Woensdag deed zich in Zweden tweemaal een unicum voor. Magdalena Andersson, de partijleider van de Sociaaldemocraten, werd de eerste vrouwelijke premier van het land. Vervolgens verloor Andersson meteen het vertrouwen van haar Groene coalitiepartner, waarop ze even later al haar ontslag indiende.
Het politiek bestel in Zweden bevindt zich al langer in een crisis, toch waren de ontwikkelingen van afgelopen woensdag ongezien. Na slechts zeven uur als eerste vrouwelijke premier van Zweden, nam Andersson ontslag.
De ex-premier en voormalig minister van Financiën diende haar ontslag in nadat het begrotingsplan dat op tafel kwam voor heel wat consternatie zorgde. Het waren de coalitiepartners van de Sociaaldemocraten, de Groenen, die de kansen van Andersson meteen deden kelderen.
“Niet onderhandelen met rechts”
Volgens de Groenen leunde de begroting te weinig aan bij hun eigen noden. Daarnaast was een heel deel van het begrotingsprogramma geschreven door de rechts-nationalistische Zweden Democraten, hetgeen ook een doorn in het oog vormde van de afvallige partij. “We hebben geprobeerd om in de regering te zitten en om groen beleid te leveren, het is niet onze taak om een begroting te beheren die is onderhandeld door de Zweden Democraten,” zo zei Märta Stenevi, de partijleider van de Groene Partij na afloop.
De begroting die werd geschreven door de Zweden Democraten werd wel goedgekeurd tijdens de stemming.
Instorting van een minderheidsregering
Omdat de Groenen nadien uit de coalitie zijn gestapt die als minderheidsregering over links met de Sociaaldemocraten werd gemaakt, is het onduidelijk wat nu te gebeuren staat. Andersson kan aan de Parlementsvoorzitter, Andreas Norlen, vragen om een nieuwe stemming te laten plaatshebben. Waarbij ze aangeeft een absolute minderheidsregering te willen leiden, die louter bestaat uit de Sociaaldemocraten. Maar ook dat vinden politiek analisten een onmogelijk scenario.
De aanstelling als premier verliep ook niet vlekkeloos. Andersson haalde het maar nipt met 117 voorstemmen en 174 tegenstemmen, 57 parlementsleden onthielden zich. Indien er één tegenstem meer was, zou Andersson geen premier kunnen geworden zijn.
“De architect van de totale mislukking van dit land”
Voorafgaand aan de stemming omtrent het premierschap van Andersson, werd er hevig gedebatteerd in de Riksdag in Stockholm.
Het waren de Zweden Democraten, onder leiding van Jimmie Åkesson, die hun ongenoegen over een nieuwe Sociaaldemocratische premier en het politiek systeem niet onder stoelen of banken staken. “We kunnen onmogelijk nog een sociaaldemocratische premier toelaten”, zo stak Åkesson van wal. “Dit is een kandidaat voor het premierschap die zich niet buiten de totale mislukking van het land wist te houden, maar één van de belangrijkste architecten ervan is.”, zo voegde die toe.
Volgens Åkesson zijn de kansen van de Sociaaldemocraten in de regeringsdeelname “volledig uitgeput“. De vorige premier Stefan Löfven, ook een Sociaaldemocraat, stapte op na een het verliezen van een motie van wantrouwen.
Ook in ons land ging het aantreden van Andersson niet onopgemerkt voorbij. Zo feliciteerde Vooruit-voorzitter Conner Rousseau zijn Zweedse collega. Waarna Chris Janssens (Vlaams Belang) ludiek reageerde op het aftreden. “Het kan soms tegenzitten in het leven. Socialistische premier legt eed af in Zweden. Krijgt plots felicitaties van Conner Rousseau. En treedt van de weeromstuit weer af”, zo Twitterde hij.
Connaar Kaviaar blijkt dus besmettelijk.
Misschien best terug naar het ziekenhuis voordat zijn ego helemaal leegloopt…
(Graan een selfish-selfie als bewijs)