Lord Nazir Ahmed is vorige week veroordeeld voor seksuele aanvallen op twee kinderen, die in de jaren ’70 plaatsvonden. Ahmed zat in het Engelse parlement voor de socialistische partij Labour, maar stapte eerder al op omwille van een ander schandaal rond seksueel misbruik. Hij was een van de eerste adellijk benoemde ‘life peers’ van islamitische komaf in het Britse Hogerhuis.
Op het moment van de feiten was Nazir Ahmed zelf 17 jaar maar zijn slachtoffers waren toen een heel pak jonger. Hij ontkende de feiten toen ze naar boven kwamen, maar het Britse gerecht acht hem nu schuldig. Dit deed het met de steun van een telefoongesprek uit 2016 tussen de twee slachtoffers dat duidelijk aantoonde dat hun ervaringen niet “uitgevonden” waren, zoals hij zelf beweerde.
Ahmed werd samen met zijn twee oudere broers Mohammed en Farouq veroordeeld. Deze twee hadden samen met hun broer dezelfde jongen, die toen 11 jaar was, seksueel misbruikt. Het meisje dat hij misbruikte zou nog jonger geweest zijn.
In 2020 stapte hij al op uit de House of Lords na beschuldigingen dat hij een kwetsbare vrouw die zijn hulp had gezocht rond een ‘islamitische genezer’ seksueel en emotioneel had misbruikt. Ook een andere vrouw die hem contacteerde om hulpkreeg een seksueel tegenvoorstel. De beschuldigen en de bijhorende onderbouwing zorgden er toen voor dat hij de eerste ‘peer’ werd die uit de House of Lords zou gezet worden, maar hij stapte zelf op voordat dit kon gebeuren.
Rosemary Ainslie, die de aanklacht tegen hem leidde, zei “dat met dit verdict de jury toont dat ondanks de grote tijdspanne tussen misdaad en het proces, ze duidelijk konden bewijzen dat de beweringen van de slachtoffers geloofwaardig en juist waren“. Op 4 februari spreekt men de straf uit tegen Lord Ahmed.
Bewogen verleden
Lord Ahmed kende een woelige carrière. Hij migreerde toen hij elf was van Kasjmir naar Rotherham. Op zijn 18 jaar werd hij lid van de Labour-partij. Zijn Pakistaans-islamitische achtergrond bracht electoraal goed op en hij werd verkozen in Rotherham. De Pakistaanse overheid steunde hem en hij zou zelfs in contact gestaan hebben met de beruchte geheime dienst van dat land. Hij leidde de eerste delegatie in naam van de Britse overheid voor de pelgrimstocht naar Mekka. Ahmed zette zich vooral in tegen zogenaamde religieuze discriminatie. Hij verzette zich ook tegen het ridderschap van Salman Rushdie omdat die de islam zou hebben beledigd. Hij leidde ook het verzet tegen Geert Wilders aan toen die zijn film Fitna kwam voorstellen.
Verder duiken er ook geregeld verhalen van antisemitisme op. Zo beweerde hij dat zijn veroordeling voor een dodelijk ongeval waarin hij betrokken was het product was van een joods complot. Enkele maanden later vertelde hij rond dat de toenmalige schrapping van Iraanse zenders uit het internationaal satelliet-aanbod het werk was van de “zionistische lobby”. Labour werd, met name onder voormalig voorzitter Jeremy Corbyn, al herhaaldelijk beschuldigd van antisemitisme.
Rechtvaardigheid zegeviert op deze pedofiele moslim “Baron”(sic). Ook de Profeet had een dergelijke sexuele voorkeur blijkens de leeftijd van zijn kindvrouwtje Aisha bint Abu Bakr
(geen banket bakker)
Nog een toonbeeld van Deugd dat van zijn sokkel valt.
Dat het zolang heeft moeten duren zal wellicht te ‘wijten’ zijn aan zijn geloof.
Met een Christen zou vlugger komaf zijn gemaakt.
Een islamitische vetzak dus….!