Louis Tobback vergelijkt Mark Elchardus met collaborateur Hendrik De Man

Voormalig sp.a-voorzitter Louis Tobback heeft zich in een recensie in het linkse tijdschrift Samenleving & Politiek erg kritisch uitgelaten over Reset, het nieuwste boek van Mark Elchardus. Tobback noemt passages in het boek “gortig” en “schokkend” en maakt de vergelijking met Hendrik De Man, de socialistische politicus die autoritaire tendensen vertoonde en collaboreerde met het naziregime.

Socioloog Mark Elchardus (VUB) heeft een sociaaldemocratische stempel, maar viel de laatste jaren op door herhaaldelijk forse standpunten inzake migratie te formuleren. In zijn nieuwe boek ‘Reset’, uitgegeven bij Ertsberg, stelt hij vast dat het gemeenschapsdenken verloren is gegaan – ook bij sociaal- en christendemocratische partijen – en dat dit vandaag alleen door nationalistische partijen hoog in het vaandel wordt gedragen.

Volgens Elchardus moet de volkssoevereiniteit en het gemeenschapsdenken hersteld worden en moeten politieke partijen meer naar het volk luisteren. Dat kan volgens hem het best binnen de Vlaamse natie. Ook vindt hij dat er meer rekening gehouden moet worden met de kosten en baten van migratie in het uitzetten van een migratiebeleid.

“Gortig”

Tobback is erg vernietigend voor de conclusies van Elchardus, die hij nationalistisch noemt. “Ik denk dat een leefbare, socialistische, aanvaardbare samenleving slechts mogelijk is in grotere gehelen dan vandaag (internationalisme) – Mark Elchardus ziet slechts heil in de kleinere, homogene gehelen (nationalisme)”, schrijft Tobback.

“Het wordt helemaal gortig wanneer een heel hoofdstuk wordt besteed aan het neersabelen van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, en het wordt helemaal absurd wanneer wordt gepleit voor het afwijzen (hervormen, vernietigen …) van rechterlijke uitspraken door parlementaire meerderheden”, klinkt het verder.

“Ik zal mezelf niet langer kastijden met het citeren van steeds schokkender passages of het opsommen van denigrerende uitspraken over ‘in de waan verkerende verlichters’, EU-elites, politieke elites, kortom allen die zouden durven twijfelen aan de enige nationale heilstaat als uitgangspunt van dit pamflet”, aldus Tobback.

Hendrik De Man

Tot slot maakt het socialistisch boegbeeld de vergelijking met Hendrik De Man, de socialistische politicus die met het naziregime collaboreerde. “Neen, ik kan het niet eens zijn met het verwerpen van het ‘Duizendjarige Rijk van de Mensenrechten’, zoals hij [Elchardus] dat denigrerend formuleert”, klinkt het. “Ik denk zelfs dat wie zich links en progressief, of rechts en democratisch, noemt dat Rijk als eeuwigdurend zou moeten beschouwen, Maar vermits hijzelf zich met het ‘Duizendjarige Rijk’ een allusie op de jaren 1930 veroorlooft, ga ik dat onrechtstreeks ook doen.”

“De Man zocht, in zijn frustratie over partij, beweging, vakbond en de mislukking van zijn ministerschap en vooral het planisme, een vluchtheuvel in wat hij noemde: ‘le socialisme national’. Ik durf het niet vertalen. Voor je het weet voegt een slechte mens er een koppelteken aan toe”, schrijft Tobback. “Ik vrees dat ik met Reset een light-versie heb gelezen.”