De sancties tegen Rusland werken

De bewering dat de sancties niet helpen en erger zijn voor onze economie dan voor de Russische, is grotendeels propaganda.

Poetin beweert dat de westerse sancties niet werken en dat de Russische economie sterker staat dan ooit. Ondanks zijn lange palmares van leugens heeft hij toch nog genoeg westerse bewonderaars die zijn propaganda klakkeloos napraten. Om te bewijzen hoe absurd die sancties zijn, doen ze dan schamper over het feit dat Starbucks en McDonald’s hun activiteiten in Rusland hebben stilgelegd. “Geen koffie en geen hamburgers meer! Dát zal de Russen wel mores leren.” Het klinkt goed, maar… dat heeft niets te maken met de sancties die de westerse regeringen hebben ingesteld. Die bedrijven hebben hun Russische filialen gesloten onder druk van de publieke opinie. Het effect daarvan is uiteraard alleen psychologisch. Cijfers over de militaire verliezen in Oekraïne kunnen gecensureerd worden. Maar de leegstaande restaurants met hun donkere vitrines zijn stille, kritische, voor iedereen zichtbare voetnoten die niet door censuur en propagandistisch gebral uitgewist kunnen worden. Misschien gaat toch niet álles zo goed als het Kremlin beweert…

Tweevoudig

Men moet een onderscheid maken tussen de sancties tegen exportproducten uit Rusland – vooral aardgas en olie – en die tegen de verkoop van goederen aan Rusland. De eerste categorie sancties heeft inderdaad nog niet veel effect gehad. De koers van de roebel, die na de invasie was ineengestort, is nu zelfs hoger dan voor de oorlog. Rusland heeft grote reserves aan deviezen en goud, en het gebruikt die om de roebel kunstmatig op peil te houden. Maar op lange termijn is dat onhoudbaar. Vorige week maakte de koers van de roebel alweer een duik.

Groene gekken

De boycot van Russisch gas en olie is zeer complex. Iedereen ziet het economische mechanisme daarachter: Rusland kan nu minder exporteren, wat leidt tot schaarste en dus tot hogere prijzen. Zelfs als de Russen daarop grote kortingen moeten toestaan, om bijvoorbeeld India zover te krijgt dat het de sancties omzeilt, dan zijn de winsten nog steeds groter dan voor de oorlog. Het zwakke punt van het Kremlin is dat het leeuwendeel van de olie getransporteerd wordt in tankers van de EU en het VK. Men onderzoekt nu hoe men die rederijen kan beletten de sancties op die manier te ontduiken. Het mechanisme van ‘boycot-schaarste-prijsstijgingen’ is echter slechts de helft van de waarheid. Het beëindigen van de Europese verslaving aan Russisch aardgas zou geen langdurige crisis veroorzaken als er niet ook de groene gekken waren. Zelfs nu Duitsland vreest voor een recessie door een tekort aan aardgas, weigeren de politici de laatste kerncentrale zelfs maar tijdelijk open te houden. Als de prijzen aan de pomp in de VS spectaculair gestegen zijn en de inflatie als een orkaan door het land raast, dan komt dat niet door de sancties, maar door klimaatfanatisme, met een scheut socialisme erbij. Onder Trump was de VS zelfvoorzienend inzake energie. Het land exporteerde zelfs energie. Maar die kip met gouden eieren werd geslacht door de klimaatfanatici die begonnen zijn met de afbouw van de olie-, steenkool- en schaliegaswinning. Wie de huidige energiecrisis alleen toeschrijft aan de sancties, zonder de klimaatwaanzin te vermelden, is gewoon een demagoog. Of hij krijgt geld van Gazprom. Als we schaliegas ontginnen, de oude steenkoolcentrales weer opstarten en inzetten op kernenergie, hebben we geen Russisch gas meer nodig.

Kreupel

En de andere sancties, die beletten dat er goederen aan Rusland worden verkocht? Reken maar dat die werken. De Russische industrie én de burgerluchtvaart beginnen nu al kreupel te lopen door tekorten aan reserveonderdelen, chips en elektronica. De productie van auto’s is met 85 procent gedaald. En het belangrijkste: de Russische wapenindustrie loopt vast. Zelfs Uralvagonzavod – de enige Russische tankfabrikant – en de firma Kalasjnikov hebben hun productie al moeten terugschroeven.