De Wever over woke: “Academische zelfcensuur door linkse intoleranten”

N-VA-voorzitter Bart De Wever trapte donderdag zijn studententournee af in Leuven. Hij had het over woke en de cancelcultuur, die volgens hem meer kwaad dan goed doet, maar tegelijkertijd ook over zijn hoogtepunt heen lijkt te zijn. Als antwoord op een vraag achteraf vertelde hij een coalitie met Vooruit op Vlaams niveau niet uit te sluiten. “Sociaaldemocraten zijn niet uitgesloten. Zeker niet als ze de Deense lijn volgen, en daar betrap ik de huidige voorzitter weleens op.”

Hij begon zijn uitleg over woke door voorbeelden te geven van buitenlandse academici, die door hun opvattingen hun job kwijtraakten of verbaal en fysiek belaagd werden. De Wever had het ook over academische zelfcensuur en gaf het voorbeeld van het Amerikaanse wetenschapsmagazine Nature. De redactie van het wereldwijd gerenommeerde magazine over gedragswetenschappen zal ingezonden artikelen niet alleen meer op hun wetenschappelijke merites beoordelen, maar ook op mogelijke schade voor minderheidsgroepen. “Academische zelfcensuur, omdat linkse intolerantie de overhand heeft genomen in academische kringen”, vertelde de N-VA-voorzitter.

Het gaat zelfs zo ver dat universiteitsstudenten en academici aangeven op voorhand na te denken of hun wetenschappelijke publicatie dan wel de linker- of rechterzijde van het politieke spectrum ten goede kan komen. Indien het rechtse partijen vooruit kan helpen, zullen ze hun onderzoek minder snel publiceren.

UAntwerpen

Maar ook in het binnenland is woke en cancelcultuur de universiteit binnengeslopen, beweert De Wever. Kijk naar het incident aan de UAntwerpen. Zo hadden de twee medewerkers het in een – zonder hun medeweten opgenomen – onder meer over het “gebrekkige Nederlands” van Marokkaanse studenten. Ze contrasteerden de Marokkanen met orthodoxe joden en Chinezen waar ze naar eigen zeggen minder last van hebben. Rector Herman Van Goethem gaf aan de uitspraken “ontoelaatbaar” en “beneden alle peil” te vinden en zei dat hij in tranen zou uitbarsten als hij zijn emoties niet zou beheersen.

De twee medewerkers werden geschorst, wat volgens De Wever “onbegrijpelijk, en zelfs eng” is. Dat er over de schending van de privacy van de medewerkers met geen woord werd gerept, was nog het strafste. “En wat die twee mensen, in een academische context, in een informeel gesprek, tegen elkaar vertelden. Was dat dan zo erg, of zelfs strafbaar?”, vroeg De Wever zich af.

De zeven vinkjes-mannen

De Wever oordeelt dat de linkse woke-beweging de maatschappij wil opdelen in daders en slachtoffers. Aan de hand van de ‘zeven vinkjes’ (zie foto) van Nederlands journalist Joris Luyendijk, kan u zelf bepalen tot welke groep u behoort.

Bent u een blanke (of witte) man, spreekt u Algemeen Nederlands, heeft u een hoger diploma en zijn uw ouders ook hoogopgeleid, valt u op vrouwen en woont u in de randstad? “Dan heb ik slecht nieuws voor u”, Aldus De Wever. “Dan behoort u sowieso tot de dadergroep in de samenleving.”

(Lees verder onder de foto.)

“Racisme zit in het Vlaamse DNA”, “De racist in mijn zoon“,… Enkele titels uit De Morgen en De Standaard, waaruit volgens De Wever heel duidelijk blijkt dat de ‘witte’, mannelijke Vlaming altijd een dader zal zijn voor de “linkse socio-culturele elite”. “We willen de geschiedenis revalueren door onze huidige bril, maar doen dat enkel met de onze”, zegt het N-VA-kopstuk.

Slavernij en kolonies

Heel de wereld is menselijker, inclusiever en minder barbaars geworden. De slavernij, het koloniale verleden, de rassensegregatie: allemaal verwerpelijke zaken, die in het verleden zijn gebeurd en vandaag door iedereen veroordeeld worden. Maar die denkoefening wordt enkel over het Westerse verleden gemaakt. “We weten heel veel over de Trans-Atlantische component van de slavenhandel. Maar we weten bijna niets over de Arabische en de Zwart-Afrikaanse component daarvan, terwijl die toch ook een heel grote rol gespeeld hebben.” Daarnaast wijst hij erop dat er nooit slavenhandel geweest is in Vlaanderen, er lange tijd veel meer blanke dan zwarte slaven zijn geweest en dat het Westen de slavernij heeft proberen afschaffen in de hele wereld.

Ook over het koloniaal verleden wordt die denkoefening onvoldoende gemaakt. Dat Leopold II er een barbaars, bloeddorstig regime op nahield en zelfs naar 19de-eeuwse normen een slecht mens was, staat buiten kijf. “Maar de illusie dat het daar een aards paradijs was, waar iedereen aan de lianen slingerde en met de dieren sprak, voordat Henry Morton Stanley er voet zette, dat is natuurlijk niet waar”, verklaarde De Wever. “Rapporten uit die tijd spraken over kannibalisme en extreem geweld tussen Congolese stammen.”

Daarom vindt hij het ook bizar dat de westerse wereld nu commissies, hoorzittingen… organiseert over het koloniaal verleden. In ons land gebeurt dat in de Kamer van Volksvertegenwoordigers, maar evengoed in de stad Gent. “Heeft Gent ooit een kolonie gehad?” Dat er nu zelfs sprake is van herstelbetalingen, is al helemaal gek, vindt De Wever. “Ik ben de geschiedenis eens gaan bekijken: ik denk dat wij dan ongeveer van heel Europa herstel kunnen vragen.

Herstelbetalingen Duitland – Polen – Namibië

In mei 2021 kondigde de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock (die Grüne) aan dat Duitsland een ‘verzoeningsovereenkomst’ had bereikt met Namibië. Daarin erkent Duitsland een genocide gepleegd te hebben op twee Namibische volksstammen: de Herero en de Nama. Krijgers van die stammen hadden in 1904 de gezinnen van enkele Duitse kolonisten aangevallen en uitgemoord, waarop het Duitse Keizerrijk tienduizenden Namibiërs vermoordde en de overlevenden uit hun leefgebieden dreef. Als compensatie besloot de Duitse overheid om jaarlijks 1,1 miljard euro aan herstelbetalingen te doen aan Namibië, voor de komende dertig jaar.

Toen dat nieuws bekend werd in Polen, schrok men: de 2,3 miljoen Poolse burgerslachtoffers die vielen tijdens de Tweede Wereldoorlog, zijn door Duitsland namelijk nooit vergoed. De Poolse regering berekende – naar Namibisch model – dat Duitsland exact 1,3 biljoen euro aan herstelbetalingen verschuldigd is. De Duitse regering was heel snel met het antwoord: discussies over herstelbetalingen voor Berlijn zijn afgesloten.

Dat is volgens De Wever hét bewijs dat woke een hij-zij-denken stimuleert. Je kan niet én blank en Europees zijn, én slachtoffer zijn. Herstelbetalingen voor Afrikaanse ex-kolonies zijn volgens links te rechtvaardigen, terwijl compensaties voor WOII en Holocaust niet kunnen.