Al geruime tijd zijn alle ogen in de Belgische bokswereld gericht op Lee Ingelrest. Hij staat op en gaat slapen met boksen, hij is nuchter en ambitieus, en hij heeft misschien wel de grootste boksaanhang in België. “Ik neem me altijd voor om met de voeten op de grond te blijven, maar door twee jaar corona en de pauze die daarop volgde, is dat stukken moeilijker geworden.”
Tevreden over je laatste kamp op het Gents Boksgala, Lee?
“Zeker en vast, als je op zo een manier kan winnen (Lee Ingelrest won met een knock-out van Endy Cehic, red.), kan je niet anders dan blij zijn.”
Hoe bereid je je eigenlijk voor op een relatief onbekende tegenstander als Endy Cehic?
“Ik heb vrienden van de boksclub die me geregeld beeldmateriaal doorsturen en me vervolgens wijzen op de zwakke punten van mijn tegenstander. Daardoor wist ik bijvoorbeeld dat hij een heel gevaarlijke linkse hoek had en was ik me ook bewust van zijn dekkingsfouten. Van nature uit ben ik afwachtend, iemand die rustig zijn punten pakt en niet te overhaast aanvalt, dus het was gewoon wachten op het juiste moment. In de eerste drie ronden heb ik die tactiek toegepast tot ik zelf de ruimte zag. Die kon ik niet anders dan met mijn rechtse benutten en dat bleek achteraf ook de juiste keuze te zijn. Hij wist niet meer waar hij was.”
De mensen in Gent zijn zot van u en dan druk ik het nog zachtjes uit. Hoe ga je om met die druk?
“Van bij mijn eerste wedstrijd was dat al zo. Dat is allemaal dankzij mijn pa (voormalig bokser Tony Ingelrest, red.), die had enorm veel supporters. Ik ben eigenlijk met die aanhang opgegroeid en ze komen met steeds meer. Die druk waar je over spreekt, is er dus eigenlijk altijd al geweest.”
Was je papa er voorstander van dat je zelf in de ring stapte?
“Hij kon er niet onderuit. (Lacht) Hij was eerst wat kritisch, maar hij zei: ‘Als blijkt dat je het echt wil, ga ik je daar volledig in steunen.’ Dat heeft hij uiteindelijk ook gedaan. Hij kon het gewoon niet weigeren, ik leef nu eenmaal voor het boksen.”
Hoe ziet je week eruit? Train je elke dag?
“Ik train minstens twee keer per dag en dat doe ik dan in combinatie met werken. Mijn job hier op de haven in Gent is daar ideaal voor. Ik heb bijzonder veel vrijheid, ik kan thuis blijven indien nodig, ik kan zelf mijn overuren kiezen… En als er weinig werk is, kan ik zelfs nog meer trainen.”
Hoe ziet je verdere kalenderjaar er nog uit? Heb je nog wat kampen op het programma staan?
“14 oktober is er weer Gents Boksgala, de kans zit erin dat ik dan boks voor een titel. Daar moet wel nog over gesproken worden. Het zou voor de Vlaamse of voor de Belgische titel zijn. We zijn nu nog aan het kijken wat er precies vacant is en wie we kunnen uitdagen.”
Mijn eerstvolgende doel is de Belgische titel
Lee Ingelrest
Je staat aan het begin van je carrière, waar sta je over tien à vijftien jaar? Welke titels mogen we je toewensen?
“Mijn eerstvolgende doel is de Belgische titel. Ik neem me altijd voor om met de voeten op de grond te blijven, maar door twee jaar corona en de pauze die daarop volgde, is dat stukken moeilijker geworden. Er heerst in mij een gevoel dat het wat vooruit mag gaan.”
Met als einddoel een Europese titel?
“Moest dat lukken, graag! Maar laten we eerst voor die Belgische gaan.”
Mooi slotwoord. Bedankt Lee!