Instroom van Burundese asielzoekers fors toegenomen: “De Moor wil het OCMW van de wereld blijven spelen”

De instroom van Burundese asielzoekers is de voorbije maanden fors toegenomen. Met zowat 300 aanvragen per maand stond het Afrikaanse land in augustus in de top vijf van herkomstlanden. Tijdens de plenaire vergadering in de Kamer interpelleerde Vlaams Belang-Kamerlid Dries Van Langenhove donderdagmiddag bevoegd staatssecretaris Nicole de Moor (cd&v) over de plotse toestroom van Burundezen.

Dat België de laatste maanden kampt met een forse toestroom van asielzoekers, is geen geheim. Het aantal asielaanvragen bedroeg vorig jaar 25.970, terwijl België dit jaar al boven de 24.000 aanvragen zit. In augustus was sprake van 3.529 aanvragen, tegenover ongeveer 3.000 in juni en juli. Dat zijn hogere cijfers per inwoner dan Nederland en Duitsland. De Oekraïners horen daar niet bij, want zij hebben een andere status.

Een opvallende nieuwkomer in de herkomstlanden is Burundi. De aankomst van zowat 300 Burundezen per maand weegt op de cijfers, benadrukte de staatssecretaris. Volgens haar reizen ze veelal visumvrij naar Servië, van waaruit ze “irregulier” verschillende grenzen oversteken binnen de Europese Unie om dan een asielverzoek in te dienen. 80 procent doet dat in België.

Solidariteit

Van Langenhove toonde zich donderdag in de Kamer bijzonder kritisch voor het asielbeleid van staatssecretaris De Moor. Vooral de eenmalige premies van 2.000 tot 3.500 euro die lokale besturen krijgen als ze op hun grondgebied extra opvangplaatsen creëren, zijn een doorn in het oog van het Vlaams Belang-Kamerlid.

“U wil belastinggeld afnemen van de burger en geven aan gemeenten om te concurreren met hun eigen inwoners”, hekelde Van Langenhove. “Voor meer opvang in een land met al meer dan 30.000 plaatsen is er nog geld genoeg, maar als het gaat om gepensioneerden die hun rusthuisfactuur niet kunnen betalen, is er geen geld.”

Van Langenhove verweet De Moor onder meer “het OCMW van de wereld” te willen blijven spelen. “U heeft het over solidariteit, maar wanneer gaan we eens solidair zijn met ons eigen volk?”, vroeg hij zich hardop af. “Met die mensen die hun winkelkar niet gevuld krijgen, hun energiefactuur niet betaald krijgen of hun wagen niet meer kunnen voltanken?”