Boekbespreking: Wat loopt daar?

Een biologische kijk op rassen

In 2020 eisten ‘verontwaardigde’ studenten dat de Radboud Universiteit in Nijmegen het Linnaeus-gebouw een andere naam zou geven. Gespeend van enige kennis bestempelden ze de Zweedse bioloog als “grondlegger van het wetenschappelijk racisme”. Het ontlokt de schrijver van het boek dat “je de mensheid ook in kan delen louter om haar in te delen in de hoop dat uit overzicht inzicht zou kunnen voortkomen”. Kernachtig samengevat wat het boek in deze betracht. O ja, Linnaeus was een fervente tegenstander van de slavernij. De Nijmeegse studenten zullen nog hard mogen werken vooraleer ze een bepaald minimum aan academisch niveau halen.

Midas Dekkers zullen de lezers van middelbare leeftijd kennen van ‘Sesamstraat’, toen Vlaamse gezinnen nog vaker naar de Nederlandse televisie overschakelden. Maar de man heeft vooral naam gemaakt als schrijver en bioloog. Logisch dat beide samenvloeien in dit werk dat sommige politiek correcten al bij het lezen van de titel bleek doet wegtrekken. Dekkers is dan ook niet vies van wat controverse en weet zijn wetenschappelijke onderwerpen met gevoel voor humor toegankelijk en respectabel te houden.

Eskimo’s versus Ethiopiërs

Sinds de ontwikkeling van de wetenschap heeft de mens gezocht naar orde, van Aristoteles tot Darwin. Maar terwijl de indeling van planten en dieren in soorten en rassen onschuldig en nuttig was, is variatie bij de mens taboe. De filmwereld en het bedrijfsleven trachten de natuurlijke selectie met quota te manipuleren. De auteur geeft het voorbeeld van de Netflix-serie Bridgerton, die de blanke bovenklasse van het 19^e-eeuwse Engeland laat spelen door verscheidene gekleurde acteurs. Sport daarentegen toont onmiskenbaar de biologische diversiteit. Tussen geslachten, maar ook tussen rassen. De lange ledematen en spichtige gestalte hebben de Oost-Afrikaan in staat gesteld het warme klimaat beter te verdragen. De Eskimo’s zijn dan weer eerder mollig en klein. Hoeft het dan te verwonderen dat Ethiopië eerder dan Groenland domineert in de marathon?

Naast de politiek gevoelige onderwerpen besteedt Dekkers ook ruim aandacht aan biologisch gerelateerde onderwerpen als inteelt en rasveredeling, klonen, bastaarden en de rol van domesticatie op de menselijke soort. In tegenstelling tot heel wat dieren is de mens niet gebonden aan een bepaald paringsseizoen. Dit betekent dat de mens permanent op zijn/haar paasbest dient te zijn. Ondanks het adagium dat echte schoonheid vanbinnen zit, nemen de meesten toch het zekere voor het onzekere. Kappers, schoonheidssalons en de cosmetische sector varen er enkel wel bij.

Diversiteit

Het exotische heeft altijd geïnspireerd om te reizen, om verlangens te projecteren,… In de 19^e-eeuwse kunst floreerde het oriëntalisme. En vele generaties filosofen en wetenschappers zoals Rousseau trachten via het valse ideaal van ‘le noble sauvage’ hun kritiek op de eigen materialistische samenleving te staven. Het vreemde was in de beeldvorming een ideologische fata morgana, maar zelden of nooit wetenschappelijk gefundeerd.

Continu worden we om de oren geslagen met de hippe, maar inhoudsloze term ‘diversiteit’. Ergens doorheen het boek maakt de bioloog de opmerking dat Moeder Natuur een kunstenares in plaats van fabrieksarbeidster is. Dat betekent dat er verschillen tussen mensen zijn, ook tussen groepen van mensen. En daarin ligt de paradox van het huidige linkse denken. Men weigert enerzijds rassen te definiëren, laat staan te erkennen. Maar anderzijds blaast het huidige cultuurmarxisme het racisme nieuw leven in door de mensheid op te delen in ‘onderdrukkers’ en ‘verdrukten’ langs raciale lijnen. Het kan geen kwaad dat de politieke rechterzijde deze ongerijmdheid wat vaker aanhaalt in debatten.

Midas Dekkers, ‘Wat loopt daar? – Een biologische kijk op rassen’, Atlas Contact, 2021, 368 p., 32,99 euro, ISBN 9789045041537