Tom Vandendriessche is Europees Parlementslid voor het Vlaams Belang. In deze vrije tribune vraagt hij, bijna twintig jaar na de oprichting van de N-VA, waarom N-VA-voorzitter Bart De Wever weigert samen te werken met zijn partij.
De N-VA bestaat twintig jaar. Daarvan is Bart De Wever al 17 jaar partijvoorzitter. De langst zittende partijvoorzitter ooit. Onder zijn leiding piekte de N-VA met 33 procent van de stemmen in 2014. Op de CVP na, haalde geen enkele partij sinds de invoering van het algemeen stemrecht in 1949 dergelijk resultaat. In de kranten wordt de man daarom steevast als een briljant strateeg omschreven. Maar wat hebben de Vlamingen daar eigenlijk concreet aan gehad?
Toen Groen in 2003 onder de kiesdrempel zakte, scheerde SP.A hoge toppen in 2003. Het succes van een linkse partij gaat altijd ten koste van een andere linkse partij. Samen halen die linkse partijen echter al sinds 1949 nooit meer dan 30 procent. Links is dus systematisch minoritair in Vlaanderen. Bij die verkiezingen van 1949 haalden de christendemocraten de absolute meerderheid. Samen met de liberalen zakte het electoraal aandeel van 2/3 toen naar amper 1/4 bij de laatste verkiezingen. Waar zijn die traditionele centrumkiezers dan heen? De Vlaams-nationale partijen haalden in 1949 minder dan een procent, maar sindsdien stijgt het aandeel systematisch tot bijna nu bijna de helft nu. De Vlaamse grondstroom is dus fundamenteel niet links, niet traditioneel en Vlaams-nationaal.
De strategie-De Wever
Een bekende stelling van De Wever is dat België geen democratie is, maar de optelsom van twee democratieën, een Vlaamse en een Waalse, met elk hun eigen media, politici, publieke opinie. Vlaanderen stemt overwegend rechts, Wallonië links. De optelsom daarvan is dan België en dat werkt niet. Daarom wil N-VA het confederalisme. Niet uit emotionele of romantische redenen, maar omwille van rationele efficiëntie en effectiviteit. Dat wil men stap voor stap realiseren. Het Vlaams Belang wil volgens hem de ‘revolutionaire’ onafhankelijkheid. Doordat linkse en Waalse partijen erin geslaagd zijn een ondemocratisch cordon sanitaire op te richten, worden zo Vlaamse stemmen geneutraliseerd. Daardoor blijft links altijd aan de macht en verandert er niets aan België. Waardoor de Vlaamse grondstroom niet krijgt wat ze wil. Zijn conclusie aan de 1 miljoen Vlaams Belang-kiezers van 2004 is dan ook: stem op N-VA, want met mij zal er werkelijk verandering komen.
De grondstroom in Vlaanderen heeft deze mooie belofte tweemaal een enorm mandaat gegeven. In 2010 boekte de N-VA de grootste electorale overwinning en werd de grootste partij met 28 procent. Met dat mandaat dacht De Wever de Wallonië aan tafel te krijgen om zijn confederalisme uit te voeren. Dat was natuurlijk buiten Elio Di Rupo en de PS geredeneerd. Het PS-model wordt namelijk in stand gehouden door financiële transfers vanuit Vlaanderen. Het confederalisme zou daar een eind aan kunnen maken. Na een uitputtingsslag met de Vlaamse partijen werd de N-VA net zoals het VB opgesloten in de oppositie. Bien étonnés de se retrouver ensemble. Bij de verkiezingen van 2014 kreeg De Wever een herkansing. Maar liefst 33 procent van de Vlamingen steunde zijn Verandering voor vooruitgang. In plaats van het confederalisme kreeg de Vlaamse grondstroom volgens De Wever een droomregering. De grootste Franstalige partij (PS) belandde in de oppositie. De Wever beweerde echter dat dit een staatshervorming op zich zou zijn. Met een centrumrechtse, door Vlaanderen en N-VA in het bijzonder gedomineerde regering zou men de PS uitroken waardoor die zouden komen smeken om een staatshervorming voorspelde hij.
Van die kracht van verandering kwam echter helemaal niets in huis. Meer staatsschuld. Meer transfers. Meer migratie. Minder Vlaanderen. De Vlamingen kregen gewoon meer van hetzelfde, alleen moesten ze daar nog wat langer voor werken. Elke communautaire discussie werd in de fameuze ijskast gestoken. Het is illustratief dat het Belgisch systeem zich compleet onbedreigd voelde door de aanwezigheid van een zo grote N-VA in de regering, dat ze de veiligheidsministeries Defensie en Binnenlandse Zaken konden innemen. Ondanks het demografisch, financieel, economisch en politiek overwicht van Vlaanderen zei De Wever daarmee eigenlijk dat elke Vlaamse politieke ambitie ophoudt te bestaan als de Franstaligen dat niet willen. Het Vlaamse beleidsniveau werd slaafs ondergeschikt gemaakt aan het Belgisch besturen. En de PS? Die kwam vijf jaar later helemaal om niets smeken. Uiteindelijk viel de regering over Marrakesh in een poging de kiezer te misleiden. Dat mislukte grandioos.
