Moeten ook afleveringen van Samson en Gert ‘gecanceld’ worden? Woke-expert: “Zou vandaag de dag niet meer gemaakt worden”

Moeten afleveringen van Samson en Gert ‘gecanceld’ worden? Die vraag legde Gert Verhulst aan zijn gasten voor in ‘De tafel van vier’, de nieuwe talkshow van de Studio 100-baas op Play4. Over de eerste aflevering, waarin Verhulst met zijn tafelgasten discussieerde over woke, ontstond meteen heel wat ophef, omdat het n-woord herhaaldelijk werd gebruikt.

In de uitzending toonde Gert Verhulst een fragment van Samson en Gert. Daarin is ‘meneer de burgemeester’, gespeeld door Walter De Donder, te zien met een afrokapsel en blackface.

In de gewraakte aflevering van Samson en Gert heeft de burgemeester te horen gekregen dat een zwarte zanger, ‘Stan de Discoman’, naar het dorp komt en dat Gert hem in de watten wil leggen. De burgemeester wil daarvan profiteren, en doet alsof hij de zwarte zanger is. “Wij kunnen niet verantwoordelijk gesteld worden voor wat mensen twee generaties geleden hebben gedaan. Het is een leuk verhaal. (…) Ik zou het vandaag zo opnieuw doen. Maar we zouden het niet doen uit angst dat er een rel zou ontstaan. Maar is daar in de kern iets mis mee?”, vroeg Verhulst zich hardop af.

Blackface

Verhulst vroeg tafelgast en woke-expert Raf Njotea of de bewuste aflevering ‘gecanceld’ moet worden. “In de vraag zit het antwoord al een beetje verstopt”, reageerde die laatste. “Dat zou vandaag de dag niet meer gemaakt worden. Of het moet worden uitgezonden als het eenmaal gemaakt is? ‘Cancelen’ is een groot woord.”

“Tijden veranderen. Het zou subtieler gebracht worden”, vervolgde Njotea. “Je kan nog altijd iets doen rond ras of kleur, maar het zou iets subtieler zijn. Hoe we mensen afbeelden verandert nu eenmaal, net als woorden.”

Of we ons nog in mensen mogen verkleden? Dat vindt Njotea een moeilijke vraag. “Anders kunnen we geen enkel kostuum meer aandoen of mogen we geen enkel verkleedfeest meer organiseren.”

Tot slot legde de woke-expert ook uit waarom ‘blackface’ zo gevoelig ligt. Die gevoeligheid zou historisch gegroeid zijn. “Vroeger mochten zwarte mensen niet acteren. Die rollen werden gespeeld door witte mensen met ‘blackface’, heel uitvergroot, heel stereotiep. Vaak waren het ook de domme karakters of de domme personages. Dat is gaandeweg gelukkig veranderd. Maar omdat die connotatie uit het verleden er nog is, hebben mensen het er moeilijk mee”, besloot hij.