Afgelopen zaterdag vierde de Vlaamse Volksbeweging (VVB) haar 65+1-jarig bestaan met een symposium in het Vlaams Parlement. In een panelgesprek blikten VVB-erevoorzitter Guido Moons en politicoloog Bart Maddens (KU Leuven) onder leiding van Wilfried Haesen terug op de verwezenlijkingen van de VVB in de afgelopen decennia.
In de beginjaren lag de focus van de VVB, die op dat moment nog niet flamingant was en het federalisme als een taboe beschouwde, op het sociaal-economische aspect. Met figuren als Wilfried Martens stond ze bovendien dicht bij het ACV. Martens, aanvankelijk een radicale flamingant, was volgens politicoloog Bart Maddens onderhevig aan het zogenaamde “zwaartekrachtsveld van het Belgische systeem”. “Heel wat politici zijn in het begin van hun politieke carrière radicale flaminganten, maar worden in het Belgische systeem gezogen zodra ze succesvol zijn”, legde hij uit.
Seperatisme werkt
Verder schetste Maddens een hypothetisch scenario waarin Leuven Vlaams, de taalkundige splitsing van de Katholieke Universiteit Leuven, nooit zou hebben plaatsgevonden. In dat geval zou de KUL/UCL nu een bicommunautaire en extraterritoriale bevoegdheid van de Franse Gemeenschap zijn.
De splitsing van de KUL heeft volgens Maddens het pad geëffend voor het latere federalisme. De politicoloog waant zich in Louvain-la-Neuve, de stad die specifiek werd gebouwd om de Université catholique de Louvain te behuizen, in Vlaanderen. “De Franstaligen moeten ons dankbaar zijn voor de splitsing, ze plukken er nu de vruchten van”, oordeelde hij. “De samenwerking tussen de KUL en de UCL toont aan dat separatisme werkt.”
Monument voor TAK in Voeren
De grens tussen Voeren en de provincie Luik vergeleek Maddens met die tussen Haïti en de Dominicaanse Republiek, respectievelijk een ontwikkelingsland en een welvarend land. Hij omschreef Voeren als een “succesverhaal”, aangezien de gemeente is uitgegroeid tot een welvarende regio met een boomende toeristische sector.
Voorts bepleitte Maddens een monument voor het Taal Aktie Komitee (TAK) in Voeren, aangezien de overwinning aldaar in grote mate aan de Taktivisten te danken is.
Brussel
Tot slot noemde Maddens het “pijnlijk” dat de laatste betoging die naam waardig van de Vlaamse Beweging al dateert uit 2004, toen in het kader van de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde. “Dat was geen renaissance, maar een laatste heropflakkering”, aldus de politicoloog, die taal en territorium ontwaarde als rode draden doorheen de geschiedenis van de VVB. “Als Vlaams grondgebied wordt bedreigd, staan de flaminganten er”, benadrukte hij.
Maddens merkte echter op dat de taalgrens een staatsgrens is geworden, die ook tussen Brussel en Vlaanderen loopt. In de hoofdstad komt het Nederlands almaar meer onder druk te staan, maar die taalproblematiek wekt weinig interesse bij de Vlamingen. Zij beschouwen Brussel immers zoals Conner Rousseau: als een buitenlandse stad. Dat vindt Maddens echter “tragisch”. “We mogen ons daar niet bij neerleggen. Brussel als historisch Nederlandstalige stad en hoofdstad van Vlaanderen moet het streefdoel van de VVB zijn”, besloot hij. Die slotzin werd op luid applaus onthaald.
Bruxelles maakt anno 2022 deel uit van de Fédération Wallonie-Bruxelles. Laten we ons focussen op het heden en de toekomst en geef Vlaanderen een Vlaamse hoofdstad via referendum. Een federaal en democratisch Vlaanderen vereist dat we komaf maken met de archaïsche en antidemocratische Belgische structuren (particratie) en dat we belangrijke maatschappelijke thema’s de burgers inspraak verlenen via referanda. Via referenda kunnen de Brusselaars en de Duitse Gemeenschap uiteraard bepalen bij welke deelstaat ze wensen aan te sluiten.
Als we Brussel, of liever Bruxelles mordicus in of bij Vlaanderen willen houden moeten we er rekening mee houden dat deze toekomstige moslimenclave ons stukken van mensen zal kosten. Roubaix – Roobeke was ook een Vlaamse stad, en ga daar maar eens naartoe. Of naar Molenbeek. De verloedering en de criminaliteit druipen er van de daken. De sharia wordt er al, zelfs openbaar in praktijk gebracht. Binnen twintig jaar rest er niets nog in Brussel dat Vlaams zal zijn. Tenzij de herinnering. En het afbetalen van de schuldenberg. Tenware we er vanaf geraken.