In Toulouse, een stad in het zuiden van Frankrijk, verstoren straatracers de nachtrust van gehospitaliseerde patiënten in het Universitair Kankerinstituut (IUCT) Oncopole. Cijfers wijzen uit dat het een toenemend probleem betreft in Frankrijk.
De aan het ziekenhuis grenzende Route d’Espagne is een rechte weg met twee rijstroken en weinig verkeer; ideaal voor straatracers. Tijdens de nachtelijke uren organiseren de amokmakers wilde autoraces en driftpartijen die duren tot in de vroege uurtjes. Dit nachtlawaai vormt een heuse kwelling voor de kwetsbare patiënten van het Kankerinstituut.
Uitgeput door de behandelingen
” ’s Nachts is het verschrikkelijk omdat ze pas om 2:00 of 2:30 beginnen. We zijn al zo uitgeput door de behandelingen” , getuigt Marie, een van de patiënten in Oncopole. Na meerdere gestoorde nachtrusten werd het Marie te veel en verwittigde haar echtgenoot de politie. Daar kregen ze te horen dat agenten regelmatig uitrukken, en zo de straatracers uiteendrijven. Het duurt echter niet lang voor ze terugkeren om de overlast te hervatten. “Het duurt de hele nacht door”, aldus Marie.
Frankrijk kent een opmerkelijk stijging in het aantal hinderlijke straatracers. Tussen 2020 en 2021 is het aantal veroordelingen in de steden met 40 procent gestegen. Vorig jaar werden 1400 veroordelingen uitgevaardigd.
Hebben ze in Toulouse geen politie? Of mogen ze niet optreden omwille van beschuldiging van racisme?
De herkomst van de straatracers is mooi uit het beeld gehouden. Flink zo, dat geeft op het rapport 10 op 10 vanwege woke.
Plaats wat betonblokken hier en daar verspreid over die weg. En hoop dat ze er tegen vlammen.
Eh putain putain ! ‘k Sie dat onse kansarme e nieve woage heb gekocht van sijn leefloon (of is ’t ’n vliegmachien ?).
Tja, de fransen hebben hun laatste kogels weggegeven aan een stand-up comedian die oorlogje wil spelen, zo te zien kunnen ze deze best in eigen land gebruiken.
In Toulouse ? Dat is ver van ons bed.
Aan de foto’s te zien gaat het om “kansarmen”, die moeten worden gerust gelaten door de blanke racistische politie, dus…het gekende verhaal. “Ze zijn gekend bij het gerecht” of “ze hebben al een opstel moeten schrijven” of “vrijgelaten na verhoor”…duizenden keren horen en lezen we het hier in België.