Het is eind oktober 2022 en er is nog steeds geen overeenkomst ondertekend tussen de federale regering en Engie, dat de Belgische kernreactoren exploiteert. Dit betekent dat zoals de zaken er nu voorliggen geen enkele reactor na 2025 wordt verlengd. Dit zou economische ineenstorting, black-outs en volksopstand betekenen. Bouchez raakt erg opgewonden op Twitter. Onlangs volgden de voorzitters van Open Vld en cd&v zijn voorbeeld.
Er is echter niets ondertekend en terwijl alle Europese regeringen – inclusief Duitsland – hun verantwoordelijkheid hebben genomen, heeft de federale regering er de voorkeur aan gegeven om het zoveelste ‘rapport’ over de mogelijke uitbreiding van verschillende reactoren te vragen. Een perfecte illustratie van de systematische verlamming van het ‘Belgische systeem’ in belangrijke kwesties. We bekijken de drie scenario’s…
SCENARIO 1: DE VOLLEDIGE SLUITING VAN HET BELGISCHE NUCLEAIRE PARK IN 2025
Dit is niet zomaar een doemscenario, maar de absolute juridische realiteit zoals de zaken nu voorliggen. Het is ook de wil van Engie, zoals meermaals werd bevestigd. Het is trouwens ook de nauwelijks verholen wens van een aanzienlijk deel van de Vlaamse en Waalse groenen, die zo’n irrationele haat hebben tegen kernenergie dat ze bereid zijn er alles aan op te offeren.
Aangezien onze buren moeite hebben om hun elektriciteitsvoorziening veilig te stellen, is er geen reden om aan te nemen dat onze enorme elektriciteitsbehoeften door onze buren gecompenseerd zullen worden. Frankrijk heeft bijvoorbeeld tijdens de eerste ambtstermijn van Macron zijn nucleaire capaciteit massaal afgebouwd – inclusief de sluiting van de perfect operationele centrale van Fessenheim – onder druk van Duitsland. De Macron van 2022 doet zijn best om de blunders van de Macron van 2018 te herstellen. Maar je kunt een kerncentrale niet repareren zoals een brommer.
Duitsland
Na bij God gezworen te hebben dat de Duitse kernenergie nooit uitgebreid zou worden, heeft de Duitse regering besloten de drie nog in bedrijf zijnde reactoren te verlengen tot april 2023. Tot groot ongenoegen van de milieuactivisten van Die Grünen. Tegen die tijd is het een veilige gok dat na het schreeuwen van “Nie!” Duitse kernenergie na april uitgebreid zal worden. We zullen zien. Feit is dat Duitsland in grote energiepijn blijft en niet op hulp kan rekenen. Onze Nederlandse buren zijn nauwelijks beter af.
Rekening houdend met deze realiteiten, betekent de volledige sluiting van het Belgische nucleaire park dat België vanaf 2025 de donkere kamer van Europa wordt. De lichten zullen doven in de haven van Antwerpen, die de rustige aanblik zal krijgen van een mediterrane vissershaven – de natte droom van milieubeschermers.
Het is ironisch dat Bouchez voortdurend klaagt over de ecologisten in de regering, want zonder hem zaten de groenen niet mee aan de knoppen
SCENARIO 2: EEN ULTIEM AKKOORD TUSSEN DE FEDERALE REGERING EN ENGIE
Het twistpunt is de overname van de ontmantelingskosten. Om iets ten gunste van Engie te zeggen: in tegenstelling tot wat de milieuactivisten beweren, is het standpunt van Engie in deze zaak niet geheel oneerlijk.
Onder druk van milieuactivisten scherpt België namelijk voortdurend de regelgeving inzake de technische en praktische details van de ontmanteling aan, waardoor de ontmantelingskosten systematisch en exponentieel toenemen. Engie zou graag zien dat de regering zich minstens inzet om deze irrationele komedie te stoppen. Of anders, dat de regering zich ertoe verbindt de extra kosten op zich te nemen die verbonden zijn aan deze regelgeving die niets anders beoogt dan het bevredigen van de hatelijke impulsen van ecologisten.
Bouchez
Een overeenkomst is nog steeds mogelijk. Maar dat kan alleen door de milieuactivisten te dwingen door het stof te kruipen. Het is ironisch dat Bouchez voortdurend klaagt over de aanwezigheid van de ecologisten in de regering. Zonder hem zouden de groenen niet mee aan de knoppen zitten.
De Vlaamse en Waalse groenen haten kernenergie zo hard dat ze bereid zijn alles op te offeren aan die irrationele haat
SCENARIO 3: NATIONALISERING KERNCENTRALES
Bij gebrek aan een overeenkomst met Engie eist de regering 4 of 5 kernreactoren op. Hieruit blijkt dat in werkelijkheid alle niet-groene partners van de regering het eens zijn over een zo groot mogelijke uitbreiding van kernenergie.
Juridisch gezien is dat mogelijk, maar er zijn een groot aantal praktische obstakels die echter geen van alle onoverkomelijk lijken. Het echte obstakel is opnieuw politiek en ‘systemisch’, namelijk de twee groene partijen. Nationalisering is een manoeuvre met een zware verplichting voor de toekomst en vereist dat een wet wordt aangenomen. In dit geval kan de regering enkel ‘all-in’ gaan: het zullen 4 of 5 reactoren zijn, of niets. Bijgevolg zouden de ecologisten opnieuw hun laatste toezeggingen – “twee en slechts twee” – moeten intrekken. Dit zou onvermijdelijk leiden tot blokkering in de ministerraad, zelfs voordat de Kamer wordt bereikt. Daarom zijn we terug bij de oorspronkelijke impasse.
CONCLUSIE: MILIEUACTIVISTEN ZIJN DE OORZAAK
Wat alle drie de scenario’s gemeen hebben, is een eenvoudige vaststelling: de Belgische milieuactivisten, de meest extreme in Europa, kunnen hun kinderachtige haat tegen kernenergie niet overwinnen. In elk van deze scenario’s zijn het de milieuactivisten die de oorzaak zijn van de blokkade.
PROGNOSE: STOPPEN MET BEHANDELEN VAN HET SYMPTOOM
Laten we daarom durven een prognose te stellen: we moeten stoppen met het behandelen van het symptoom, namelijk de blokkering, en in de plaats daarvan moeten we het probleem behandelen, namelijk het fanatisme van de Belgische ecologisten.
Een alternatieve parlementaire meerderheid zal moeten worden gevonden om de Belgische nucleaire capaciteit zoveel mogelijk uit te breiden en massaal te investeren in een nieuwe generatie kernenergie. Zoals de Nederlanders (goed geadviseerd), de Zweden en meer dan waarschijnlijk de nieuwe Italiaanse regering zullen doen. Kernenergie is immers een integraal onderdeel van de Europese energiemix van de toekomst. Dat is de harde geostrategische realiteit waartegen de linkse haat van de Belgische milieuactivisten ongetwijfeld zal botsen.