V-partijen vragen meer zelfbestuur op 11 juli

Op tal van plaatsen in Vlaanderen werd op maandag 11 juli de Vlaamse feestdag gevierd. De dag dient (voor de gelukkigen die die dag niet hoeven te werken) niet alleen ter ontspanning of vermaak, maar wordt traditiegetrouw ook aangegrepen door de Vlaamse beweging en Vlaamsgezinde politici om voor meer autonomie of onafhankelijkheid te pleiten.

Tom Van Grieken: “Confederalisme is een leugen”

Het Vlaams Belang verzamelde voor de gelegenheid op 10 juli, de vooravond van de Vlaamse feestdag, in Brugge voor zijn ‘Sporenviering’. In zijn toespraak kraakte partijvoorzitter Tom Van Grieken de confederalismeplannen van zijn concurrent N-VA af. Zelf pleitte hij voor “een eenzijdige soevereiniteitsverklaring in 2024 zodat we werk kunnen maken van een ordelijke boedelscheiding”.

Geen goed woord over de confederalismeplannen van de N-VA bij het Vlaams Belang. “Confederalisme is een leugen”, vindt Van Grieken. Het is de minst realistische optie van allemaal, want er is niet in de verste verte de tweederdemeerderheid te vinden die ervoor nodig is. Niet met de MR van Bouchez, niet met de Open Vld van Lachaert, niet met Vooruit van Rousseau en zelfs niet met de PS van Magnette die recent publiekelijk de N-VA-piste afschoot. Neen, we moeten een V-meerderheid vormen om een V-regering te maken. En vanaf 2024 beginnen we te bouwen aan de V-onafhankelijkheid. In België zit alles vast: van belastinghervormingen, over het pensioendossier tot kordaat migratiebeleid voeren. Het gaat niet. Maar in Vlaanderen kunnen we terug baas worden over onze eigen grenzen, werken laten lonen en Vlaamse welvaart in Vlaanderen houden.”

V-meerderheid

Zelf pleitte de Vlaams Belang-voorzitter voor een soevereiniteitsverklaring vanuit het Vlaams Parlement om de Franstaligen tot de onderhandelingstafel te dwingen. “Een V-meerderheid mag geen hefboom zijn om België te redden, meneer Jambon. Een V-meerderheid moet dienen om België te ontmantelen. België is immers het probleem en Vlaanderen is de oplossing. Samen kunnen we eindelijk de Vlamingen geven wat ze willen: een rechts en pro-Vlaams beleid door de partijen die de verkiezingen en peilingen winnen. Dat kan en zal niet met de PS gebeuren: die partij haar bestaansreden is net het omgekeerde.”

Jan Jambon: “Laat ons een eind maken aan deze onhoudbare situatie”

Vlaams minister-president Jan Jambon (N-VA) hekelde op de vooravond van 11 juli de Belgische staatsstructuur, die volgens hem muurvast zit. “De huidige situatie is onhoudbaar”, zo zei hij in Kortrijk.

“We leven in een land met twee democratieën, een land waar de beide volkeren het oneens zijn over hoe problemen moeten worden aangepakt”, zei de minister-president. Telkens lopen de visies tussen het noorden en het zuiden stevig uiteen. Iedereen erkent dat. En niemand ontkent dat het zo niet verder kan en dat er dus ingrijpende hervormingen nodig zijn. Niet het minst om onze welvaart en onze toekomst veilig te stellen.”

Zelfbestuur

Ook de Walen hebben recht op hun eigen beleid, benadrukt Jambon. “Elk volk moet voor zichzelf kunnen uitmaken wat het beste is, elk volk heeft het recht op zelfbestuur”, klinkt het. In 2024 moet werk gemaakt worden van de finale onderhandelingen over wat we nog wel en niet samen willen doen, confederalisme dus. “We moeten ons nu voorbereiden op de onafwendbare onderhandelingen over wát we eigenlijk nog willen samen doen en wat echt niet meer lukt.”

In afwachting van een grote staatshervorming moet de federale regering nu al werk maken van zogenaamd asymmetrisch beleid. “Waarop wacht de federale regering om nu al een echte asymmetrische aanpak mogelijk te maken? Want Vlaanderen wil hoger en verder vliegen. Zelf vliegen, op eigen kracht. Zelfbestuur dus.”

De Croo zingt de Vlaamse Leeuw niet mee

Opvallende beelden van de viering van de Vlaamse feestdag in het Brusselse stadhuis, georganiseerd door het Vlaams Parlement.

Traditiegetrouw zongen de aanwezigen het Vlaamse volkslied. Zowat alle Vlaamse politici, zoals Jan Jambon, Matthias Diependaele, Benjamin Dalle, Hilde Crevits en Bart Somers, zongen mee. Enige uitzondering? Premier Alexander De Croo, die de lippen stijf op elkaar hield. Volgens de premier was dat te wijten aan het feit dat hij “niet kon zingen”. Zo zou hij naar eigen zeggen ook de Brabançonne nooit meezingen.