De uiterst linkse Italiaanse Communistische Partij (PCI) blijft de kant kiezen van Rusland en president Vladimir Poetin. De communisten noemen de invasie van Oekraïne een geval van zelfverdediging.
De partij liet zich al opmerken bij de viering van 8 mei, de Dag van de Overwinning. Die vond plaats in Zagarolo. De communisten vonden het echter een goed idee om daarbij te verwijzen naar het Z-symbool van de invasie in Oekraïne. Hierdoor besloot de gemeente om het feest van de extremisten stop te zetten en de ceremonie niet te laten doorgaan.
Achteraf sprak de partij met Italiaanse media. In plaats van excuses aan te bieden, vertelde ze dat ze geloofde dat het conflict in Oekraïne niet de schuld is van Rusland, maar van de NAVO. “Poetin verdedigt gewoon zichzelf.”
Il Giornale spreekt van “communistische waanzin”. De krant merkte ook op dat in de partijkantoren foto’s hingen van massamoordenaars zoals Lenin en Stalin. De communisten van PCI meenden dat de Z ook op voertuigen te zien is “die voedsel en hulp aan de bevolking brengen, niet alleen die van Donbas maar ook die van Oekraïne”.
Negationisme
Over de oorsprong van het conflict bestaat echter geen twijfel: “Dit is een oorlog die duidelijk en openlijk door de NAVO is verklaard.” Een conflict gevoed door “kapitalisme”, terwijl “Poetin iemand is die zichzelf moet verdedigen”. Over de oorlogsmisdaden gepleegd door het Russische leger, zoals de gruwelijke daden in Boetsja, klinkt er ongeloof: “Genocides? Waar zijn ze? Laat ze aan ons zien, documenteer ze.” En verder: “Ik wil de echte beelden, niet de nepbeelden.”
Oorlog wordt in de media altijd gebracht als een verhaal van goed tegen kwaad. Dat helpt niet echt om een conflict te begrijpen noch om het te ontzenuwen. Integendeel.
Hoe linkser hoe zotter maar het is wel links die de meeste moorden pleegt.
Julian Assange quote: “all wars start with media lies…..ALL WARS….”
Tijdens WO2 onderhielden de VSA diplomatieke betrekkingen met het Franse Vichy regime tot eind 1942. Dat heeft hen niet weerhouden om het Franse regime zonder oorlogsverklaring als een dief in de nacht aan te vallen op 8 november 1942 (operatie Torch in Algerië). De regels van de internationale rechtsorde worden nu eenmaal bepaald door de sterkste op het terrein. Het was niet de eerste keer en niet de laatste.