Nieuws uit de Wetstraat

Rommelige verslaggeving

Na de zittingen in de commissies en de plenaire vergaderingen kunnen burgers de verslagen nalezen van de vergaderingen op de website van de Kamer. Maar al een hele tijd loopt het met de verslaggeving van de vergaderingen in het halfrond mis. Daags na de bewuste zittingen vinden we verslagen die taalkundig geen steek houden en nog vol fouten of slechte en onvolledige vertalingen staan. Vaak is het zelfs erg moeilijk om te achterhalen wat bepaalde politici precies hebben gezegd. Nochtans is er bij de diensten van de Kamer een legertje verslaggevers en vertalers in dienst. Het is pas na verloop van tijd dat de teksten in de plooi vallen en de vertalingen correct zijn. Maar voor de snelle volger of geïnteresseerde is het kalf dan al verdronken, want op zaterdag behoren de meeste verslagen al tot het archief…

Beschamende vertoning

November is altijd de tijd van de bespreking van de beleidsnota’s van de diverse ministers. De oppositie slooft zich dan uit om de nota’s eens degelijk tegen het licht te houden en er commentaar op te geven. In het beste geval geeft de minister dan een onderbouwde repliek en het gebeurt zelfs wel eens dat er een serieus debat gevoerd wordt. Maar de regel is dat een quorum aanwezig moet zijn om geldig te kunnen vergaderen. Dat wil zeggen dat de meerderheidsfracties ook ‘in aantal’ moeten zijn. Dat leek in de commissie Binnenlandse Zaken een groot probleem, want de meerderheid slaagde er niet in om de nodige parlementsleden te sturen. Van de tachtig Vivaldisten kwamen er dus geen negen opdagen. En dan moest men nog niet eens fysiek aanwezig zijn. Inloggen van thuis of elders kon ook. De voorzitter kon niet anders dan na het zogenaamde ‘academisch kwartiertje’ de vergadering ontgoocheld te schorsen.

Justitie is er nog lang niet

Donderdag was het internationale dag tegen vrouwengeweld. Het is inderdaad zo dat dit fenomeen nog steeds aanwezig is in onze samenleving. De daders van partnergeweld en/of seksueel geweld gaan nog veel te vaak vrijuit of ze worden onvoldoende opgevolgd. Bovendien blijft de aangiftebereidheid mede daarom precies erg laag. Redenen genoeg voor meerdere Kamerleden om staatssecretaris Sarah Schlitz voor Gendergelijkheid en minister van Justitie Vincent Van Quickenborne hierover aan te pakken. De antwoorden waren voorspelbaar: we doen al meer dan vroeger, we doen ons best, we gaan nog mensen aanwerven, er gaat nog meer gecoördineerd worden, het blijft een topprioriteit, er komt een beter seksueel strafrecht… Geen van de politici ontkende dat er stap voor stap ‘iets gedaan wordt’, maar voor velen bleef de vraag overeind waarom het maar blijft duren. Tegelijk was er grote eensgezindheid over het feit dat de begeleiding van slachtoffers veel beter moet. Het leek wel of men begon donderdag al af te tellen naar de volgende internationale dag tegen vrouwengeweld.

Belofte niet gehouden

In dezelfde plenaire vergadering werd ook het wetsontwerp van de regering gestemd om “justitie menselijker, sneller en straffer” te maken, waarvoor minister Van Quickenborne zich al een hele tijd sterk maakte. Nochtans concludeerde Marijke Dillen van het Vlaams Belang dat het ontwerp een titel heeft die hoge verwachtingen schept, maar dat de teksten over diverse onderwerpen veel minder revolutionair zijn. Dillen haalde een reeks technische en zeer specifieke voorbeelden aan om haar stelling te benadrukken. Maar vooral ergerde zij zich over het niet nakomen door de minister van zijn belofte om ook de daadwerkelijke uitvoering van alle straffen, ook de korte gevangenisstraffen tot drie jaar, definitief te regelen. Het werd opnieuw uitgesteld. Dillen meende dan ook dat de burger die meer verwacht van Justitie had gehoopt dat dit eindelijk geregeld zou zijn, maar nu eens te meer op zijn honger blijft.

Groot probleem in de maak?

Minister van Energie Tinne Van der Straeten, bekend om haar erg brede tandpastalach, lacht de jongste tijd een stuk minder vaak. Ze is zelfs bloedernstig en het is haar aan te zien dat ‘haar dossier’ haar begint te achtervolgen omdat de druk op haar schouders met de dag groter wordt. Zeker als dossiervreters Bert Wollants (N-VA) en Reccino Van Lommel (VB) haar het vuur aan de schenen leggen. Beiden zijn pleitbezorgers voor het behoud van kernenergie én de bouw van nieuwe reactoren, gecombineerd met hernieuwbare energie. Wollants en Van Lommel vroegen minister Van der Straeten in de plenaire vergadering hoever het nu – einde november – stond met de beloofde beslissing – tegen einde november – van de regering aangaande de definitieve sluiting van de laatste twee kernreactoren en de daarbij horende garanties inzake energiebevoorrading. De minister hield nog maar eens haar gekende discours, vol techniciteiten en dogmatische stellingen. Ze zei echter niet hardop wat iedereen toch eruit kon opmaken, namelijk dat we dezer dagen nog geen beslissing van de regering zullen moeten verwachten. In de wandelgangen wordt meer dan gefluisterd dat Georges-Louis Bouchez (MR) daarin een belangrijke rol speelt. Dezer dagen stelde hij immers nog in de Vlaamse én Franstalige pers: “De mensen zijn het met me eens dat we twee kerncentrales open moeten houden. Bedrijven zeggen het, burgers zeggen het, soms zijn het zelfs ecologisten die het zeggen. We hebben een betaalbare mix nodig van hernieuwbare energie en kernenergie.” Veel Wetstraatwaarnemers menen dat het in de sterren geschreven staat dat als dit ‘enfant terrible’ op het kritieke moment het been stijf houdt, niet alleen Tinne Van der Straeten, maar vooral Alexander De Croo met een groot probleem zal zitten.