Op sociale media lijken de verkiezingen van 2024 al een uitgemaakte zaak. De Vivaldi-partijen krijgen al zowat de hele legislatuur klappen en sinds enkele weken hangen ze een voor een in de touwen. Open VLD krijgt het naar gewoonte, en terecht, verbaal het sterkste te verduren. In het stemhokje valt dat nog af te wachten, want om een of andere reden lijken ze steeds te ontsnappen aan de verwachte en verdiende afslachting.
Het rechten-schendende coronabeleid en het koopkracht-ruïnerende energiebeleid wekken zoveel frustratie en woede op, dat geen mens nog gelooft in een voor de Vivaldi-coalitiegenoten meevallende verkiezingsuitslag in 2024. Het succes van de coronabetoging wond daar alvast geen doekjes om.
Niet enkel de progressieve federale regeringspartijen krijgen de wind van voren. Hun ideologische lotgenoten bij de mainstream nieuwsredacties worden op sociale media harder dan anders aangepakt. Hun onvoorwaardelijke maar heimelijke steun aan het beleid zit daar zeker voor iets tussen.
En zo wordt het toekomstbeeld geschapen van een politieke rechtzetting, zeg maar een democratische revolutie, bij de volgende stembusgang in oktober 2024.
Vivaldi maakt oppositie overbodig
Hoewel we nog niet in de helft zitten, lijkt het mij inderdaad onwaarschijnlijk dat de linkse regeringskliek veel garen zal kunnen spinnen uit hun beleidsjaren.
Nu de socialistische voorzitter niet enkel een champagneboy maar ook een halve dictator blijkt te zijn, verwacht ik weinig populariteitsstemmen voor deze Grote Kameraad. De liberalen, die naam al dertig jaar niet meer waard, hebben in enkele jaren tijd zoveel bochten gemaakt dat ze zélf het verschil tussen links en rechts niet meer herkennen. Vroeger beseften ze tenminste nog dat ze rechts lulden en links hun zakken vulden.
De groenen regeren alsof het hun eerste en laatste kans op deelname is: halsstarrig vasthouden aan hun partijdogma’s, ongeacht de consequenties. Het zal dan ook effectief, minstens voor een hele poos, hun laatste regeringsdeelname zijn.
Dan zijn er nog de christendemocraten. Ik zal niet de enige zijn die soms vergeet dat CD&V mee het beleid uitmaakt. Wie weet is juist dat in 2024 hun redding? Misschien kunnen de tsjeven in de Lunch Garden eens gaan horen wat het gewone volk zoal denkt over hun partij?
Een zoveelste signaal voor de galerij
De extremen doen het goed. Zeker aan de rechterkant. 2024 zal voor hen opnieuw een topjaar worden. Hoogst waarschijnlijk met een nieuw record. Peilingen worden nog zelden gehouden. De peilstokken van onze media reiken dan ook niet zover. Maar de sociale mediagebruiker weet dat de meest correcte peiling de sfeer op zijn of haar tijdlijn is. En die voorspelt ons onomwonden de nakende overwinning van het Vlaams Belang. Opnieuw.
De vraag is natuurlijk: wat koopt de centrumrechtse Vlaamse meerderheid daarmee? Het antwoord is al even natuurlijk: weinig tot niets! Als signaal kan het tellen en zoals reeds 35 jaar gebeurt, weegt dat signaal op het beleid. Maar het werkelijke gewicht van dat signaal wordt maar voor een heel klein deeltje in effectief beleid omgezet. Om te sussen en te paaien. De multiculturele evolutie en de Vlaamse verfransing bewijzen dat dagdagelijks.
Geknakte strohalm
N-VA vergat de helft van haar programma uit de frigo te halen en stak de andere helft in de diepvries en bewerkstelligde zo haar eigen neergang ten voordele van de partij van Van Grieken. N-VA lijkt vandaag in niets nog op het monolithisch blok met een duidelijke, simpele, consequente en vooral krachtige visie.