2019
Een ezel stoot zich geen twee, laat staan drie keer aan dezelfde steen, en dus de Vlaming zeker ook niet. Het falen van N-VA de beloftes na te komen werd zwaar afgestraft in 2019 terwijl Vlaams Belang verdriedubbelde. Regeringsonderhandelingen op Vlaams niveau toonden aan dat Vlaams Belang een eerbaar compromis kan sluiten. Slechts enkele zetels ontbraken. In plaats van een Vlaams Front te vormen, legde De Wever het lot van de N-VA in de handen van de traditionele partijen VLD en CD&V. Waarom? Om een federale Belgische regering te vormen. Nogmaals werd het Vlaams beleidsniveau daaraan ondergeschikt gemaakt. De Wever had het lot van N-VA in handen van de trado’s en de PS gelegd en door die zwakke positie belandde ze federaal in de oppositie. Jan Jambon ondergaat slap, volgzaam en inspiratieloos de sabotages van Bart Somers en de dominantie van het Belgisch beleidsniveau.
Bij 20 jaar N-VA maakte De Wever de balans op en stelde samen met iedereen vast dat er eigenlijk weinig beloofde verandering gerealiseerd is. Maar, zo bezwoer hij, net bij vorige verkiezingen trouwens, dat 2024 de Grote Afspraak Met De Geschiedenis zou worden. Er was immers een zogenaamd historisch akkoord met de PS in 2019, en dus ligt het confederalisme zowaar binnen handbereik. Wie daar nogmaals in wil trappen kan dat gerust doen, maar de hele stelling is op drijfzand gebouwd.
Ten eerste weten we eigenlijk weinig over die zogenaamde grote sprong voorwaarts, buiten dat het miljarden zou kosten en geen splitsing van de sociale zekerheid noch van de fiscaliteit oplevert zoals de resoluties van het Vlaams Parlement uit 1999 stipuleren. Daarmee raakt deze hervorming dus niet aan de essentie van België: de Vlamingen zullen moeten blijven bodemloze Waalse putten vullen.
Ten tweede zijn er nog veel meer partijen nodig buiten de N-VA en de PS. Samen halen ze amper 40 zetels halen. Wie zullen die anderen zijn? De Belgicisten van MR, cdH, Ecolo, PTB, Groen en VLD willen geen staatshervorming… tenzij om te herfederaliseren! Ten derde is er voor de Franstaligen geen enkele urgentie om België te hervormen. Het helikoptergeld komt met miljarden uit de EU neergedaald en van de Vlaamse collaboratiepartijen Groen, Vooruit, CD&V en VLD krijgen ze werkelijk alles gedaan.
Het heeft wat weg van een clown die een oude mop opnieuw vertelt en hoopt dat de zaal opnieuw zal schateren, maar verbaasd is dat het publiek wat meewarig met de stoelen schuift. Wat niet in 2010, 2014 of 2019 gelukt is, zal met De Wever ook niet in 2024 lukken. Hij kan niet geven aan de Vlamingen wat hij belooft omdat hij daar zelf voor kiest. Politiek is machtsuitoefening en belangenverdediging. Links en de Franstaligen hebben dat goed begrepen. Door het opdringen van een ondemocratisch cordon splitsen ze de rechtse en Vlaamse krachten zodat die hun doelen niet kunnen bereiken. Wie het cordon tegen het VB hanteert, bevindt zich ofwel onvrijwillig ook in het cordon zoals N-VA in 2010 en 2019 meemaakte, of bevindt zich in een situatie waarbij men wel mag regeren, op de voorwaarden van een ander, waardoor er dus helemaal niets verandert zoals de N-VA bewees vanaf 2014. De pijnlijke realiteit is dat een stem op de N-VA van Bart De Wever de garantie is dat er helemaal niets verandert.
