Wees Afgrondelijk

Emancipatie van de Ondeugd

Parijs, april 2019. De beelden van de Notre Dame-kathedraal in lichterlaaie branden op het netvlies van iedere kijker die avond. Verbijstering over het heengaan van een Europees monument dat eeuwenlang Frankrijk vormgaf. Meteen erna rees de vraag of de kerk in haar oorspronkelijke vorm hersteld moest worden. Sid Lukkassen gaat alvast in tegen wat hij het ‘conservatisme’ noemt. “Als een cultuur enkel nog dat kan bewenen wat verloren is gegaan, maar niet meer in staat is om iets van gelijke waarde, kracht en uitstraling terug te scheppen, dan is het klaar.” Een oproep aan de Franse architecten, ingenieurs en kunstenaars om met de huidige kennis iets kunnen bouwen dat de komende eeuwen als esthetische standaard kan overleven.

De auteur is geen onbekende. Na een politieke start bij de liberale VVD, vervreemdde Lukkassen van de partij toen premier Rutte zich meer pro-EU en in functie van de bedrijvenlobby positioneerde.  Intussen was Lukkassen gepromoveerd in de filosofie aan de Radboud Universiteit (Nijmegen). De geplaveide wegen van klassieke partijpolitiek en de academische wereld waren niet aan hem besteed. Als publicist heeft hij niet meteen de makkelijkste weg gekozen om vrank en vrij te kunnen schrijven en spreken.

Nieuwe verkaveling

Dit boek verwijst naar eerdere pogingen om de breuklijnen in het politieke landschap te overstijgen. In ‘De aanval op de natiestaat’ koestert Thierry Baudet nog de hoop de natiestaat te redden. ‘Links en rechts in dialoog’ is dan weer een poging van Lukkassen zelf om via een openhartig debat wederzijds begrip voor elkaars standpunten te ontwikkelen. De schrijver heeft deze fase intussen achter zich gelaten. Welkom aan de nieuwe opdeling van onze maatschappij.

De massa-immigratie en het falend integratiebeleid hebben de islamisering van Europa in de hand gewerkt. Nieuwe politieke partijen, scholen en organisaties bewijzen dat de islam zich hier aan het organiseren is tot een eigen zuil. Het overgrote stuk van het politiek-culturele speelveld wordt echter ingevuld door een bonte alliantie van kosmopolitisch-progressieven: gaande van gesyndiceerde ambtenaren over groene activisten tot kapitaalkrachtige globalisten. In de marge likt de rechterzijde haar wonden van decennia lijdzaam ondergaan en terugtrekken in de catacomben. Verdeeldheid, moedeloosheid en gebrek aan strategie typeren deze laatsten. In een vorig werk ‘Kerkgangers en zuilenbouwers’ (2018) pleitte Lukkassen ervoor een eigen zuil uit te bouwen rond realisten en nationalisten.

Een boodschap aan rechts

Lukkassen is kritisch voor rechts dat tegelijk te feitelijk en te naïef is. Misschien nog belangrijker is dat het de visie en verbeeldingskracht van links mist. Het hele angstdiscours rond het klimaat of de valse illusie van wereldvrede weten vaak grote mensenmassa’s te bewegen en te misleiden. Links weet het morele overwicht te pretenderen en telkens het initiatief te claimen, terwijl rechts niet verder komt dan schade beperken en commentaar leveren. Het boek pleit ervoor dat rechts meer tijd stopt in het vuur door te geven dan as te vereren.

Lukkassen is een vat vol kennis en energie wat blijkt uit de vele publicaties en de rijkdom van bronnen om zijn these op te bouwen. Naast doordeweekse gesprekken en ervaringen uit zijn jeugd, put hij uit een scala filosofen: gaande van Mill over Kierkegaard tot Carl Schmitt. Het is opvallend bij de jonge rechtse generatie dat het geloof in de rechtstaat en het politieke systeem volledig verdwenen is. Het woke extremisme, het coronabeleid en het verstikkende cordon rond rechtse partijen en ideeën doen jongeren afhaken en snakken naar iets radicaals én nieuws. Benieuwd waar die wegen naartoe leiden. De homo faber of scheppende mens heeft alvast toekomst.

Sid Lukkassen, ‘Wees Afgrondelijk – Emancipatie van de Ondeugd’, Amsterdam Books, 2022 , 520 bladzijden, 24,95 euro, ISBN: 9789083229225