De Vlaams-nationalisten zijn veel meer dan een enggeestige nationalistische partij. N-VA is eigenlijk een conservatief-liberale gemeenschapspartij. In grote lijnen belichaamt of vertegenwoordigt N-VA het ideaalbeeld van de centrumrechtse Vlaamse meerderheid. Een strenge maar rechtvaardige maatschappij, waarbinnen de burgers maximaal van rechten genieten indien ze hun plichten vervullen. Waar individuele vrijheden zowel gevrijwaard als afgebakend worden door een sterke gemeenschap die gevoed wordt door een globale economie.
De opgang van N-VA was dan ook de strohalm waaraan centrumrechts Vlaanderen zich massaal vastklampte in de hoop op een ideologische koerswijziging van de Vlaamse samenleving.
Slechts twee Vlaamse legislaturen en één federale hadden de traditionele partijen nodig om hun sluwe maar slimme vernietigingsstrategie tot een succes te brengen. Ze trokken de vijand mee in het bad van de macht, waar N-VA zich sneller dan welke partij ook kapot heeft geregeerd. Missie geslaagd. Strohalm geknakt.
Jan van Vlaanderen
Vooral aan de Vlaamse beleidsdeelname heeft Bart De Wever zich ferm mispakt. Consequent zijnde en met bewijsdrang beladen, wilde hij het verschil tussen Vlaanderen en België benadrukken en het bloot op tafel serveren aan vriend en vijand. Regionaal regeren en federaal oppositie voeren was alvast een consequente houding die men van een confederale partij kan verwachten.
Maar Vlaanderen bestaat slechts mits de gratie van vadertje België. Vlaanderen ís België. Een staat onderstut door een constructie van krachtige politieke zuilen waaraan het Parthenon een voorbeeld kan nemen. En in die Belgische vazalstaat plaatste Bart De Wever ‘sterke Jan’ op de troon.
Het resultaat is gekend: een visie- en inspiratieloze regering waar pragmatieke compromisjes de rode draad doorheen het voortkabbelende beleid vormen. Nochtans slaagden Yves Leterme en Kris Peeters er ooit wél in om punten te scoren met het Vlaams beleid. Dat deden ze door oppositie te voeren tegen het federale beleid. Toch straf dat een nationalistische beer als minister-president daar niet in slaagt?
The kingmaker
Ondanks de sterke achteruitgang hoeven de N-VA’ers echter niet ongerust te zijn. Zij kunnen in 2024 waarschijnlijk een sleutelpositie innemen. Met hun voldoende grote gewicht zullen zij bepalend zijn voor welke Vlaamse coalitie kan worden gevormd.
Uit enkele verklaringen van Bart De Wever kunnen we alvast opmaken dat hij eerder geneigd is om stilaan de band met Open VLD terug te versterken dan aan de verstandhouding met Vlaams Belang te sleutelen. N-VA zal heel binnenkort inderdaad een keuze moeten maken en die keuze zal cruciaal zijn voor de toekomst van de partij.
Kiest men voor de verderzetting van de huidige verrottingsstrategie vanuit een beleidspositie of wisselt de nationalistische godfather het geweer van schouder en gaat hij voor een revolutionair programma dat weinig of geen compromissen verdraagt? Desgevallend is regeringsdeelname enkel mogelijk indien de verkiezingsslogans gerealiseerd kunnen worden.
Missie
Uit de vorige vragen rijst de hamvraag: wat wil N-VA op lange termijn? Een doel bereiken mét en vóór Vlaanderen of simpelweg als partij blijven bestaan? De voorbije jaren tonen aan dat N-VA de smaak van de macht te pakken heeft en stilaan vervelt tot een typische traditionele politieke speler. Indien de partij vasthoudt aan deze politiek, zal er een moment komen waarop N-VA, net als Open VLD, verweten wordt haar idealen te verloochenen voor machtsdeelname en feitelijk kiezersbedrog pleegt.
