Woke heeft een steeds grotere invloed op de kerk in het Verenigd Koninkrijk (VK). Ook de christelijke scholen ondervinden steeds meer druk om de woke-ideologie een plaats te geven en zelfs te promoten.
LGBTQIA-propaganda verpakt als lesmateriaal neemt steeds toe in christelijke scholen. Denk maar bijvoorbeeld aan de ‘Genderkoek’ van Çavaria hier bij ons in Vlaanderen. Dat soort ideologie botst nogal met de christelijke leer, maar toch wordt het opgedrongen in de scholen. In het VK gebeurt dat onder andere via Stonewall, een LGBTQIA-vereniging en -project gesteund door de overheid. In deel 1 van de podcast wordt dat besproken.
Groot contrast met islam
Het christendom in Engeland en het hele Verenigd Koninkrijk krijgt het zwaar te verduren. In een eerdere aflevering van ‘Een Kwestie van Geloof’, namelijk nummer 7, had journaliste en theologe Sonja Dahlmans het al over de toename van juridische acties tegen christenen. Antichristelijke discriminatie en sentimenten nemen toe in heel Europa en die uiten zich op verschillende manieren. Bijvoorbeeld dus ook via juridische vervolging. In deel 2 gaan in we op enkele juridische zaken, met een speciale aandacht en focus op de lang aanslepende zaak-Hatun Tash.
In deel 3 ten slotte contrasteren we dat alles eens met de islam en hoe de overheid moslims en (uitgesproken) christenen behandelt. We hadden het eerder al over het lange stilzwijgen van de islimatische ‘grooming gangs’ en hier bespreken ook de ideologische, juridische en visuele verschillen tussen moslims en christenen in het VK en hoe de overheid daarmee omgaat.
De nieuwste aflevering van ‘Een Kwestie van Geloof’ is te beluisteren op andere Spotify, Apple Podcasts, YouTube en palcast.be.
De “Genderkoek” is in feite “Lariekoek” (larie et choux de singe) en verdient dat die bedenker op “Billekoek” wordt getrakteerd.
Abraham / Ibrahim, migreerde 1.700 jaar geleden uit Irak naar Kanaän en hij was gehuwd met zijn (half-) zuster Sarah. Niet verwonderlijk dat hij geen nageslacht kon verwekken in zijn insestiële huwelijksrelatie. Dat mevrouw Sarah, vanuit haar positie als hoofdvrouw, het leenmoederschap aanwendde via haar meid Hagar, om toch een kind te bezitten is begrijpelijk. Zo verwierf ze het bezit van Ismaël, een biologisch kind van haar man. Toen ze tien jaar later zelf zwanger werd, was dit allicht bij haar menopauze. Kwatongen beweren, dat het dankzij de ‘jongelingen / engelachtigen’ waren die aan Sarah een zwangerschap beloofden / bezwangerden. Maakt niet uit : de eersteling moest als troonopvolger de baan ruimen voor haar kind. De toen gebruikelijke manier was ‘offeren’. Dat de biologische vader zijn eigen bloed niet kon decappiteren, toont Abraham’s menselijkheid. Ismaël en Isaak, komen allicht beiden uit de genitaliën van Abraham. Respectievelijk worden ze aanzien als stamvaders van de niet-joodse (nadien muslims) en joodse Semieten. Dit is een bron van ergernis en oorlog tussen beiden tot vandaag, dus 3700 jaar lang. Wij als noorder-lingen, hebben eigenlijk geen doen met de vete tussen twee Semietische volksgroepen. Dat ze het in hun Semietische landen regelen en bij ons weg blijven.