Vlaams alternatief
Rik Van Cauwelaert omschreef het VB als de meest invloedrijke partij van de voorbije decennia, maar kon zelf nooit effectief besturen. N-VA kon dan wel besturen, maar mocht, wou of kon niets veranderen. De synthese tussen beide hebben de Vlamingen al lang begrepen: besturen via een Vlaams front. We moeten luisteren naar wat de Vlamingen ons vertellen en gewoon naar de historische trends kijken. Van minder dan 1 procent in 1949 gaf elke verkiezing steeds meer stemmen aan de Vlaams-nationalisten. De peilingen geven sinds 2019 bijna keer op keer een meerderheid aan VB en N-VA. Traag maar gestaag kraakt de hele traditionele en linkse politiek in zijn voegen en is het zelfs niet meer voldoende dat ze van liberalen tot communisten samenklitten om de democratische wil van het Vlaamse volk tegen te houden. België werkt niet, waarom zouden Vlaamse partijen het tegendeel moeten proberen bewijzen en België redden? De voorbije tien jaar was er drie jaar lang geen federale regering, en als er al een was, was dat steeds een die de democratische wil in Vlaanderen, dan wel in Wallonië negeerde. Vechtfederalisme.
Ondertussen stapelen de schulden zich verder op en wordt de voorspelling van PS’er Onckelinx duidelijker: ‘We willen de Belgische koe nog tien jaar melken, en het karkas mag je houden. Dat is de prijs voor de (Vlaamse) vrijheid’. Het alternatief voor de herhaaldelijk gefaalde strategie-De Wever is niet een romantisch nationalistische Catalaanse revolutie, maar een Vlaams Front dat gedecomplexeerd, vanuit het eigen Vlaamse beleidsniveau, soeverein en assertief het beleid geeft waar de Vlaming al zo lang naar verlangt. Meer veiligheid. Minder migratie. Meer vrijheid, minder staatsbemoeienis. Meer Vlaanderen is gewoonweg meer democratie. En vanuit dat Vlaamse beleidsniveau moeten we de dialoog met de Waalse regering opstarten om België ordelijk te ontbinden. Pas als de Vlamingen beslissen dat ze zich niet meer laten verdelen zal Vlaanderen zijn vrijheid krijgen. 85 procent van de N-VA-achterban wil af van het cordon sanitaire. Waarom blijft Bart De Wever in de weg staan van de toekomst van de Vlamingen?
Dhr. De Wever kan je binnen de Vlaamse beweging plaatsen bij de categorie van Dhr. Hugo Schiltz .
Toen, indertijd, lang geleden was ik een overtuigde fan
van NVA en den Bart. De NVA beloofde in feite een Vlaams Nationalistische toekomst voor Vlaanderen en het einde
van een staat die meer dan 100 jaar de Vlamingen heeft
verdrukt, hen hun rechten heeft ontfutseld, ….enz enz.
De NVA, toen ze op hun hoogste punt van hun macht stonden
hebben niets terecht gebracht van al hun mooie praatjes.
Bart mag weten dat hij voor mij, en waarschijnlijk nog heel veel Vlamingen, heeft afgedaan.
En zijn feestje in een pretpark zal daar niets aan veranderen.
’t Is waar, hij kan het goed uitleggen, dat wel….maar Bart het
wordt tijd dat je naast de woorden nu eens de daden stelt.
Graag bron van de stelling “80 procent van de N-VA-achterban wil af van het cordon sanitaire.”
Of misschien toch maar best gewoon verwijderen.
In 2024 kan Bartje in de geschiedenisboeken van Vlaanderen gaan als de grote strateeg of als de zoveelste slag in het gezicht van de Vlaming! Ik hoop het eerste, maar de lokroep van het geld doet de sterkste mens zwichten!
Tom heeft het zeer goed uitgelegd maar hij vergeet één ding,2,5 miljoen mensen die voor NVA-VB stemmen betekenen 1/4 van de inwoners van dit land,3/4 wil iets anders.Ik kies al 50 jaar VU-NVA en moet toezien dat de Vlamingen nog niet rijp zijn voor een Vlaanderen dat opzich zelf staat.We moeten eerst de absolute meerderheid hebben en dat is 70%,zolang dat niet is bereikt moeten er compromissen gemaakt worden met de franstaligen.Ik zou willen dat reageerders de werkelijkheid inzien en dat al de rest lullen en papiervulling is,wie dit niet wil inzien is zoals Don Quichotte op zijn paard die tegen de windmolens vecht met een houten lans.BDW onderhandelt en probeert het beste akkoord te bereiken voor de VLamingen maar hij wordt hierin gehinderd door de vivaldioten en in de vorige regering waren het tsjeeven met den wijzen op kop,die nu verdwenen is met als beloning een postje die hem 25000 euro per maand opbrengt,en dit om de NVA 5 jaar lang te hebben gesaboteerd,nu is het imam-somers in de Vlaamse regering.
Omdat er een essentieel verschil tussen de heldere visie van BetonBLOK Vlamingen en de troebele kijk van kartonnen vlamingskes, DAAROM !
