wet stelt dat “het gemakkelijker maken van druggebruik of aanzetten tot druggebruik door het verschaffen daartoe van een lokaal of door enig ander middel strafbaar is”. Gebruikers kunnen namelijk overlijden of gezondheidsschade oplopen na druggebruik, wat kan leiden tot een schadeclaim door de gebruiker zelf of nabestaanden.

Ook moeten gebruikers zich niet laten behandelen of afkicken, wat dus vrij spel geeft aan druggebruikers om de ruimte te gebruiken zonder hun situatie te moeten verbeteren. “Voor het reces werd een ordonnantie door het Brussels parlement gejaagd om de drugswet te omzeilen, maar ik meen dat deze in strijd is met de federale wet. Zo is er geen akkoord van de minister van Justitie of Volksgezondheid dat duidelijk maakt dat hetgeen Brussel organiseert ook wettelijk in orde is,” vindt Vanden Borre.

“Spuitruimte tegen federale wetgeving en geen aandacht voor preventie en ontwenningstherapie”

“Er wordt evenmin voldaan aan de voorwaarden van de drugswet aangezien er geen enkele aandacht is voor preventie en ontwenningstherapie,” gaat Vanden Borre verder. “Dit is intriest, want we weten dat hier nog bijzonder veel winst kan worden gemaakt. De sociale aanvaarding van drugs is bijzonder groot in Brussel waar de linkse partijen een straatcultuur najagen. Deze gebruiksruimte is opnieuw een signaal dat drugs in feite oké zijn en best wel veilig kunnen worden gebruikt. De realiteit is helaas anders.”

Vanden Borre hekelt zich ook aan het feit dat de zone rond de spuitruimte en de spuitruimte zelf afhankelijk wordt van de houding van het parket van Brussel, terwijl het parket geen partij is bij deze overeenkomst. “In de overeenkomst wordt melding gemaakt van een ‘onderzoekszone’ met een straal van 500 meter. De naam is misleidend, want dit is in feite een ‘gedoogzone’. Het parket zal namelijk ‘het vergemakkelijken van het gebruik van verdovende middelen door anderen’ en ‘het eenvoudig bezit van verdovende middelen’ in deze zone níet vervolgen,” zegt Vanden Borre.

“Gedoogzone rond de ruimte”

“Verder is er sprake van een ‘impactzone’ met een straal van 1 kilometer waar straathoekwerkers de druggebruikers naar de gebruiksruimte moeten lokken om hun spuit te zetten. Een mogelijk gevolg van de overeenkomst is dat ook hier de politie minder zal optreden en dat zo de helft van de vijfhoek in een gedoogzone voor drugs verandert,” aldus Vanden Borre.

Vanden Borre roept op om zich vragen te stellen bij de drugaanpak in Brussel. “Een de facto gedoogzone voor drugs in het midden van een van de armste wijken van Brussel kan toch nooit een goed idee zijn,” merkt hij op. “Zal dit geen enorm aanzuigeffect creëren voor junks en dealers? Hoe kan de politie de drugsproblemen handhaven in en aan de rand van deze zones en in andere wijken?

Zorgen over toekomstige en gelijkaardige verdragen

Vanden Borre maakt zich zorgen over toekomstige en gelijkaardige verdragen. “Ook het Gewest wil een drugscentrum bouwen, maar dan in de kanaalzone“, zegt hij. “Zal een gelijkaardige overeenkomst worden gesloten waardoor bijna het hele grondgebied van Brussel gedoogzone wordt? Is deze aanpak in overeenstemming met de federale en regionale aanpak van drugs? Heeft de federale minister van Justitie wel door wat er allemaal onder zijn neus in Brussel aan het gebeuren is?”