De problematiek van de e-steps is brandend actueel. Het aantal incidenten en ongelukken neemt hand over hand toe. Om daaraan tegemoet te komen, had Joris Vandenbroucke (Vooruit) een wetsvoorstel ingediend, waarmee hij als lid van een regeringspartij hoopte op steun van alle Vivaldisten en zelfs van de oppositie. Maar dan kwam de stemming in de commissie Mobiliteit over het voorstel, en wat bleek? Ecolo-Groen hield het been stijf en brak de loyaliteit binnen de regering. Hun argument was dat hun minister van Mobiliteit Georges Gilkinet dit zou opnemen in een wetsontwerp van de regering waarbij de wegcode herschreven zal worden.
Zo vangen zelfs de regeringspartijen elkaar vliegen af. Maar het ergste van al is dat op die manier de regering bepaalt wat er in het parlement gestemd mag worden en wat niet. Over een uitholling van de parlementaire werkzaamheden gesproken!
Maar ook in veel andere dossiers zit het niet meer snor tussen de Vivaldi-vrienden van weleer. Zo kwam voormalig minister van Energie Marie-Christine Marghem (MR) aan haar opvolgster Tinne Van der Straeten enkele lastige vragen stellen.
Marghem wilde op basis van verklaringen van de premier en andersluidende bepalingen in de elektriciteitswet, eindelijk weten wanneer nu de beslissingen over de energietoekomst van het land zullen vallen. Fijntjes merkte Marghem nog op dat ze beter niet vertrouwt op allerhande procedures terwijl de situatie voor de gezinnen zorgwekkend is.
De fel belaagde minister kon niets anders dan beloven dat ze transparantie aan de dag zal leggen, maar wijselijk (uit angst?) ging ze niet verder in op de inhoud. In de wandelgangen liet Marghem nadien duidelijk verstaan aan wie het horen wilde dat ze er alles aan doet om de groenen niet zomaar hun zin te laten doen.
Natuurlijk stond Oekraïne hoog op de agenda, na de inval door de Russen luttele uren eerder. Het klonk unisono dat de afschuw van een invasie die tot een oorlog zou kunnen leiden groot was, al probeerde de PTB/PVDA toch nog te stellen dat “de voortdurende expansie van de NAVO naar het oosten – en in het bijzonder naar Oekraïne – in strijd is met de beloften aan Rusland, door laatstgenoemde als een bedreiging wordt ervaren” en dat “de Oekraïense regering weigerde met name autonomie te verlenen aan de oostelijke regio’s”.
Met andere woorden: die partij kon niets anders dan de inval te veroordelen, maar probeerde toch nog de schuld op het Westen te steken. Of hoe moeilijk ze het blijven hebben om grote autoritaire regimes te veroordelen die hun grondvesten in het communisme hebben.
Natuurlijk werd door zowat alle partijen aan de eerste minister gevraagd wat België zou doen, al dan niet in NAVO-verband. Het was niet alleen De Croo, maar ook de ministers van Buitenlandse Zaken en Defensie, respectievelijk Wilmès (MR) en Dedonder (PS) die met antwoorden kwamen. Alles baadde in de sfeer van ‘wij laten ons niet intimideren’, ‘vrijheid en democratie zijn ons hoogste goed’, ‘we moeten gezamenlijk met onze partners in EU en NAVO optreden’, ‘we zullen onze rol vervullen’, ‘we blijven pleiten voor de-escalatie’, enzovoort. Maar veel concreets werd er niet meegedeeld. Gespierde taal genoeg dus, maar daar bleef het dan ook bij.
Dat Kamervoorzitster Eliane Tillieux geregeld uit haar rol valt, daar kijkt niemand nog van op. In een interview met La Dernière Heure verklaart ze vorige week “te worstelen met de grenzen van de vrijheid van meningsuiting van de leden van het Vlaams Belang”. Meer nog, ze verklaart zonder verpinken dat het niet altijd eenvoudig is om het spreekrecht van die partij te ontnemen.
Fractievoorzitter Barbara Pas was verbouwereerd na de ontboezemingen van Tillieux. “Tillieux is enkel de voorzitter van de Kamerleden van de meerderheid, en daarmee zet ze een jarenlange kwalijke traditie voort. Blijkbaar houdt ze zich enkel bezig met de vraag hoe de VB’ers de mond gesnoerd kan worden. Ze gaat met vooroordelen door het leven en vervult met oogkleppen op haar functie.”
En ja, ook de coronacrisis is nog niet helemaal voorbij. Barbara Pas (VB) hield ten aanzien van de premier een duidelijk pleidooi voor de definitieve afschaffing van het Covid Safe Ticket nadat ook tal van experts de nutteloosheid daarvan ondertussen erkennen en zelfs benadrukken.
Ook Peter De Roover (N-VA) liet zich horen: “Er zijn nu twee mogelijkheden. Ofwel laten we het CST rusten als de acute situatie voorbij is, bij de kleur geel, en ook aan de barometer komt dan een einde, namelijk op 30 juni. Ofwel laten we het CST verdwijnen, het nulpunt betekent dan dat we zonder het CST leven en dat het pasjessysteem geen deel meer uitmaakt van ons normaal arsenaal.”
Hij vroeg aan de premier voor welke optie hij was en gaf hierbij duidelijk aan dat hij vindt dat het CST best van onze gsm verdwijnt. De Croo bleef op de vlakte: “Als we in code geel komen en we die barometer op een bepaald moment in de vuilbak kunnen gooien, dan is het logisch dat het CST op dat moment geen nut meer heeft en dus ook kan verdwijnen.”
Die verwijzing naar de coronabarometer kon De Roover niet echt smaken. Pijnlijk was wel dat op hetzelfde moment aan de overkant van de straat, in het Vlaams Parlement, een voorstel van het VB om het CST af te schaffen door de meerderheid, waartoe ook N-VA behoort, werd weggestemd en een voorstel van henzelf werd aangenomen om “het gebruik van CST stop te zetten zodra op het Overlegcomité beslist wordt naar code geel over te schakelen” (en het dus terug te kunnen invoeren mochten we ooit terug in code oranje of rood belanden).
Kort gezegd: enkel opschorting, niet afschaffing, bij code geel… de piste van De Croo dus. Het ene parlement is duidelijk het andere niet.
Tijdens het wekelijkse vragenuurtje in de Kamer werd donderdag stevig gediscussieerd over de hervorming van de energiefactuur. Volgens oppositiepartij N-VA...
Qua belastingdruk staat België op plaats acht van de OESO-landen, met belastinginkomsten voor de overheid die oplopen tot 42 procent...
De verlenging van de jongste twee kerncentrales zal niet resulteren in een zogenaamde 'Tinnetaks' op de energiefactuur. Dat zeggen premier...
© 2021 PAL NWS