Is het anderzijds nog steeds de missie van N-VA om Vlaanderen de soevereiniteit te bezorgen die het verdient, dan moet De Wever inzien dat zijn evolutionaire tactiek een wensdroom is. België laat zich via de institutionele democratie niet verzwakken. De democratische werking is juist geënt op de Belgische constructie en verdedigt deze in se. Ondemocratische systemen ter instandhouding van de democratie.
Een onafhankelijkheidspartij die haar missie negeert en de staatsstructuur gebruikt in haar focus op allerlei nevenzaken, verliest alle geloofwaardigheid. Het zelfbeschikkingsrecht kan en mag voor een partij als N-VA de enige strijd zijn die ze voert. Al haar daden moeten dit ene ultieme doel dienen.
Oktober 2024
Hoewel de centrumrechtse Vlaamse meerderheid zich nog maar zelden zo sterk tegen het establishment heeft verzet en zo massaal verontwaardigd is geweest, heb ik weinig hoop op een kentering na de volgende zoveelste moeder der verkiezingen.
De Belgische democratie zal nooit een meerderheid voor confederalisme, laat staan onafhankelijkheid baren. Het zal altijd van Vlaanderen afhangen. Daarom is een zeer sterke Vlaams-regionalistische centrumpartij (of partijen) noodzakelijk. Zo kan er druk op de traditionele Vlaamse partijen worden gezet om op federaal niveau het confederalisme af te dwingen.
Vlaams Belang kaapt nu massaal de stemmen weg die hiervoor nodig zijn. Logisch, gezien het parcours en discours van N-VA. De socialisten, liberalen, christendemocraten en groenen hoeven geen rekening te houden met het resultaat van het Belang. Enkel wanneer dat vijftig procent zou bedragen of wanneer N-VA alsnog een regering zou durven vormen met extreemrechts. Quod non. Bart De Wever heeft immers schrik voor het latere politieke isolement en dus het duurzaam voortbestaan van zijn partij.
Maar wie weet beseft onze Vlaamse meesterstrateeg op tijd dat de geschiedenisboeken enkel de succesvolle leiders gunstig gezind zijn? Dat N-VA maar een instrument is om dat succes te bereiken en geen doel op zich?
Wat verschil is er nog tussen de OVLD en N-VA, twee liberale partijen ? Indien het VB verandering wil brengen dan moet zij gaan voor een beleid dat een volstrekte meerderheid kan overtuigen. Bondgenoten zijn er momenteel niet. Alleen Marrakech collaborateurs.
Juist
Alles hangt af van het ledencongres. Als de NVA-leden een samenwerking met het VB willen, kan De Wever dat niet tegenhouden. In dat geval kan hij een stap opzij zetten en iemand anders de partij laten leiden.
Mijn NVA lidkaart is al een tijdje in twee geknipt. Ik geloof De Wever niet meer. En met mij vele anderen.
Bart De Wever is de feitelijke doodgraver van Vlaanderen. Kaapt de Vlaams nationale stemmen weg om ze volledig te annihileren. Wat missen wij nu de CVP, die toch zoveel meer voor Vlaanderen heeft betekend.
De kartonnen vlamingskes van de firma NV-Asociaal, o.l.v. Voka’s gedweeë butler Bart D.W. uit A. zijn een blok aan het been der BetonBlok Vlamingen
vlaams belang nr 1
Het zal inderdaad in Vlaanderen moeten gebeuren. In een federale regering lukt dat nooit, zelfs niet met meer dan 50% van de stemmen voor de nationalistische partijen samen.
Met (verl)open VLD weer vriendjes worden na het verraad van Lachaert? Wie nu nog voor die partij stemt is links of blijft belgicist. En met CD&V is het als altijd koffiedik kijken. Men hoeft geen Madame Blanche of Lenormand te raadplegen om zo de afloop te voorspellen.