Citaat: “Pas als de Vlamingen beslissen dat ze zich niet meer laten verdelen zal Vlaanderen zijn vrijheid krijgen” (gastauteur). De Belgo-Vlamingen vormen de meerderheid in Vlaanderen en staan solidair achter de dictatuur van particratie ( gedeeld Führerprincipe onder partijvoorzitters). Als het Vlaams Belang de burger democratische inspraak wil verlenen zal dat op zich binnen de Belgische en Vlaamse-context al een revolutionair effect hebben. Een tip, begin alvast met het referendum en de rechtstreekse verkiezing van mandatarissen (minister-president, provinciegouverneur, burgemeester en schepenen) op de agenda te plaatsen. Een dictatuur van de particratie zoals wij heden dage kennen in België en Vlaanderen wijs ik formeel af.
Volledig correcte visie, Dominique ! Ook wat betreft se sabotage !
Los van het feit of je nu N-VA’er of Vlaams Belanger bent, kan je gerust stellen dat Tom Vandendriessche wel degelijk een punt heeft.
Feit is ook dat Vlaams Belang de stemmen van N-VA inpikt, en in het verleden was dat andersom.
Het inpikken van elkaars stemmen is geen goede zaak voor Vlaanderen.
De stemmen van de traditionele partijen moeten ingepikt worden door Vlaams Belang en N-VA.
Zolang dat niet doorgedrongen is vrees ik (voorlopig) nog, dat we op onze Vlaamse onafhankelijkheid nog lang zullen moeten wachten.
2024 Zal het breekpunt worden, zoals ik al jaren hoop, zal een samenwerking onontbeerlijk zijn. Daarom moet Bart De Wever van zijn *”historisch” akkoord met de PS afstappen, en gaan voor een samenwerking met Vlaams Belang. Dit in het belang van Vlaanderen en de Vlamingen. *Begrijpelijk dat De Wever het woord te pas en te onpas gebruikt, hij is immers historicus.
Het is 85%.
https://www.hln.be/binnenland/exclusieve-peiling-vlaming-wil-dat-cordon-sanitaire-verdwijnt~ad2cd1d2/
@Dominique. Zelfs als het VB en N-VA de meerderheid zouden behalen zal een samenwerking niet lukken, tenzij het VB een bocht van 180 ° graden maakt en de Belgo Waals/Brusselse realiteit (cohabitatie+monarchie+asiel/immigratie/open grenzenbeleid+geldtransferten N>Z+ Franstalige vetorechten en taalpariteit in de regering) aanvaardt. En zelfs al doet het VB een knieval dan nog zouden de Franstaligen en de Nederlandstalige-belgo collabopartijen de N-VA op haar beurt achter een cordon sanitaire plaatsen. Waarom zou BDW dat risico te lopen? Quid de invloed van Voka en de Antwerpse diamantensector bij N-VA? Hoe komt het trouwens dat we niets meer horen over het thema “Vlaamse identiteit” bij het N-VA front? Is dat op aansturen van het Koningshuis en/of de PS?
@dominique wat een simpele redenering dat 3/4 iets anders willen dan VB NVA. Dan mag je evengoed zeggen dat 95% iets anders wil dan Groen of Open VLD. De grootste partijen mogen en moeten het beleid bepalen.
Volgens mijn bescheiden mening gaat Bart De Wever bij de volgende verkiezingen een ferme pandoering krijgen.
In 1968 bij mijn aanvang van mijn studies in Leuven dacht ik dat we kort bij een onafhankelijk Vlaanderen waren, wat naief van mij, nu ik 71 ben en ook lang geloofde dat Bart ons in die buurt ging brengen, denk ik dat ik het in dit aardse leven , die hoogdag niet meer ga beleven van een vrij, onafhankelijk Vlaanderen
3/4 wil geen splitsing? Nogal kort door de bocht. Waar situeer je de rattachisten dan?
Martens met zijn “geef ons wapens”, Verhofstadt met zijn “Vlaamse burgermanifesten”, Leterme met zijn “slechts 5 minuten politieke moed om BHV te splitsen” : allen hebben ze de goedgelovige Vlaming telkens weer verschalkt om voor hen te stemmen en vervolgens de Vlaamse belangen te verkwanselen.
Gaat De Wever met zijn “nooit met het Vlaams Belang” dezelfde weg op?
@Kris Verbeeck >Gaat De Wever met zijn “nooit met het Vlaams Belang” dezelfde weg op?
Antwoord: De huidige adviseur van Bart De Wever is Michaël Freilich, voormalig hoofdredacteur van “Joods Actueel”. Voor zover mij bekend is dat geen Vlaams-nationalistisch perskanaal. Freilich IN. Vuye en Wouters OUT. De metamorfose van BDW is duidelijk lijkt mij.