Van de 41 terrorismeverdachten of -veroordeelden die momenteel opgevolgd worden door de Vlaamse justitiehuizen, zitten slechts 13 in een deradicaliseringstraject. Dat blijkt uit cijfers van Vlaams minister van Justitie Zuhal Demir (N-VA). Die pleit ervoor vaker een dergelijk traject toe te kennen en kaartte de problematiek aan bij het College van procureurs-generaal.
Uit de cijfers van de minister blijkt dat sinds 2018 in totaal 102 terrorismeveroordeelden opnieuw vrij kwamen nadat ze hun straf hadden uitgezeten. Voor slechts in 32 van hen werd door een rechter een antiradicaliseringstraject opgestart. Slechts in één op de drie dossiers wordt dus deradicaliseringsbegeleiding opgelegd als voorwaarde na strafeinde, zegt minister Demir, die de cijfers betreurt.
De minister wijst erop dat in 2018, op vraag van de Vlaamse justitiehuizen, al duidelijke richtlijnen werden gegeven aan de magistratuur over het formuleren van concrete voorwaarden in radicaliseringsdossiers. Zelf is Demir voorstander van verplichte toepassing in elk geval.
Vlaanderen is bevoegd voor de strafuitvoering en opvolging van de voorwaarden bij (ex)-gedetineerden. Als er geen voorwaarden worden opgelegd, kan de Vlaamse justitie niet in actie komen.
Minister Demir kaartte de problematiek daarom nog eens aan bij het College van procureurs-generaal. Ze herinnerde hen aan het team dat in Vlaanderen klaar staat om deradicaliseringstrajecten op te volgen en riep hen op er maximaal gebruik van te maken.
Wie nog gelooft dat een deradicaliseringstraject effectief werkt, is wel heel naïef.
Best na het uitzitten van de straf terugsturen naar het land van oorsprong.
Graag eens uiteenzetten van wat zo’n traject precies omhelst ( timing, inhoud, …, Kostprijs, succes, misleiding, …).
Weeral een geloof in de goede berouwvolle mens?
Weeral geld ertegenaan gooien als de steriele standaardoplossing?
Wie is eigenlijk de auteur van die onzin?