In de kijker: Jeremie Vaneeckhout

Het enige dat bij Groen echt duurzaam lijkt te zijn is hun aanwezigheid in Terzake, De Afspraak en De Zevende Dag. Het lijkt wel of ze zich hebben vastgelijmd in de studio’s. En omdat ze bij Groen met covoorzitters werken, is het dubbel bingo. Voorzitters van grote partijen, zoals Tom Van Grieken, mogen blij zijn dat ze al eens een keertje uitgenodigd worden, maar voor Jeremie Vaneeckhout (37) van ‘Vlaanderens kleinste’ is het haast vanzelfsprekend. Hij wordt dan ook als een teddybeer geknuffeld door de haast altijd links-groene journalisten van dienst. En hij of Nadia Naji mogen bovendien altijd uitspreken. Bevoorrecht, zoveel is duidelijk.

Sinds het aantreden van Jeremie en Naji wil vooral de VRT de nieuwe wind bij hun lieverdjes vrije baan geven. En daartoe geeft men hen een disproportioneel aandeel bij de tafelaanschuivers in de praatprogramma’s. Daar lijkt het dan Jeremies hoofdopdracht wel om de klungelende en stuntelende Tinne Van der Straeten uit de wind te zetten en eerdere standpunten bochtsgewijs om te proberen buigen naar stellingen die nu wel verdedigbaar en ontdaan van dogmatiek zijn.

Groene christen

De Anzegemnaar doorliep alle fases van het katholieke onderwijs, waarin hij aan de KU Leuven een licentiaat politieke wetenschappen, een master beleidseconomie en een master wereldreligies en interlevensbeschouwelijke dialoog behaalde. Jarenlang was hij actief in de Chiro, die toen al een hele tijd ontdaan was van zijn katholieke wortels. Vandaag stelt hij: “Ik ben christelijk geïnspireerd, ja. Mijn moeder was godsdienstlerares. Ik heb het met de paplepel meegekregen. Op zich is het voor mijn politiek project niet heel relevant, maar het bepaalt wel mee hoe ik in het leven sta, namelijk dat niet alles om mij draait.” Het sfeertje van de christelijke niet-meer-katholieken dus, die via het ecologisme en het multiculturalisme niet in het arbeiderssocialisme, maar in de groene beweging van bobo-intellectuelen en culturo’s terechtkwamen.

In 2012 werd hij gemeenteraadslid in Anzegem en tot zijn verkiezing in het Vlaams Parlement in 2019 schepen. En dit jaar volgde hij dan met Naji Almaci op. Jawel, hij heeft een aaibaarder voorkomen, is een vlotte en beleefde spreker. Maar hij is geraffineerder, tracht slogantaal te vermijden en durft het debat aan zonder venijnig en/of chagrijnig te worden, zoals bijvoorbeeld Calvo of Almaci. Meer nog: hij geeft in tegenstelling tot zijn covoorzitter VB’ers wel de hand en gaat hoffelijk en beschaafd met hen in debat. Er is toch iets blijven hangen uit zijn christelijke opvoeding, blijkbaar.

Een wereld van verschil

Klimaatverandering, mestactieplan, stikstofakkoord, kernenergie, de oorlog in Oekraïne, Ventilus, migratie, tegen de Vlaamse maar voor de federale regering,… Hij gaat de uitdaging aan om er zijn zeg over te doen. Hoewel zijn partij in een soort federatief verband zit met het Waalse Ecolo, kijkt hij meer op naar de Duitse Grünen. Ook zij werden gedwongen tot beslissingen die lijnrecht ingaan tegen groene heilige huisjes en taboes, wat hen in tegenstelling tot bij ons niet lijkt te schaden. Vaneeckhout vindt dat zij veel beter en langer hun tijd hebben genomen om hun ideeën om te zetten in beleid, waardoor ze koerswijzigingen beter uitgelegd krijgen in een bredere context.

Wat hij er niet bijzegt, is dat de Duitse top-groenen van een veel zwaarder kaliber zijn dan de Vlaamse… In die zin moet hij het altijd weer opnieuw opnemen voor de stugge en eigengereide fundi, die minister van Energie Tinne Van der Straeten altijd gebleven is en die vaak niet meer uit haar woorden raakt. Gemakkelijkheidshalve doet hij elke kritiek op haar af als “gebash”. Hij vindt dat zelfs zo hard dat je van “karaktermoord” kan spreken. Zo zit hij weer helemaal in de groene logica: wie een andere mening heeft, polariseert en verbindt niet. Wanneer er harde kritiek naar een persoon gaat, dan pleegt men een karaktermoord. Of relativerend vinden dat een besmeurd glas op een schilderij niet het grote probleem is… Ja, dan zit je weer op het spoor van het eigen ongenuanceerde grote gelijk… Jeremie Vaneeckhout gaat graag in debat en laat zich daar niet onbetuigd. Zo ging hij vorige week zwaar in de clinch bij de Tafel van Vier met Bart De Wever over de sluiting van de kerncentrales en in Terzake met Bart Dochy van cd&v over de landbouwsector die erg onder druk staat. We zullen het heel vaak niet eens zijn met hem, maar het is in ieder geval een wereld van verschil met zijn arrogante en pedante voorgangers.