Regeringspartijen Ecolo en Groen pleiten in een gezamenlijke boodschap voor compensaties aan landen die lijden onder de klimaatverandering. De partijen willen daarvoor het principe van verlies en schade op de agenda zetten van de COP-klimaatconferentie in Egypte. Volgens dat principe “moeten landen die in het verleden de meeste broeikasgassen uitstootten mee instaan voor de onomkeerbare schade die de klimaatcrisis elders veroorzaakt” (lees: het Westen moet betalen).
Volgens Groen-Kamerlid Kim Buyst gaat het hier niet louter om liefdadigheid. “Rijkere delen van de wereld dragen een grotere verantwoordelijkheid in deze crisis. Dat zij instaan voor een deel van de schade en vernietiging die elders plaatsvindt, is niet meer dan rechtvaardig”, redeneert ze. “Bovendien is het de enige manier om de ontwrichtende gevolgen van de klimaatcrisis wereldwijd onder controle te houden.”
Onrechtvaardigheid
Landen als België zouden met zo’n systeem moeten betalen voor klimaatschade in andere delen van de wereld, omdat ze in het verleden veel uitstootten. Of, zoals Groen het omschrijft: “Hun verantwoordelijkheid nemen voor die onrechtvaardigheid, met financiële compensatie voor die klimaatschade.” Buyst legt uit dat het Klimaatakkoord van Parijs van 2015 gebaseerd is op drie pijlers: mitigatie (vermindering van broeikasgasuitstoot), adaptatie (aanpassen van de samenleving aan klimaatverandering) en het principe van verlies en schade. “Tot op heden is er echter nog steeds geen specifiek financieringsmechanisme dat de daad bij het woord voegt, en verlies en schade in de praktijk brengt. Op de COP in Egypte is het dus hoog tijd om daar werk van te maken”, aldus Buyst.
Er zijn al wel een aantal landen en regio’s die op eigen houtje projecten in het Zuiden steunen. Zo kondigde Wallonië aan 1 miljoen euro vrij te maken. Maar dat is allemaal vrijblijvend, en dus onvoldoende voor de groenen. “De internationale gemeenschap heeft deze belofte gemaakt in het Akkoord van Parijs, die moeten we nakomen. We kunnen niet toekijken hoe mensen in het globale zuiden hun hebben en houden verliezen in een crisis die voornamelijk te wijten is aan de uitstoot van de rijkere gebieden op aarde. Enkel grensoverschrijdende solidariteit biedt een structureel antwoord op de internationale klimaatcrisis”, besluit Buyst.
Lees ook: