Oekraïne treft steeds vaker raak in bezette gebieden: “Oekraïne kan nu op een veel grotere schaal Russsiche operaties verstoren”

Rusland kent de laatste tijd moeilijke momenten in Oekraïne. De Oekraïners slaagden er in om een aanval uit te voeren zeer diep achter de vijandelijke linies. Daarbij ging een militaire luchtmachtbasis in vlammen op. Maar er zouden ook steeds meer guerrillatroepen aanwezig zijn die grote schade aanrichten. Moskou kan zo snel de greep verliezen op de situatie.

Guerrillatroepen halen volgens sommige media recent veel succes. Ze doden Moskougezinde politici, saboteren bruggen en spoorlijnen en helpen het Oekraïens leger met het identificeren van belangrijke doelwitten. Ze zouden de situatie ter plekke verstoren, in die mate dat Rusland geen (schijn)referenda kan organiseren in verschillende steden om de annexatie te laten goedkeuren door de bevolking. Guerrillagroepen kunnen zo diep achter vijandige linies veel schade berokkenen.

Preciesieaanvallen

Ze geven bijvoorbeeld precieze coördinaten door van militaire doelwitten waardoor raketten nog meer impact kunnen hebben. Samen met de Oekraïense geheime diensten hebben ze een netwerk op poten gezet met wapenvoorraden en schuilplaatsen in bezette gebieden. Ze leggen ook bommen bij vijandige poltici. Leden van de bezettende administratie werden zo al vermoord of ernstig verwond. Moskou zet anti-guerrilla troepen in.

Maar ook de Oekraïense raketten schieten verder dan ooit, zoals de aanval op Novofedorivka bewijst, 200 km achter het front, waarbij nu bekend raakte dat meerdere Russische jets zijn vernietigd. Samen met het succes van de HIMARS lijkt Oekraïne zo capabel om veel doelen te raken diep in de bezette gebieden. Het doet bij velen de hoop opleven dat Oekraïne langs deze weg de overhand kan halen.

Welke raket?

Militair analyst Sim Tack geeft aan dat er nog veel vraagtekens zijn rond de raketaanval in Novofedorivka. Beelden tonen aan dat het met raketten gebeurde, maar men is niet zeker welke dit waren. “Het is mogelijk dat enkele raketten die reeds tientallen jaren in ontwikkeling waren door de Oekraïense defensie-industrie nu toch operationeel geworden zijn en hiervoor ingezet werden. Het gaat dan om raketten zoals de Grom of de Korshun.” In het verleden liep die ontwikkeling op budgettaire obstakels, maar de huidige financiële steun uit het Westen kan de ontwikkeling geholpen hebben, geeft Tack aan. “Het is echter ook nog steeds mogelijk dat het zou gaan om Amerikaanse wapens, specifiek dan de ATACMS munitie voor de HIMARS raketlanceerders. Het Amerikaanse Congres keurde recent nog de overhandiging van dergelijke systemen goed, maar het Witte Huis blijft publiekelijk tegenstand bieden omwille van het risico op verdere escalatie indien Amerikaanse wapens gebruikt zouden worden om Russisch grondgebied te beschieten.”

Welke het precies mogen zijn, volgens de militair analist zorgen ze in elk geval voor een significante verandering op het slagveld. Russische luchtmachtbasissen en andere doelen ver van de frontlijn komen nu onder dreiging. “Voor Oekraïne betekent dit dat zij op een nog veel grotere schaal de Russische operaties kunnen verstoren, zowel op logistiek vlak als bijvoorbeeld door het beperken van beschikbare luchtsteun. Grote vraag blijft echter op welk tempo deze wapens ingezet zullen worden. Om een grote impact te hebben op het slagveld zal Oekraïne een constante aanvoer van dergelijke raketten nodig hebben en het is op dit moment nog niet duidelijk of dit het geval zal zijn.”

Cherson

Sim Tack wijst ook op de onmiddellijke impact. Oekraïne is namelijk actief in de regio rond Cherson. Tot voor kort namen Russische gevechtsvliegtuigen hen snel onder vuur wanneer ze oprukten, maar nu de Russen de luchtmachtbasis in Novofedorivka kwijt zijn, alsmede een aantal gevechtsvliegtuigen, zal dat een pak moeilijker worden voor de Russen. Ze zullen hun jets niet zo snel meer kunnen herbevoorraden. De raketten vormen “nog maar eens een capaciteit die helpt om de Russische operaties te verstoren en de balans op het slagveld tegen Moskou te keren.”

Onduidelijkheid blijft spelen

Over de guerrillatroepen zijn er nog meer vragen te stellen dan rond de raketten. “Het is moeilijk om een beeld te vormen van het echte succes van de guerrilla-campagne die plaatsvindt binnen de door Rusland bezette gebieden. De informatie die over deze activiteiten naar buiten komt is enorm beperkt”, stelt hij vast. “We horen af en toe wel over meer opmerkelijke operaties zoals autobommen, maar reeds vanaf het begin van de Russische invasie vinden er reeds permanente guerilla-operaties plaats die zowel de Russische troepen in het vizier nemen, als logistieke sabotage van bruggen of spoorwegen. De Russische bezetter heeft door deze acties reeds repressieve handelingen ondernomen, maar het is onduidelijk of er momenteel echt een stijging in guerrilla acties of represailles plaatsvindt.”