Jong N-VA zet puntjes op de i
De jongerenafdeling van de Vlaams-nationalistische N-VA hield afgelopen weekeinde haar ideologisch congres in het Felix Pakhuis in Antwerpen, onder de passende titel “Eigen Koers”. Opvallend is het scherpe communautaire standpunt dat de N-VA-jongeren innemen: zij kiezen resoluut voor onafhankelijkheid.
Hoewel een “onafhankelijk(e republiek) Vlaanderen” al sinds jaar en dag prominent deel uitmaakt van de partijstatuten en beginselverklaring van de N-VA, schuift de partij de jongste jaren in de eerste plaats het confederalisme naar voren als communautaire speerpunt. Voorzitter Bart De Wever liet bij herhaling optekenen dat hij gruwt van een ‘Catalaans scenario’, zoals een soevereiniteits- of onafhankelijkheidsverklaring.
Op haar ideologisch congres keert de jongerenafdeling van de N-VA de strategie en doelstellingen van de moederpartij nu om: volledige onafhankelijkheid is en blijft het belangrijkste doel en als het confederalisme daarbij kan helpen ‘so be it’, maar ook een onafhankelijkheidsverklaring via het Vlaams Parlement is geen taboe, integendeel. “We kiezen resoluut voor Vlaamse onafhankelijkheid. Niet voor confederalisme”, laat een Jong N-VA’er op Twitter optekenen.
Het woord ‘confederalisme’ komt zelfs niet voor in de congrestekst van de Commissie Onafhankelijkheid (een van de vijf commissies, naast Justitie en Veiligheid, Welzijn, Europa en Economie). “De onafhankelijke republiek Vlaanderen is het belangrijkste doel van Jong N-VA”, klinkt het in de tekst. “Dit zien we als het resultaat van een voortgezette democratische evolutie. Bijvoorbeeld door grondwetswijziging of door onafhankelijkheidsverklaring vanuit het Vlaamse Parlement of andere democratische middelen.”
Het onafhankelijk Vlaanderen dat Jong N-VA voor ogen heeft is onversneden republikeins, met een rechtstreeks verkozen president. De jongeren pleiten voor twee kamers in het parlement, waarvan de volksvertegenwoordigers in de ene kamer volgens het principe ‘first past the post’ (enkel een zetel voor de winnaar, nvdr) verkozen worden, terwijl de andere met evenredige vertegenwoordiging werkt. De kiesdistricten worden kleiner, naar analogie met de Angelsaksische “constituencies”, om ervoor te zorgen dat iedereen een eigen parlementslid heeft. Ook wordt de kiesdrempel afgeschaft.
“Voorkeur gaat uit naar onafhankelijkheid”
Jong N-VA-voorzitter Viktor Rooseleer nuanceert. “In feite is en blijft ons standpunt al 20 jaar hetzelfde: een onafhankelijke republiek Vlaanderen”, reageert Rooseleer. “Dat wil natuurlijk niet zeggen dat we ons tegen stappen vooruit verzetten. Het confederalisme zou zo’n stap vooruit zijn.”
In een ‘ideale wereld’ blijft zijn voorkeur wel uitgaan naar een onafhankelijkheidsverklaring in het Vlaams Parlement in plaats van dat confederalisme, zegt Rooseleer. “Onze voorkeur gaat naar onafhankelijkheid. De methode is ondergeschikt, maar moet democratisch zijn. In onze congrestekst staan verschillende democratische scenario’s beschreven om uiteindelijk tot een onafhankelijk Vlaanderen te komen, waaronder zo’n onafhankelijkheidsverklaring. Als daar voldoende democratisch draagvlak voor is, zou dat slechts een formaliteit zijn.”