In 2021 trok een recordaantal van 23.980 mensen weg uit Brussel om naar Vlaanderen te verhuizen. Vooral de gewijzigde woonwensen, voordeligere fiscaliteit en hoge prijzen in Brussel worden als redenen genoemd.
Binnen België migreerden vorig jaar 68.940 mensen naar een ander gewest: het hoogste aantal sinds 2009. Opvallend is dat het vooral gaat over Brusselaars die uitwijken richting Vlaanderen. In 2021 verhuisden 23.980 Brusselaars richting de andere kant van de gewestgrens.
Trend zet zich door
Een analyse van de cijfers van de federale overheidsdienst Binnenlandse Zaken door CIB Vlaanderen wijst uit dat die trend zich in 2022 zal doorzetten. Een kleine 10.000 Brusselaars besloten in de eerste vijf maanden van dit jaar al naar Vlaanderen te verhuizen. De omgekeerde beweging, van Vlamingen richting Brussel, blijft stabiel: jaarlijks vestigen een 8.500-tal Vlamingen zich in Brussel.
Sinds de pandemie is er veel meer vraag naar woningen met een tuin. Die zijn in Brussel veel minder te vinden. Daarnaast zijn de vastgoedprijzen in Brussel zeer hoog en gelden er voordeligere registratierechten voor gezinswoningen in Vlaanderen.
Ook dat nog!
Hopelijk blijven de “jongeren” in Brussel 🙂
Bij ons aan de kust komen langs om meer mensen definitief wonen en spreken altijd en overal hun luidruchtig frans. Ik moet steeds maar bij hun vragen antwoorden, “Je comprends plusieurs langues, mais en Flandre on parle Neerlandais.” Zelf geef ik de raad aan onze winkeliers blijf Nederlands praten zoals zij ook doen in hun Brussel of Waals gewest.
Nemen ze hun “Brusselse kaas” mee ?
Dat ze onder elkaar – al dan niet luidruchtig – Frans blijven praten is hun ding; je kunt ze alleen maar ‘pakken’ als ze de toegelaten decibels overschrijden. Het is aan de Vlaamse handelaars (niet in het minst die aan de kust) te weigeren ze in het Frans te woord te staan of erger nog, hun waren in die taal aan te prijzen. De Vlaamse regering kan beginnen hen net als de allochtonen aan een examen Nederlands te onderwerpen alvorens hen – mits geslaagd – te laten domiciliëren. Dit kan natuurlijk nog maar een begin zijn, er is nog veel meer nodig.
zo begint de verfransing of verwaalsing.”Jongeren”zullen naar Vlaanderen niet uitwijken,ze worden te streng opgevolgd door de VDAB,de prijzen zijn hier te hoog.