Niet te vergeten: recht door zee varen met de Vlaams-nationalistische principes voorop is ook een strategie.
hopelijk ziet BDW tijdig het licht, verder aanmodderen met de trado’s staat gelijk met het afgeven van alles waar N-VA voor stond en nog staat, kortom als in 2024 bij de Vlaamse verkiezingen N-VA én VB samen een meerderheid halen dan MOET die er ook komen,
Helemaal juist. NVA is helemaal verwaterd, en wat BDW ook altijd maar verkondigd in zijn ‘latijnse’ toespraken, echt veel Vlaams zit daar ook al niet meer achter. Buiten wat windbuilen loslaten, en doen alsof hij het meent komt hij niet. Een trieste zaak voor een partij waar zoveel Vlamingen hun hoop had op gesteld.
Vlaamse Onafhankelijkheid, die komt er nooit na verkiezingen. Ook niet na nachtelijke bijeenkomsten in Egmont, Hertoginnedal of in Poupehan. Ook niet na een tweederde meerderheid voor een staatshervorming.
Het is van geen enkel belang of Vlaams Belang + N-vA een meerderheid halen in Vlaanderen.
“Cave Vlaamsblokum canem in saecula saeculorum ! Bartholomee Textor (vocatief) !
Inderdaad. Aanmodderen tot 2024. Aanmodderen tot 2029. En daarna vieren we allemaal feest voor het 200-jarig bestaan van een België in faling. Of dacht er soms iemand dat nog tegen te kunnen houden?
Ik weet dat men niet mag vloeken in de kerk , maar eerlijk zolang VB geen 50% heeft zal het nooit mogelijk zijn mee te regeren . Trouwens wie van het VB gaat die minister postten bezetten . De enige mogelijkheid voor het VB is dat enkele kopstukken opzij treden om dan mee te regeren in een meerderheid met NVA , ervaring op te doen om in 2028 een echte kans te hebben . Sorry.
Hopen op de politieke partijen om voor de splitsing te zorgen is dromen. De onafhankelijkheid van Vlaanderen kan er alleen komen als Wallonië en/of het Brussels gewest failliet draaien. Mocht er zich nog een algemene verarming in Vlaanderen aan toevoegen dan hebben we een perfecte storm.
De kansen stijgen.
Wie bepaalt wat er ter sprake komt op het ledencongrès? En indien het toch ter sprake zou komen, wie houdt het slotpleidooi?
Hadden de belgische revolutionairen in 1830 een meerderheid in de Verenigde Nederlanden? De mogendheden die aan de reactionaire leiband van von Metternich liepen en de Noord-Nederlanders lieten begaan omdat zo een bufferstaat t.o.v. Frankrijk kon worden gecreëerd.
Hier komt nu nog bij dat Vlaanderen Catalonië niet is.
Geen water in de Vlaamse wijn !
Helemaal correct.
Helaas niet. Ik ben te oud geworden om mijn ijdele hoop van na de tweede wereldoorlog aan te houden. Om Vlaanderen onafhankelijk c.q. confederaal te maken is veel meer nodig. In elk geval niet grondwettelijk het spel te spelen. Jammer.
Alsof de jongens van de NV-A zich van ons gejammer wat aantrekken.
Water? Vergif zal je bedoelen..
Momenteel is er in het Belgisch parlement maar één partij die Vlaanderen wil onafhankelijk maken: is casu het Vlaams Belang. Dat is de realiteit. België is voor Bart en zijn KMO N-VA een jackpot. Ondertussen mogen we niet uit het oog verliezen dat de Belgische staat noch het Vlaamse gewest democratische instellingen zijn. Het zijn machtsinstrumenten ter beschikking van de particratie waar miljoenen Vlamingen geen reële inspraak hebben. Geef inspraak aan het volk en dan kunnen we een referenda houden over onze toekomst zoals in Catalonië en Schotland. En last but not least is het democratisch dat de minister president van VL door drie partijvoorzitters benoemd werd ipv rechtstreeks verkozen te worden door de kiezer, met volstrekte meerderheid der stemmen? Welke politieke partij is bereid een deel van de politieke macht te delen met het volk en het kiessysteem in VL te democratiseren?