België blijft een aantrekkelijke regio voor buitenlandse investeerders. Dat blijkt uit de jaarlijkse studie van adviesbureau EY. Vooral Vlaanderen bleek het voorbije jaar aantrekkelijk, Wallonië ziet dan weer het aantal investeringen beduidend afnemen.
Het aantal directe buitenlandse investeringen in België steeg vorig jaar met 8 procent, naar 245. Dat is beter dan het Europees gemiddelde van 5 procent. Die buitenlandse investeringen waren goed voor bijna 7.000 nieuwe banen, een stijging met 37 procent ten opzichte van 2020.
Grote regionale verschillen
Buitenlandse investeerders vonden vooral de weg naar Vlaanderen, dat 60 procent van de investeringen voor zijn rekening neemt en een groei tegenover 2020 van 13 procent optekent. Ook Brussel zag het aantal investeringen stijgen. Wallonië daarentegen kende een daling met meer dan een vijfde (22 procent) van het aantal investeringen. De voorbije jaren kon het Waalse gewest profiteren van Chinese investeringen in de logistiek, maar door de crisis in de luchtvaartsector is dat aantal zowat gehalveerd.
Buitenlandse investeerders blijken Wallonië ook als minder aantrekkelijk te beschouwen in vergelijking met Vlaanderen. Slechts 5 procent van de investeerders verkiest Wallonië, tegenover 64 procent dat voor Vlaanderen kiest. Marie-Laure Moreau, partner bij EY, wijst naar de snelheid waarmee Vlaanderen, Duitsland of Frankrijk relanceplannen in de steigers hebben gezet. “In Wallonië bestudeert men nog relanceplannen, in plaats van tot actie over te gaan.” Tegelijk heeft Wallonië ook minder middelen om de relance te financieren.
Gebrek aan talenkennis
Maar ook het gebrek aan talenkennis speelt het Waalse gewest parten. En de perceptie dat het sociaal klimaat er moeilijker is. “Het sociaal klimaat in Wallonië is niet zo moeilijk, maar er wordt veel maar lawaai gemaakt, wat wellicht de perceptie van een moeilijk sociaal klimaat schept”, aldus Moreau. Tegelijk nuanceert ze ook de tegenvallende Waalse cijfers. In de jaren voor de coronacrisis beleefde Wallonië een boost aan buitenlandse investeringen, nu knoopt het gewest weer aan met gemiddelde cijfers van voor die periode.
België werkt als een goelag. De liberalen zijn de bewakers in loondienst van de Walen en de Vlamingen de dwangarbeiders (metafoor).
Waarom zou Wallonie zich de moeite getroosten om zich in te spannen
als op het einde van de rit de Vlamingen toch de rekening (blijven) betalen?
Belgie zal barsten als ook in Vlaanderen het geld helemaal op is en de
armoede hand over hand zal toenemen. Zo simpel is dat.