Vlaams minister van Onderwijs Ben Weyts (N-VA) is ontevreden over het akkoord tussen de federale regering en de Franse gemeenschap over de artsenquota. “De federale regering veegt de spons over de Franstalige wetsovertredingen van het verleden en voor de toekomst hanteert men een zo mogelijk nog meer onrechtvaardige verdeling”, aldus Weyts.
Na 25 jaar communautair gehakketak hebben de federale regering en de Franse gemeenschap een akkoord bereikt over de artsenquota. Die bepalen hoeveel artsen en tandartsen elk jaar kunnen afstuderen. Franstalig België lapte die federale beperkingen echter jarenlang aan de laars.
Vanaf het academiejaar 2023-2024 organiseert de Franse Gemeenschap net als Vlaanderen een ingangsexamen met numerus clausus. In ruil daarvoor laat minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (Vooruit) een dreigement om federaal erkenningsattesten uit te delen aan aspirant-artsen vallen. Hij houdt dat echter wel nog steeds als stok achter de deur.
Overtallen voorbije jaren kwijtgescholden
Bovendien worden alle overtallen van de voorbije jaren – vooral uit Franstalig België – aanvaard. Alle huidige en toekomstige studenten geneeskunde krijgen de garantie dat ze toegang krijgen tot het beroep en tot een Riziv-nummer.
De Vlaamse regering stapt vooralsnog niet mee in het akkoord. Met N-VA als grootste partij wil ze eerst de garantie dat de Franse gemeenschap effectief doet wat ze belooft. “De Vlaamse regering gaat uit van het eenvoudig principe van rechtvaardigheid”, reageert Weyts.
Om het teveel aan artsen tegen te gaan, voerde de Vlaamse overheid al twintig jaar geleden toelatingsexamens in voor wie aan de opleiding wil beginnen. In Franstalig België studeren echter nog altijd te veel artsen af. Dit jaar gaat het om enkele honderden.
De federale regering baseert zich op het principe ‘Roma locuta causa finita’. Het verzet van de Vlaamse Regering zal dus niets uithalen. De artsenquota is zeker een bevoegdheid die bij Confederalisme niet aan de federale overheid mag toevertrouwd worden. Overigens, een confederale staatshervorming wordt steeds minder appetijtelijk.
Het wordt hoog tijd dat N-VA kiest om buiten de grondwet van den belziek te treden, en afstand neemt van alle ondemocratische maatregelen
Met het huidige tekort aan huisartsen, kan men zich afvragen of quota nog van deze tijd zijn. Het belang van de patiënt en het recht om een arts uit te kiezen (en niet te ondergaan omdat er geen alternatief is) moet hier de prioriteit blijven.
De quota zijn volledig voorbij gestreefd en dienen enkel nog het corporatisme van de artsen. Hoog tijd dat Weyts en Van Peel dit eens gaan beseffen.
Zolang we van de Franstaligen uit Wallobrux niet volledig en definitief af geraken blijven aan hen schatplichtig. Op alle mogelijke en onmogelijke manieren.