In de commissie Financiën ontstond er weer maar eens een quorumprobleem, zoals de voorbije weken ook al in andere commissies. Of met andere woorden: de meerderheid was alweer ‘niet in aantal’. De oppositie was woest daarover en Wouter Vermeersch (VB) eiste dat de meerderheid stante pede voor een quorum zorgde en dat men z’n camera zou aanzetten als teken van ‘zichtbare aanwezigheid’. Commissielid Christian Leysen (Open Vld) gaf daar noodgedwongen gehoor aan door zich aan te melden vanuit… een restaurant. Terwijl minister van Financiën Van Peteghem de diverse bepalingen uit een wetsontwerp aan het toelichten was, hadden de collega’s zicht op de salade in zijn bord, terwijl hij af en toe aan zijn glas wijn nipte. Leysen ziet daar blijkbaar allemaal geen graten in en van een gebrek aan politiek fatsoen trekt hij zich blijkbaar maar weinig aan. Hij lijkt wel voor niets verlegen, want eerder had hij zelfs al eens onbeschaamd een tussenkomst vanuit zijn wagen gehouden…
De oppositie zat erbij en keek ernaar toen Kamerleden van de regeringspartijen PS, Ecolo, Groen en Vooruit minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden (CD&V) als eerste vraagstellers zwaar aanpakten over haar uitspraak eerder vorige week. Ze ging van de strijd tegen de fiscale fraude geen topprioriteit meer maken en dat uit het Nationaal Veiligheidsplan verwijderen. Ze verwezen daarbij naar het regeerakkoord, waarin letterlijk staat: “De strijd tegen fiscale fraude wordt onverminderd verdergezet.” Of hoe een minister publiek wordt teruggefloten door haar eigen coalitiepartners in authentieke Vivaldi-stijl. De oppositie deed er uiteraard nog een flinke schep bovenop. Servais Verherstraeten (fractievoorzitter CD&V), minister van Financiën Van Peteghem en Annelies Verlinden (beiden CD&V) vielen zelfs over elkaar heen om toch maar uit te leggen dat er allemaal niks van aan was. Verherstraeten had het bloedernstig over ‘semantische discussies’. Verlinden stak zelfs de schuld op journalisten die het allemaal niet begrepen of verkeerd gelezen hadden in het nieuwe Nationaal Veiligheidsplan.
Koen Metsu (N-VA) stelt zich al langer vragen bij de werking van de Moslimexecutieve. Zelfs de MR stelt zich bij monde van Philippe Pivin ernstige vragen bij de gang van zaken. Zo wordt de voorzitter gelinkt aan moslimextremisme en blijkt de ondervoorzitter een Marokkaanse spion te zijn. Verder zijn er schoolboeken van verwerpelijke aard en worden er bedenkelijke zaken aangekocht zoals een dure Mercedes. Allemaal met gemeenschapsgeld dat aan de executieve wordt gegeven. Metsu klaagde ook aan dat de zogenaamde ‘vernieuwingscommissie’ die voor een nieuwe adem moest zorgen, uitgerekend geleid wordt door de voorzitter van de executieve. Het is dan ook hoog tijd om er de stekker uit te trekken, vindt hij, en hij verwees in die zin naar een standpunt “van iemand van Groen, een gerespecteerd Vlaams Parlementslid, Imade Annouri, die zegt: cancel dat Executief, het vertegenwoordigt niets of niemand, en is van een bedenkelijk niveau.” Minister van Justitie Van Quickenborne wrong zich in zijn antwoord in honderd bochten om, na te hebben toegegeven dat er misbruiken zijn, te zeggen toch de Moslimexecutieve in stand te willen houden mits hervormingen. Schoorvoetend beloofde hij wel “in de huidige omstandigheden” de subsidie voor 2022 niet te zullen vrijgeven.
Opnieuw kwamen de gerepatrieerde IS-strijdsters en hun kinderen aan de orde. N-VA en VB hekelden eens te meer dat minister Van Quickenborne hierover geen open kaart speelde en vooral dat hij, toen bleek dat er een IS-moeder alweer vrij rondliep, beweerde dat ze allemaal in de cel zaten. Ook namen ze het hem kwalijk dat hij altijd concrete vragen hierover uit de weg ging en Barbara Pas (VB) vroeg hem zelfs waarom hij dit soort bedenkelijke repatriëringen toch maar blijft steunen. Zichtbaar geïrriteerd verdedigde hij het beleid van de repatriëringen – duidelijk met de hete adem van zijn linkse coalitiepartners in de nek – en wat zijn foute informatie betreft, bleef hij zijn paraplu opentrekken door de manke communicatie op anderen en met name zijn eigen diensten te steken. Een excuus voor de blunder kon er niet af, laat staan het opnemen van zelfs maar een beetje verantwoordelijkheid als eindverantwoordelijke voor het justitieel beleid.
In de parlementaire adviescommissie Europese Aangelegenheden was een oude bekende te gast: oud-minister en huidig eurocommissaris Didier Reynders. Die had onlangs voorgesteld om ‘haatspraak’ in de ganse Europese Unie als een misdaad te gaan catalogiseren. Peter De Roover (N-VA) maakte van de gelegenheid gebruik om daarop flink wat kritiek te geven. Zo stelde hij dat Reynders op die manier toch de vrije meningsuiting in gevaar brengt, want al heel gauw zullen meningen die niet welgevallig zijn, worden weggezet als haatspraak. Hij stelde dat klaarblijkelijk “de Oostblokgeest terug uit de fles is”. En nog: “Het fenomeen haatspraak hoort niet door overheidsrepressie te worden aangepakt. We moeten heel voorzichtig zijn dat de remedie, in uw voorstel het risico op censuur, niet erger is dan de kwaal, of deze zelfs nog verergert.” Reynders luisterde, glimlachte als altijd en dacht er het zijne van. Hij is nog steeds wie hij was, namelijk een gevaarlijk politicus die altijd de weg naar zijn doel weet te vinden. De Roover houdt best die zaak warm, ook via zijn collega’s in het Europees Parlement. En misschien ook met steun van ‘anderen’…
Tijdens het wekelijkse vragenuurtje in de Kamer werd donderdag stevig gediscussieerd over de hervorming van de energiefactuur. Volgens oppositiepartij N-VA...
Toen jaren geleden al het Vlaams Belang aankaartte dat clanoorlogen in Antwerpse migrantenmilieus ook te maken hadden met druggerelateerde criminaliteit,...
In Antwerpen is een kind gestorven als gevolg van het oplaaiende drugsgeweld. Zoiets raakt een gevoelige snaar, en eigenlijk past...
Het militaire elitekorps van Iran, de Revolutionaire Garde, staat onder direct bevel van de Opperste Ayatollah. Het politiekorps pakte de...
© 2021 PAL NWS
